Odstępstwo od Międzynarodowych Standardów Rachunkowości

Gyöngyvér Takáts

Sprawozdania finansowe sporządzone w różny sposób w warunkach globalnego rynku nie mogą spełniać swojego celu, którym jest dostarczenie informacji o sytuacji finansowej i wynikach działalności firmy. Zawarte w takich sprawozdaniach informacje nie są użyteczne dla szerokiego kręgu użytkowników przy podejmowaniu decyzji, ponieważ przedstawione w nich dane nie są porównywalne z danymi innych jednostek o podobnym charakterze.

Podstawowe zasady sporządzania i przedstawiania sprawozdań finansowych na potrzeby użytkowników z zewnątrz zostały określone w założeniach koncepcyjnych sporządzenia i prezentacji sprawozdań finansowych i uchwalone w 1989 r. Projekt założeń koncepcyjnych wydał w maju 1988 r. Zarząd Komitetu Międzynarodowych Standardów Rachunkowości. Był przygotowywany na podstawie ram konceptualnych FASB.

Zgodnie z założeniami koncepcyjnymi sprawozdanie finansowe z jednej strony musi mieć wszystkie cechy jakościowe, a z drugiej - musi być sporządzone według odpowiedniego Międzynarodowego Standardu Rachunkowości. (...) To posiadanie przez sprawozdanie finansowe podstawowych cech jakościowych i zastosowanie właściwych standardów rachunkowości zwykle sprawia, że sporządzone sprawozdanie przekazuje to, co powszechnie rozumie się oraz pojęcie prawdziwego i rzetelnego obrazu lub rzetelnej prezentacji informacji.

Użycie słowa „zwykle” w tym kontekście sugeruje, że mogą się zdarzyć sytuacje, kiedy mimo posiadania podstawowych cech jakościowych i zastosowania właściwych standardów rachunkowości sprawozdanie finansowe nie spełnia wymogu rzetelnej prezentacji.

W rozumieniu MSR nr 1 „Prezentacja sprawozdań finansowych” zastosowanie MSSF wraz z informacjami uzupełniającymi w uzasadnionych przypadkach skutkuje tym, że sprawozdanie finansowe spełnia wymóg rzetelnej prezentacji. Podkreślenie potrzeby sporządzenia informacji uzupełniających rozwiązuje problem, gdy w bardzo rzadkich sytuacjach kierownictwo uzna, że zastosowanie danego wymogu standardu lub interpretacji wprowadzałoby w błąd, powodując, że sprawozdanie finansowe nie spełniłoby swojego celu określonego w założeniach koncepcyjnych. Jeżeli odpowiednie regulacje zabraniają odstąpienia od stosowania się do wymogu, jednostka, w maksymalnie możliwym zakresie, ogranicza ryzyko wprowadzenia w błąd przez ujawnienie, od stosowania jakiego standardu i w jakim zakresie odstąpiła, oraz wykazanie korekt do wszystkich pozycji sprawozdania finansowego, które byłyby według kierownictwa niezbędne dla osiągnięcia rzetelności sprawozdania.