REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

W jaki sposób należy rozliczać wynagrodzenia pracowników zatrudnionych przy wytwarzaniu środków trwałych

Subskrybuj nas na Youtube

REKLAMA

Pracuję w samorządowej jednostce budżetowej. Zajmujemy się zaopatrywaniem gminy w wodę oraz gospodarką ściekową. Ponadto remontujemy i budujemy chodniki i drogi gminne. Wydatki związane z budową dróg księgujemy na koncie "Środki trwałe w budowie" na podstawie rachunków i faktur.
Część prac przy budowie dróg wykonują nasi pracownicy. Uważam, że ich wynagrodzenie powinno zwiększać wartość początkową środka trwałego. Jak technicznie powinno to wyglądać? Czy powinniśmy tego dokonywać na podstawie listy płac, czy innego dokumentu? Jak rozliczyć wartość tej pracy w przypadku, gdy np. w danym miesiącu pracownicy wykonywali prace przy budowie kilku środków trwałych? Jak udokumentować, że pracowali oni określoną liczbę dni przy danym środku trwałym?

RADA
Wynagrodzenia pracowników bezpośrednio pracujących przy budowie środków trwałych powinny zwiększać wartość początkową tych środków. Powinny one być księgowane tak jak inne wydatki związane z budową nowych środków trwałych na koncie „Środki trwałe w budowie”. Wynagrodzenia pracowników bezpośrednio zatrudnionych przy budowie środka trwałego można ujmować zarówno na kartach pracy, zarobkowych, jak i na kartach zleceń, w zależności od wykonywanych czynności i powierzanych obowiązków, a następnie przenosić na odpowiednie dokumenty stanowiące podstawę do księgowania.
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości przez środki trwałe w budowie rozumie się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszania już istniejącego środka trwałego.
Co zaliczamy do kosztów budowy środka trwałego
Do kosztów budowy środka trwałego jednostka gospodarcza może zaliczyć m.in.:
• cenę dokumentacji projektowej,
• cenę nabycia gruntów wraz z przygotowaniem terenu,
• koszty budowy budynków,
• koszty nadzoru budowlanego,
• odsetki i prowizje,
• różnice kursowe od zaciągniętych kredytów i zobowiązań w okresie realizacji budowy,
• naliczony podatek VAT – jeśli nie może być odliczony.
Można wymieniać również inne rodzaje kosztów, w zależności od tego, jaki środek trwały powstanie. Są to koszty, które bezpośrednio lub pośrednio można przypisać do określonych działań jednostki, których celem jest stworzenie nowych środków trwałych.
Jak należy rozliczać koszty wspólne
Jeśli firma prowadzi budowę jednego środka trwałego, to wszystkie koszty poniesione na ten obiekt składają się na wartość tego środka trwałego. Natomiast w przypadku opisanym w pytaniu konieczne staje się rozliczanie kosztów wspólnych dla kilku środków trwałych. Rozliczanie to powinno nastąpić w sposób proporcjonalny do wysokości kosztów, które dają się bezpośrednio przypisać poszczególnym obiektom.
Jednostka postępuje prawidłowo odnosząc wartość pracy pracowników bezpośrednio zatrudnionych przy budowie dróg na konto „Środki trwałe w budowie”. Po przekazaniu obiektu do użytkowania wszystkie koszty związane z jego budową, które zostały wstępnie zgromadzone na koncie „Środki trwałe w budowie”, zostają przeniesione na konto „Środki trwałe”.
Na zakończenie zostanie zaprezentowana ewidencja na kontach księgowych wynagrodzeń pracowników zatrudnionych przy budowie środków trwałych.
Koszty bezpośrednie i pośrednie związane z budową środka trwałego
Jeżeli poniesione koszty dotyczą kilku obiektów realizowanej budowy, to na koszty środków trwałych w budowie składają się:
• koszty bezpośrednie, które są związane z wykonaniem danego obiektu (w tym praca pracowników) i mogą być w sposób bezpośredni odniesione na ten obiekt oraz
• koszty pośrednie, które dotyczą więcej niż jednego obiektu.
UWAGA!
Wynagrodzenia pracowników zatrudnionych przy budowie nowych środków trwałych zaliczamy do kosztów bezpośrednio związanych z daną budową, ponieważ istnieje możliwość ich bezpośredniego odniesienia na dany obiekt.
Do kosztów wytworzenia należy zaliczyć wartość wynagrodzeń za pracę związaną z wytworzeniem danego środka trwałego. Należałoby zatem prowadzić ewidencję, która wskazywałaby, jaka część wynagrodzeń pracowników przypadała na wytworzenie środka trwałego, np. na podstawie czasu pracy tych pracowników przy wytworzeniu środka trwałego.
Dokumentacja rozliczenia kosztów pracy
Do najistotniejszych dokumentów związanych z wynagrodzeniami pracowniczymi należą:
• karty pracy (robocze),
• karty zarobkowe,
• karty zleceniowe.
Karta pracy (robocza) to podstawowy dokument, który odzwierciedla pomiar pracy pracowników fizycznych. Dokument ten jest wystawiany na poszczególne operacje produkcyjne, zgodnie z procesem technologicznym. Otrzymuje go ten pracownik, który ma wykonać daną operację.
