Zwrot podatku po upływie terminu przedawnienia

– W Ordynacji podatkowej wśród przyczyn wygaśnięcia zobowiązań podatkowych wymienia się m.in. ich zapłatę oraz przedawnienie. Ustawodawca traktuje obie te przyczyny jako równorzędne i żadnej z nich nie uprzywilejowuje. Jeżeli więc podatnik zapłaci podatek na podstawie decyzji organu pierwszej instancji, jeszcze nieostateczną, to uznać należy, że zobowiązanie podatkowe wygasło. W takim przypadku powstaje problem, w razie wniesienia odwołania, czy organ odwoławczy powinien je merytorycznie rozpatrzyć czy też umorzyć sprawę jako bezprzedmiotową – wówczas gdy wydaje decyzję już po upływie terminu przedawnienia. W orzecznictwie sądowym przeważa obecnie pogląd, że taka sytuacja nie pozbawia podatnika prawa do kontroli decyzji organu pierwszej instancji. Żaden bowiem przepis ustawy nie pozbawia podatnika prawa do kontroli dwuinstancyjnej.

W związku z tym, nawet gdy decyzja organu drugiej instancji jest wydawana po formalnym upływie terminu przedawnienia, to moim zdaniem nie ma to wpływu na merytoryczne rozpatrzenie odwołania. Wynika to też i z tego, że po wygaśnięciu zobowiązania podatkowego na skutek zapłaty, przedawnienie biec nie może, gdyż brak jest już zobowiązania podatkowego, którego ono dotyczy. Zobowiązanie podatkowe dwukrotnie wygasnąć nie może, raz na skutek zapłaty, a drugi raz w wyniku upływu terminu przedawnienia. W omawianym przypadku wynikiem rozpatrzenia odwołania oczywiście nie może być podwyższenie wymiaru podatku, bo stanowiłoby to naruszenie zasady zakazu wydawania przez organ odwoławczy decyzji na niekorzyść odwołującego się. Jest natomiast możliwe np. obniżenie wymiaru podatku.

– Moim zdaniem, jeżeli organ drugiej instancji uzna, że podatek był zawyżony i nie odpowiadał prawu, istnieje podstawa do jego zwrotu jako nadpłaconego lub też nawet nienależnego. Ale zastanówmy się, czemu ma służyć kontrola dwuinstancyjna? Oczywiście sprawdzeniu, czy wymiar dokonany przez organ pierwszej instancji był prawidłowy. Taka kontrola nie może być bezprzedmiotowa i nie może prowadzić do sytuacji, w której przyznaje się, że podatek był nieprawidłowy, ale odmawia się zwrotu ewentualnej nadpłaty. To kolidowałoby z tym, o czym mówiłem wcześniej.