Państwo, które zwalnia z CIT dochody fundacji, nie może odmówić prawa do tej ulgi takiej samej fundacji, ale mającej siedzibę w innym państwie członkowskim.
Europejski Trybunał Sprawiedliwości wydał 14 września 2006 r. wyrok w sprawie Centro di Musicologia Walter Stauffer v. Finanzamt München für Körperschaften (C 386/04).
Zdaniem ETS, artykuł 73B TWE w związku z art. 73D TWE sprzeciwia się temu, by państwo, które zwalnia z podatku dochodowego od osób prawnych dochody pochodzące z najmu, osiągane na terytorium kraju przez fundację prawa krajowego, odmawiało przyznania tego samego zwolnienia z podatku fundacji prawa prywatnego. Nie można odmówić fundacji prawa do ulgi z tego tylko powodu, że mając siedzibę w innym państwie członkowskim, podlega ona jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Trybunał przyznał, że konieczność zachowania spójności systemu podatkowego może uzasadniać ograniczenie w wykonywaniu podstawowych swobód zagwarantowanych przez traktat. Niemniej jednak, aby można było przyjąć argument oparty na takim uzasadnieniu, konieczne jest ustalenie istnienia bezpośredniego związku pomiędzy daną ulgą podatkową i jej wyrównaniem w drodze nałożenia określonego obciążenia podatkowego.
Przyznanie zwolnienia z CIT fundacjom użyteczności publicznej, które nie są rezydentami, oznaczać będzie dla Niemiec zmniejszenie przychodów podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Jednak zmniejszenie przychodów podatkowych nie może zostać uznane za nadrzędny wzgląd interesu ogólnego, na który można by się powołać dla uzasadnienia przepisu zasadniczo sprzecznego z podstawową swobodą.
Nawet jeżeliby przyjąć, że zastrzegając korzystanie ze zwolnienia podatkowego na rzecz fundacji uznanej za mającą charakter użyteczności publicznej, z siedzibą na terytorium kraju, organy danego państwa członkowskiego zmierzają do zwalczania działalności przestępczej, to jednak nie oznacza to, że można oprzeć generalne domniemanie wykonywania działalności przestępczej na okoliczności, iż dana fundacja ma siedzibę na terenie innego państwa członkowskiego.