UWAGA!
Karta pracy jest najczęściej stosowanym dokumentem wynagrodzeń, szczególnie w przemyśle przetwórczym.
Dotyczy ona z reguły jednej operacji produkcyjnej, a tym samym jednego pracownika. Łatwo jest zatem ustalić wysokość wynagrodzenia pracownika oraz wysokość kosztu wytworzenia danego produktu.
Karta zarobkowa zawiera wszystkie prace (czynności) wykonane przez danego pracownika w ciągu pewnego okresu. Przeważnie jest to okres dwóch tygodni lub miesiąca. Karty te prowadzone są zazwyczaj oddzielnie dla każdego pracownika. Stosujemy je wówczas, gdy pracownik lub grupa pracowników wykonuje ciągle takie same czynności dotyczące wytwarzania danego produktu lub miejsca pracy. Ustalone w karcie zarobkowej kwoty wynagrodzeń brutto stają się podstawą do sporządzenia listy płac.
W karcie zleceniowej ujmuje się czynności wykonywane przez określony zespół pracowników, np. przez brygadę. Karta ta ma zastosowanie wtedy, gdy kilku pracowników wykonuje jeden produkt lub usługę.
Dokumentacja wynagrodzeń jest nieodzowna do opracowania listy płac, kart wynagrodzeń, rozdzielników płac.
Lista płac jest dokumentem księgowym stanowiącym podstawę do ewidencji księgowej wynagrodzeń i powinna być sporządzona zgodnie z wymogami przewidywanymi dla dowodów księgowych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o rachunkowości. Prawidłowo sporządzona lista płac pracowników z tytułu umów o pracę powinna zawierać co najmniej następujące dane:
• numer listy płac i wskazanie okresu, jakiego dotyczy,
• nazwisko i imię pracownika,
• wynagrodzenie brutto (z uwzględnieniem podziału na poszczególne składniki wynagrodzenia, np. wynagrodzenie podstawowe, za czas niezdolności do pracy, dodatkowe), koszty uzyskania przychodu, kwotę podatku dochodowego od osób fizycznych do przekazania do urzędu skarbowego, kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne do przekazania na rzecz ZUS,
wynagrodzenie netto (do wypłaty),
• pokwitowanie odbioru kwoty wynagrodzenia netto przez pracownika (w przypadku wypłaty gotówką),
• datę sporządzenia listy płac,
• podpis osoby sporządzającej listę,
• potwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania listy płac do ujęcia w księgach rachunkowych z podpisem osoby odpowiedzialnej za sprawdzenie i dekretację.
Karty wynagrodzeń służą do ustalania miesięcznego lub dwutygodniowego zarobku pracownika i są sporządzane na podstawie kart pracy lub kart zleceń. Zapisy na kartach wynagrodzeń są prowadzone na bieżąco, w miarę napływu kart pracy lub kart zleceń. Po zakończeniu okresu obrachunkowego można obliczyć wynagrodzenie brutto.
Rozdzielnik płac to dokument, który służy do podziału (w jednostkach produkcyjnych) wynagrodzeń według komórek organizacyjnych, to jest według miejsc pracy oraz celu wykonywanej pracy. Jest sporządzany na podstawie kart pracy, kart zleceń oraz list pracowników administracyjno-biurowych. Wynagrodzenia brutto zostają pogrupowane według komórek organizacyjnych lub wytwarzanych produktów.
Stosowane w praktyce rozwiązania dokumentacji pracy oraz wynagrodzeń mogą być modyfikowane i dostosowywane do potrzeb danej jednostki.
Ewidencja księgowa wynagrodzeń
Ewidencja księgowa wynagrodzeń oraz rozrachunków z tytułu wynagrodzeń służy zarówno do ustalenia całkowitej wysokości wynagrodzeń pracowniczych oraz poszczególnych ich składników należnych pracownikom, jak i do łącznej kontroli sumy wynagrodzeń i ich części składowych. Szczegółowa ewidencja na koncie „Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń” powinna zapewnić danej jednostce rozliczenie wynagrodzeń z podziałem na poszczególne ich rodzaje (np. wynagrodzenia z umów o pracę, umów zlecenia, o dzieło oraz inne).
Ponadto ewidencja ta powinna być podstawą do obliczenia obciążeń wynagrodzeń z tytułów publicznoprawnych (ZUS, urząd skarbowy). Jednostka może prowadzić kontrolę całkowitej sumy wynagrodzeń oraz ich części składowych na koncie „Rozliczenie wynagrodzeń”.
Konto to spełnia dwa podstawowe zadania:
• ułatwia kontrolę kwot wypłaconych pracownikom z różnych tytułów – należy wtedy prowadzić dodatkowo konta analityczne, np. dla poszczególnych rodzajów środków trwałych w budowie i odnosić bezpośrednio na dane środki trwałe w budowie,
• ułatwia i umożliwia ujęcie ogólnej sumy wynagrodzeń oraz zaewidencjonowanie ich na właściwe konta księgowe.
Konto „Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń” wykazuje przeważnie saldo Ma (kredyt), które oznacza stan zobowiązań wobec pracowników z tytułu wynagrodzeń, w tym wynagrodzeń niepodjętych. Może również wykazywać saldo Wn (debet), które oznacza wypłaty zaliczek na poczet wynagrodzeń.
UWAGA!
Konto „Rozliczenie wynagrodzeń” nie może wykazywać żadnego salda na koniec okresu sprawozdawczego.

