Zasady rozliczania emerytur zagranicznych
REKLAMA
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, każdy z polskich rezydentów ma nieograniczony obowiązek podatkowy. Powinien rozliczyć się z krajowym fiskusem od dochodów polskich i zagranicznych, w tym od emerytur.
REKLAMA
O tym, czy od takiego świadczenia przekazanego z zagranicy osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce będzie pobrana w kraju danina, decydują umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Te zazwyczaj oparte są na treści Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatków od dochodu i majątku. Wynikająca z jej art. 18 generalna zasada przewiduje, że emerytury, renty i inne podobne świadczenia wypłacane z tytułu wcześniejszej pracy najemnej osobie mającej miejsce zamieszkania w danym państwie podlegają daninie właśnie w tym kraju. Inaczej traktowane są emerytury wypłacane za pracę dla organów danego państwa, gdyż co do zasady daninę pobiera tamtejszy fiskus. W innym kraju będą opodatkowane, jeśli wypłacane są jego rezydentowi i jednocześnie obywatelowi.
Szczegółowe zasady
W zawieranych przez nasz kraj porozumieniach międzynarodowych przewidziane są trzy sposoby rozwiązania problemu podwójnego opodatkowania świadczeń emerytalnych.
• Pierwszy z nich zgodny jest z ogólną zasadą przewidzianą w Konwencji OECD. W ten sposób polski emeryt pobierający świadczenie np. z Austrii zapłaci daninę w naszym kraju.
• Drugi scenariusz to opodatkowanie emerytury tylko w kraju, z którego przekazywane są płatności. Dotyczy to np. emerytury polskiego rezydenta wypłacanej przez Ukrainę.
• Trzecie rozwiązanie przewiduje na przykład obowiązująca jeszcze do 2014 r. stara umowa międzynarodowa ze Stanami Zjednoczonymi. Wynika z niej, że oba kraje mają prawo do pobrania daniny od świadczenia dla polskiego emeryta. Dzieje się tak, gdyż nie zawiera ona szczegółowych rozwiązań dotyczących emerytów i w związku z tym stosuje się zasady ogólne zapisane w art. 5 umowy. Dlatego od polskiego podatku można odliczyć ten zapłacony w USA, co w praktyce z uwagi na obowiązującą tam wysoką kwotę wolną od daniny nie było wielką pomocą dla polskich emerytów.
Możliwa jest jeszcze sytuacja, gdy emerytura wypłacana była z kraju, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przykładem takiego państwa jest Oman. Polak, który otrzymałby z tego kraju świadczenie emerytalne, musiałby podzielić się nim z fiskusem. W takim przypadku daninę pobiera się według zasad określonych w art. 27 ust. 9 i 9a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nakazuje łączyć polskie dochody z zagranicznymi, a od wyliczonego od nich podatku odjąć kwotę równą daninie zapłaconej za granicą, ale nie większą niż ta, która przypada proporcjonalnie na dochód np. z Omanu.
Cały artykuł znajdziesz w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej. Sprawdź
REKLAMA
REKLAMA