Jak firma działająca w SSE ma ustalić datę poniesienia wydatków kwalifikowanych?
REKLAMA
REKLAMA
Wyrok stanowi istotny przełom w linii orzeczniczej. Organy podatkowe dotychczas uznawały za poprawną wyłącznie kasową metodę ponoszenia wydatków kwalifikowanych.
REKLAMA
Powołując się na zasadę niedopuszczalności rozszerzającej wykładni przepisów formułujących zwolnienia podatkowe, w licznych interpretacjach wykazywały, że wyłącznie memoriałowa metoda ponoszenia kosztów jest nieprawidłowa.
Spór dogmatyczny, wręcz akademicki wokół terminu „poniesiony koszt” dla przedsiębiorców działających w SSE ma istotny wymiar finansowy. Wydatki kwalifikowane stanowią bowiem podstawę ustalenia dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej.
W celu obliczenia dopuszczalnej pomocy publicznej (maksymalnej wielkości zwolnienia strefowego) należy uwzględnić wyłącznie zdyskontowane wydatki kwalifikowane.
Aby zapewnić porównywalność wielkości poniesionych nakładów inwestycyjnych oraz wielkości wykorzystanej pomocy publicznej, rozporządzenia strefowe nakładają obowiązek dyskontowania tych kwot na dzień uzyskania zezwolenia.
Wraz z upływem czasu współczynnik dyskontujący maleje. W konsekwencji im później wydatek kwalifikowany jest dyskontowany, tym niższa jego ostateczna wielkość.
Metoda memoriałowa ponoszenia wydatków kwalifikowanych pozwala odpowiednio (na korzyść przedsiębiorcy) przesunąć datę ponoszenia wydatków kwalifikowanych. Jest to co do zasady data wcześniejsza od daty zapłaty (zapłata może nastąpić nawet po kilku miesiącach, może być rozłożona w ratach).
Stosując metodę memoriałową przedsiębiorca wykaże zatem odpowiednio wyższą kwotę dopuszczalnej wielkości pomocy, dzięki czemu będzie mógł dłużej korzystać ze zwolnienia strefowego.
W wyroku WSA w Rzeszowie z 11 maja 2010 r. (sygn. I SA/Rz 200/10 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/800FDBCC50 ), który NSA utrzymał w mocy, wskazano, że w świetle obowiązujących zasad wykładni przepisów prawa podatkowego, zarówno wykładni językowej jak i wykładni systemowej, celowościowej i historycznej, nie znajduje uzasadnienia utożsamianie zwrotu „koszty inwestycji poniesione” z kasowym rozchodem środków.
Podkreślono, że „ze znaczeń słów: „ponieść” i „koszt” nie można wyprowadzić, stosując wykładnię językową, że celem normodawcy było stosowanie metody kasowej, a więc że decydującym kryterium było faktyczne poniesienie wydatku”.
Zwrócono również uwagę na fakt, że w rozporządzeniach strefowych, w brzmieniu obowiązującym od dnia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej ustawodawca posługuje się terminem „koszty poniesione”, a nie „koszty faktycznie poniesione”. Uznano za zasadne również odwołanie do definicji kosztu poniesionego znajdującej się od 1 stycznia 2007r. w regulacjach ustawy o podatku dochodowym, zgodnie z którą dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodów jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano), na podstawie otrzymanej faktury (rachunku).
Polecamy: serwis Koszty
Polecamy: Jak wybrać formę opodatkowania firmy
Wyrok NSA jest dla przedsiębiorców strefowych przełomowy. Potwierdza wielokrotnie podnoszone argumenty. Należy zatem spodziewać się fali zapytań, wniosków przedsiębiorców, którzy będą chcieli uwzględnić odpowiednio memoriałową metodę ponoszenia wydatków kwalifikowanych
REKLAMA
REKLAMA