Napiwki traktowane są jako przychody ze stosunku pracy lub z tak zwanych innych źródeł. Oznacza to, że zawsze są opodatkowane.
Rozliczanie napiwków sprawia problemy wielu podatnikom – wynika z sygnałów docierających do GP.
Należy pamiętać, że za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty. I to bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Wynika to z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm., nazywanej dalej ustawą o PIT).
Trzeba doliczyć
Jeżeli kwota napiwku zawarta jest np. w rachunku wystawionym dla klienta, to dla pracownika kwota ta, zgodnie ze wspomnianym art. 12 ustawy o PIT, stanowi przychód ze stosunku pracy. Przychód ten pracodawca dolicza do pozostałych składników wynagrodzenia i od łącznej kwoty pobiera zaliczkę na podatek dochodowy oraz składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne (patrz wyjaśnienia Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź Bałuty, nr IUSB XVI – 412/152/2004 z 27 lutego 2004 r.).
Zdarza się, że np. krupierzy w kasynie otrzymują od klientów napiwki w postaci części żetonów od wygranych w grach. Następnie przekazują te napiwki do tzw. zbiorczej puli. Po upływie miesiąca od wartości tak zgromadzonych żetonów pracodawca według własnego uznania wypłaca pracownikom, nie tylko krupierom, dodatkowe pieniądze – oprócz wynagrodzenia ze stosunku pracy.
Przy rozliczaniu napiwków w kasynach należy przestrzegać m.in. rozporządzenia ministra finansów z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie sposobu ewidencjonowania napiwków w kasynach gry (Dz.U. nr 102, poz. 949).
Z opinii organów podatkowych jasno wynika, że napiwki, które stanowią przychód pracowników ze stosunku pracy, podlegają opodatkowaniu łącznie z wynagrodzeniami za pracę. Od takich przychodów płatnik (czyli np. kasyno) ma obowiązek pobrania zaliczek na podatek zgodnie z art. 31 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprócz tego płatnik musi przekazać pracownikom imienne informacje o uzyskanych dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń (patrz wyjaśnienia Urzędu Skarbowego Warszawa Bielany, nr US32/PDL/PŁ/415-11/04 z 8 grudnia 2004 r.).
Bezpośrednio od klientów
Część pracowników otrzymuje napiwki bezpośrednio od klientów. Są to np. kelnerzy w restauracjach. Napiwki te stanowią w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o PIT przychód z tak zwanych innych źródeł. Oznacza to, że otrzymująca takie napiwki osoba powinna uwzględnić je w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy w pozycji inne źródła (patrz wyjaśnienia Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy, DLII-415-33/04 z 8 października 2004 r.).
Jak więc wynika z obowiązujących przepisów, napiwki zawsze stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Mogą jednak stanowić przychód ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o PIT) bądź przychód z tzw. innych źródeł (art. 20 ust. 1 ustawy o PIT).
PRZYKŁAD
Napiwki rozliczane w zeznaniu
Pan Bartłomiej jest kelnerem. Oprócz pensji regularnie otrzymuje również napiwki. Z pracodawcą uzgodnił, że napiwki może w całości zatrzymywać dla siebie. Ponieważ pan Bartłomiej otrzymuje napiwki bezpośrednio od konsumentów goszczących w restauracji, więc nie może zaliczyć tych pieniędzy do przychodów ze stosunku pracy. Uzyskiwane przez niego napiwki są przychodami z tak zwanych innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. Wynika z tego, że od takich napiwków nie trzeba odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku. Należy natomiast wpisać je do rocznego zeznania podatkowego PIT w pozycji inne źródła.
