Korzystanie z zerowej stawki VAT

Spór trafił na wokandę Naczelnego Sądu Administracyjnego za sprawą spółki, której organy podatkowe zakwestionowały rozliczenie VAT za 1997 r. Ich zdaniem, spółka bezprawnie skorzystała z opodatkowania sprzedaży prac budowlanych przy modernizacji autostrady stawką VAT 0 proc. Pieniądze pochodziły ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej PHARE’94. Aby skorzystać z zerowej stawki, spółka musiała być zarejestrowana w Komitecie Integracji Europejskiej jako podwykonawca. Jako podstawę prawną organy powołały zwłaszcza par. 68a – nieobowiązującego już – rozporządzenia ministra finansów z dnia 23 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 154, poz. 797 z późn. zm.).

Autopromocja

Spółka zaskarżyła decyzję do sądu administracyjnego. Podkreślała, że co prawda była tylko podwykonawcą, lecz na podstawie umowy o podwykonawstwo zawartej z niemiecką spółką, KIE wydał zaświadczenie potwierdzające, że skarżąca dysponuje środkami pochodzącymi z bezzwrotnej pomocy PHARE i realizuje z głównym wykonawcą kontrakt w ramach programu. A teza, że każdy podwykonawca ma obowiązek podpisać i zarejestrować umowę, jest niczym niepotwierdzona.

Przeciwnego zdania były organy podatkowe. Warunkiem stosowania zerowej stawki VAT było zawarcie pisemnej umowy o świadczenie tych usług i zarejestrowanie jej w KIE. A w tym przypadku została zarejestrowana tylko umowa pomiędzy Dyrekcją Okręgową Dróg Publicznych (usługobiorca) a głównym wykonawcą (usługodawca).

Stanowisko organów podatkowych potwierdził WSA uznając, że wymogu zawarcia pisemnej umowy o świadczenie usług budowlanych oraz zarejestrowanie jej przez KIE nie może zastąpić żadne inne zaświadczenie.

Autopromocja

Szkolenie:
Podatki i rachunkowość w budownictwie i deweloperce

Sprawdź

Również NSA oddalił skargę kasacyjną spółki. Sąd nie zgodził się, że są podstawy do podważenia spornego przepisu rozporządzenia z 1995 r. W ocenie sądu, nie wprowadzał on bowiem dodatkowego obwarowania, a miał tylko zapobiegać nadużyciom. Ustawodawca miał prawo nałożyć taki wymóg w celu kontroli wydawania pieniędzy z UE. I takim wymogiem, który zresztą obowiązywał i był powszechnie znany, była konieczność rejestracji – konkludował sąd.

Wyrok jest prawomocny.