Jak prawidłowo ewidencjonować w kpir usługi rekreacyjne

Przychód z rekreacyjnej jazdy konnej winno się wpisać do książki przychodów i rozchodów jako przychód w oparciu o fakturę, bądź dowód wewnętrzny, w którym wykaże wartość gotówki uzyskanej ze świadczenia usług, koszty utrzymania koni są kosztami prowadzenia działalności. Zakup paszy od rolników może być dokumentowany w oparciu o dowody wewnętrzne.

Stosownie do § 12 ust. 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia kpir podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1.  rachunki, dokumenty celne a także faktury sporządzone stosownie do przepisów ustawy podatku od towarów i usług
2.  inne dowody wymienione w § 13 i 14 rozporzadzenia kpir stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem zawierające co najmniej:

a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy;
b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty;
c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymieniony w jednostkach naturalnych;
d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych; e) oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokumentami na jego podstawie.

Polecamy serwis: Koszty

Zgodnie z § 19 zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W § 14 rozporządzenie przewiduje możliwość dokumentowania zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) poprzez sporządzenie dokumentów zaopatrzonych w datę i podpisy osób, które dokonały wydatku.

Są to tzw. dowody wewnętrzne, które przy zakupie winny określać nazwę towaru, ilość, cenę jednostkową i wartość a w innych wypadkach - przedmiot operacji gospodarczej i wysokość kosztu (wydatku).

W § 14 ust. 2 rozporządzenia wymieniono enumeratywnie 9 przypadków zdarzeń gospodarczych, które mogą być udokumentowane przez wystawienie dowodów wewnętrznych.