W jakim terminie można odliczyć VAT

Elementy poprawnie wystawionej faktury

Trzeba pamiętać, że aby móc odliczyć VAT, należy mieć poprawnie wystawioną fakturę VAT, która powinna zawierać następujące elementy:

• dane identyfikacyjne zarówno nabywcy, jak i sprzedawcy (imiona i nazwiska lub nazwy oraz ich adresy),

• numery identyfikacji podatkowej (NIP) dostawcy i nabywcy,

• okres zdarzenia gospodarczego (dzień, miesiąc i rok lub miesiąc i rok dokonania sprzedaży), a także datę wystawienia (w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym można podać na fakturze jedynie miesiąc i rok dokonania sprzedaży),

• numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT (dokument jest sporządzany w dwóch egzemplarzach - ORYGINAŁ otrzymuje nabywca, a KOPIĘ sprzedawca),

• określenie nazwy towaru lub usługi, jednostki miary, a także ilości sprzedanych towarów lub usług,

• cenę jednostkową towaru lub usługi (bez VAT),

• wartość towarów lub wykonanych usług, bez VAT (wartość sprzedaży netto),

• stawki podatku, a tym samym sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na poszczególne stawki (także na zwolnione i niepodlegające opodatkowaniu),

• ustalone kwoty podatku w poszczególnych grupach podatkowych,

• wartość sprzedaży towarów lub usług wraz z kwotą podatku (wartość brutto = netto + VAT) w każdej grupie podatkowej,

• kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Braki na fakturze mogą pozbawiać prawa do odliczenia VAT.

Istnieją braki, które w orzecznictwie nazywane są brakami mniejszej wagi. Nie pozbawiają one podatnika prawa do odliczenia VAT. Są to np. następujące błędy:

• brak numeru NIP,

• brak wskazania daty wystawienia faktury,

• skreślenie słowa kopia.

Poniższy przykład przedstawia, w jakich sytuacjach można wykorzystać wydłużony termin odliczenia VAT.

Przykład

Firma Beta Sp. z o.o. jest firmą handlową o ogólnopolskim zasięgu. Zatrudnia wielu przedstawicieli handlowych działających na regionalnych rynkach zbytu. Zgodnie z polityką firmy w każdy poniedziałek przedstawiciele handlowi dostarczają faktury do centrali firmy w Warszawie. Jeden z pracowników dokonał zakupów w styczniu 2009 r. i odebrał fakturę w styczniu. Dla firmy jest to data odbioru faktury. Jednak dostarczył je do centrali dopiero 16 lutego 2009 r. Firma Beta Sp. z o.o. działa zgodnie ze ściśle ustalonymi procedurami obiegu dokumentów i dział księgowości otrzymał je dopiero 2 marca 2009 r. W tym przypadku podatnik dokona odliczenia VAT w deklaracji za marzec 2009 r. (deklaracja do 25 kwietnia 2009 r.), pomimo faktu, że wspomniane dokumenty były wystawione w styczniu. Podatnik mógł dokonać obniżenia podatku należnego w miesiącu otrzymania faktury (w styczniu 2009 r.) albo w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych (w lutym albo w marcu br.). Ponieważ nie był on w posiadaniu wspomnianych faktur (dział księgowości), nie mógł więc ich zaewidencjonować wcześniej niż w marcu 2009 r. Ustawodawca nie określa zatem, w jakich sytuacjach i w którym z trzech okresów należy dokonać odliczenia VAT. Jest to wybór i prawo podatnika. Bardzo często zdarza się, że podatnik przez przypadek nie dostarczy dokumentów księgowemu. Wozi je w samochodzie albo podepnie z innymi dokumentami i znajdzie za jakiś czas. W takich sytuacjach wydłużony termin obniżenia podatku należnego znajduje zastosowanie (miesiąc otrzymania lub dwa następne). Jednak za miesiąc otrzymania trzeba uważać dzień jej odbioru przez podatnika, a nie dzień dostarczenia księgowemu. Umożliwia to podatnikowi zaewidencjonowanie dokumentów wraz z odliczeniem VAT. Nie musi on traktować podatku jako nieodliczonego w przypadkach, gdy faktura została błędnie wystawiona lub ujęta w rejestrze VAT po upływie terminu określonego ustawowo.