• art. 3 ust. 1 pkt 16, art. 21 ust. 1, art. 22 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości – j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 265, poz. 2252

Justyna Grywińska
księgowa z licencją MF, doradca podatkowy
Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Biuletyn Rachunkowości

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
API KSeF 2.0: Nowe narzędzia od Ministerstwa Finansów. Firmy muszą już zacząć przygotowania

Resort finansów opublikował pełną dokumentację API KSeF 2.0 wraz z bibliotekami SDK i podręcznikiem dla programistów. Od 30 września 2025 r. ruszy środowisko testowe, a od 1 lutego 2026 r. KSeF stanie się obowiązkowy dla wszystkich przedsiębiorców.

Przeniesienie grupy spółek do centrum BPO: jak to zrobić skutecznie i prawidłowo

Migracja grupy kilkunastu spółek w ramach jednego projektu outsourcingu księgowo-kadrowego w ramach BPO to jedno z najbardziej złożonych przedsięwzięć w branży usług finansowo-księgowych. Wymaga to precyzyjnego planowania, koordynacji wielu zespołów oraz szczególnej uwagi na aspekty prawne, techniczne i operacyjne. Jak przygotować się do takiego procesu z perspektywy firmy przekazującej procesy oraz dostawcy usług BPO?

E-faktura w KSeF: definicja, nowy wzór FA(3) i zasady wystawiania od 2026 r.

Od 1 lutego 2026 r. wszyscy podatnicy będą wystawiać faktury ustrukturyzowane wyłącznie w nowym formacie FA(3). Sprawdź, czym jest e-faktura w KSeF, jakie zmiany wprowadza nowy wzór i z jakich bezpłatnych narzędzi można korzystać, aby prawidłowo wystawiać dokumenty.

