Kto w jednostce budżetowej powinien prowadzić księgi inwentarzowe

Prowadzenie ksiąg rachunkowych ewidencji syntetycznej i analitycznej środków trwałych, pozostałych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy do zadań z zakresu rachunkowości jednostki (art. 4 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 13 ust. 1 i art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości, dalej: uor). Za wykonanie tych zadań, w tym z tytułu nadzoru, odpowiada kierownik jednostki, który może określone obowiązki powierzyć innej osobie za jej zgodą (art. 4 ust. 5 uor). Przyjęcie odpowiedzialności przez inną osobę powinno być stwierdzone w formie pisemnej. Tak więc o tym, który z pracowników w danej jednostce budżetowej będzie odpowiadał za prowadzenie ksiąg rachunkowych ewidencji syntetycznej i analitycznej środków trwałych, pozostałych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zadecyduje kierownik tej jednostki.

Autopromocja

W praktyce najczęściej stosowanym rozwiązaniem w zakresie prowadzenia ewidencji syntetycznej i analitycznej wymienionych w pytaniu składników aktywów jest powierzenie prowadzenia ksiąg rachunkowych ewidencji syntetycznej pracownikom komórki finansowo-księgowej, a ewidencji analitycznej pracownikom komórki organizacyjnej jednostki odpowiedzialnej za prowadzenie gospodarki mieniem jednostki i nadzór nad nim, m.in. wykonującej zadania w zakresie:

• ustalania potrzeb jednostki w zakresie wyposażenia w środki trwałe,

• dokonywania ich zakupów i oznakowania,

Autopromocja

Webinar:
KSeF 2.0 – co biuro rachunkowe musi wiedzieć przed wejściem w życie obowiązku?

Sprawdź

• należytego zabezpieczenia przed kradzieżą lub zniszczeniem,

• likwidacji składników majątkowych niezdatnych do użytku oraz przedstawiania kierownikowi jednostki propozycji w zakresie sposobu zagospodarowania składników majątkowych, które stały się jednostce zbędne.

Komórkami tymi są najczęściej wydziały/referaty/stanowiska organizacyjne lub organizacyjno-administracyjne.

Inne rozwiązania stosowane w jednostkach w zakresie prowadzenia ewidencji analitycznej środków trwałych, pozostałych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (ewidencja syntetyczna zawsze prowadzona jest w komórce finansowo-księgowej) to:

Autopromocja

Konferencja: Kongres KSeF. Cyfrowa rewolucja w fakturowaniu

Sprawdź

1) prowadzenie ewidencji analitycznej środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz ewidencji ilościowo-wartościowej pozostałych środków trwałych w komórce finansowo-księgowej a ewidencji ilościowej pozostałych środków trwałych w komórce organizacyjno-administracyjnej,

2) prowadzenie ewidencji analitycznej środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych w komórce finansowo-księgowej a ewidencji ilościowo-wartościowej oraz ilościowej pozostałych środków trwałych w komórce organizacyjno-administracyjnej.

O tym, które z tych rozwiązań zostanie przyjęte, powinien zadecydować kierownik jednostki, mając na względzie wielkość jednostki, liczbę i rodzaj poszczególnych grup składników aktywów, miejsca ich użytkowania, liczbę operacji w okresie sprawozdawczym dotyczących nabycia i zbycia składników mienia, szczególne potrzeby związane z nadzorem nad składnikami mienia znajdującymi się poza terenem strzeżonym, obsadę kadrową, umiejętności i kwalifikacje pracowników jednostki.

Przyjęte rozwiązania powinny zapewniać prowadzenie ewidencji księgowej syntetycznej i analitycznej środków trwałych, pozostałych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w sposób zgodny z wymogami art. 24 uor, tj. w sposób rzetelny (zgodny ze stanem rzeczywistym), bezbłędny, sprawdzalny i bieżący.

Podstawa prawna

• Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 144, poz. 900)