Nie można odliczyć VAT na zasadzie praw nabytych

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĘŁA IZBA: Spółka jest podatnikiem VAT, wykonuje działalność w zakresie sprzedaży produktów medycznych na terenie Polski. Dla celów tej działalności wykorzystuje samochody będące własnością spółki. Samochody spełniają warunki określone w art. 86 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zarówno w brzmieniu sprzed jak i po 22 sierpnia 2005 r. (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - pojazdy te uznawane są za samochody osobowe lub inne pojazdy, przy nabyciu których zgodnie z przepisami ustawy o VAT odliczenie podatku naliczonego jest ograniczone. Część samochodów użytkowanych przez podatnika w okresie po 1 maja 2004 r. spełnia warunki odliczenia VAT od paliwa przewidziane w art. 25 ust. 1 pkt 3a uchylonej ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, tj. posiada świadectwo homologacji jako samochód ciężarowy oraz dopuszczalną ładowność nie mniejszą niż 500 kg. Czy spółka w okresie po 1 maja 2004 r. miała prawo do odliczenia VAT od zakupu paliwa do samochodów, w stosunku do których, na podstawie starej ustawy o VAT, przysługiwało prawo do odliczenia podatku przy zakupach paliw, tj. samochodów uznanych za ciężarowe?

ODPOWIEDŹ IZBY: Reżim odliczania VAT naliczonego, dotyczący analizowanej sprawy, był przed dniem przystąpienia do UE mniej korzystny dla podatnika niż ten, który obowiązuje po wejściu Polski do Unii. Przepisów wspólnotowych nie narusza również nowelizacja ustawy o VAT z 22 sierpnia 2005 r. - zwiększyła ona tylko uprawnienia podatnika (ustawodawca nie rozszerzył bowiem ograniczeń w odliczeniu VAT). Nowelą tą mającą co do zasady charakter techniczny generalnie rozszerzono zakres odliczenia podatku naliczonego od samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, a nie ograniczono ich zakresu. Określono, że w przypadku nabycia samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 proc. (było 50 proc. w poprzednim stanie prawnym obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 21 sierpnia 2005 r.) kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego do dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 tys. zł (było 5 tys. zł w poprzednim stanie prawnym). Podobny pogląd wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 18 kwietnia 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 2073/07).

W myśl obowiązującego od 22 sierpnia 2005 r. art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 proc. kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 tys. zł.

O kwestii, czy dany samochód spełnia wymogi pozwalające jego właścicielowi na skorzystanie z prawa do odliczenia, decydują tylko i wyłącznie przepisy, pod warunkiem, że nie są one sprzeczne z unormowaniami prawa unijnego. Prawo do odliczenia VAT z tytułu zakupu paliwa nie ma charakteru prawa nabytego, uzależnione jest bowiem wyłącznie od spełnienia określonych wymogów wynikających z przepisów w zakresie VAT obowiązujących w okresie rozliczeniowym, w którym dokonano zakupu.

W związku z tym samochody będące przedmiotem zapytania nie spełniają wymagań określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT. W konsekwencji podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT od zakupu paliwa do tych samochodów jako prawo nabyte na podstawie poprzednio obowiązującej ustawy.

Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 października 2008 r. (nr IPPP2/443-169/07-7/BM)

Opracowała EWA MATYSZEWSKA

OPINIA

ZBIGNIEW LIPTAK

doradca podatkowy współpracujący z Baker & McKenzie

Kliknij aby zobaczyć zdjęcie.

Wspomniany obok wyrok WSA w sprawie III SA/WA 263/08 uchylił pierwotną interpretację na podstawie naruszenia przepisów postępowania mogącego mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a nie na podstawie naruszenia prawa materialnego. Sąd słusznie uznał w tym względzie, że organy podatkowe nie mogą w interpretacji podatkowej pomijać analizy korzystnych dla podatnika przepisów wspólnotowych ograniczając się jedynie do interpretacji przepisów krajowych. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zastosował się do tego wyroku (analizując tym razem przepisy wspólnotowe), jednak wciąż w odmienny sposób rozumie istotę klauzuli stałości wyrażoną w obu dyrektywach VAT. Obecnie oczekujemy na wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Magoora (C-414/07), którą to spółkę mieliśmy przyjemność reprezentować na rozprawie przed ETS 25 września. Mam nadzieję, że orzeczenie ETS będzie korzystne i w jednoznaczny sposób będzie wskazywało na prawo podatników do odliczenia VAT od nabywanych paliw, właśnie w oparciu o klauzulę stałości zawartą w dyrektywach VAT.

Not. EM