Miliardy złotych na fikcyjnych fakturach. W pół roku fiskus wykrył oszustwa na ponad 4,1 mld zł [DANE MF]

W 6 miesięcy br. liczba wykrytych fikcyjnych faktur była o prawie 3% mniejsza niż w analogicznym okresie ubiegłego roku. Jak zaznaczają eksperci, KAS stosuje coraz skuteczniejsze cyfrowe narzędzia weryfikujące. Algorytmy z użyciem sztucznej inteligencji są dużo szybsze i dokładniejsze w wyłapywaniu oszustw niż metody tradycyjne. Jednocześnie oszuści są mniej skłonni do podejmowania ryzyka. Ostatnio wartość brutto wynikająca z fikcyjnych faktur wyniosła ponad 4,1 mld zł, a więc o przeszło 3% mniej niż rok wcześniej.

REKLAMA

Faktura handlowa nie będzie jednocześnie fakturą ustrukturyzowaną. Dodatkowe obowiązki podatników VAT

Po wejściu w życie zmian w ustawie o VAT wdrażających model obowiązkowego Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) wielu podatników może mieć problem (i dodatkowe obowiązki) wynikające z faktu, że faktura ustrukturyzowana nie może pełnić funkcji faktury handlowej – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski. Co powinni zrobić podatnicy VAT, którzy zdecydują się na wystawianie faktur handlowych nie będących fakturami VAT?

System kaucyjny a VAT: Objaśnienia MF dotyczące rozliczeń podatników i płatników w związku z nowymi zasadami obrotu opakowaniami

Objaśnienia MF mają na celu pokazanie, jak w praktyce stosować przepisy ustawy o VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez podatników i płatników uczestniczących w systemie kaucyjnym. Nowe reguły prawne wynikają z wprowadzenia obowiązku pobierania kaucji przy sprzedaży wybranych opakowań jednorazowych i wielokrotnego użytku. System ten umożliwia konsumentom zwrot opakowań lub odpadów opakowaniowych w dowolnym punkcie zbiórki, bez konieczności przedstawiania dowodu zakupu.

Błąd w fakturze w KSeF? Ministerstwo Finansów ostrzega: tak tego nie poprawisz!

Wystawienie faktury na błędnego nabywcę może mieć poważne konsekwencje – i nie da się tego naprawić zwykłą korektą NIP. Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że w KSeF konieczne jest wystawienie faktury korygującej do zera oraz zupełnie nowej faktury z prawidłowymi danymi. Inaczej dokument trafi do... zupełnie obcej firmy.

Ustawa o KSeF opublikowana w Dzienniku Ustaw. Ważne zmiany i nowe funkcjonalności dla przedsiębiorców!

W Dzienniku Ustaw opublikowano nowelizację wprowadzającą Krajowy System e-Faktur (KSeF). Przedsiębiorców czekają ważne zmiany – nowe terminy wdrożenia, dodatkowe funkcjonalności systemu, a także skrócony czas zwrotu VAT. Sprawdź, co dokładnie przewiduje ustawa i jak przygotować się do obowiązkowego KSeF!

REKLAMA

„Towar w drodze mimo kontroli” – kiedy urząd celny może zwolnić przesyłkę wcześniej?

W obrocie towarowym czas to pieniądz. Dlatego przedsiębiorcy chętnie korzystają z możliwości, jakie daje art. 194 ust. 1 Unijnego Kodeksu Celnego (UKC) – przepis pozwalający zwolnić towar do obrotu, nawet jeśli weryfikacja w urzędzie celno-skarbowym wciąż trwa. Brzmi jak wyjątek od reguły? Tak jest, ale w praktyce może być to realne ułatwienie, pod warunkiem, że spełnione są ściśle określone warunki i złożony wniosek do UCS.

KSeF 2.0 coraz bliżej: MF ujawnia plan wdrożenia. Oto najważniejsze terminy!

KSeF 2.0 od 30 września zastąpi obecną wersję środowiska testowego KSeF 1.0 - informuje Ministerstwo Finansów. Dotychczasowi użytkownicy wersji produkcyjnej KSeF 1.0 nadal mogą z niej korzystać, aż do 26 stycznia 2026. To jest kolejny krok do wprowadzenia obligatoryjnego Krajowego Systemu e-Faktur.

REKLAMA