Ustalając różnice kursowe, podatnicy będą mogli stosować metodę wynikającą z ustawy o CIT albo przewidzianą w ustawie o rachunkowości.
Zmiana prawa
Rządowy projekt nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm. – dalej ustawa o CIT) czeka w Sejmie na drugie czytanie.
Zgodnie z nim, do obowiązujących przepisów zostanie dodany nowy art. 9b, który pozwoli podatnikom na wybór metody ustalania różnic kursowych. Podatnicy będą mogli stosować metodę wynikającą z ustawy o CIT albo z ustawy o rachunkowości. Warunkiem ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości jest badanie sporządzonych przez podatników sprawozdań finansowych przez podmioty uprawnione do ich badania.
Preferowana metoda
Preferowaną przez ustawodawcę metodą będzie metoda wynikająca z ustawy o CIT. Jeżeli natomiast podatnik chciałby stosować drugą metodę, to musi zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
Ponadto podatnicy, którzy zdecydowali się na metodę z ustawy o rachunkowości, będą mieli obowiązek stosować tę metodę przez okres co najmniej trzech lat podatkowych.
Zasadnicze zmiany
Warto zwrócić uwagę na zasadnicze zmiany w stosunku do dotychczas obowiązujących przepisów w podatku dochodowym w przypadku wyboru przez podatnika metody obliczania różnic kursowych zgodnej z ustawą o rachunkowości.
W dotychczas obowiązujących przepisach podatkowych uznawano jedynie różnice kursowe zrealizowane – a więc wynikające jedynie z dokonanej zapłaty zobowiązania lub z faktycznie otrzymanej należności. Wszelkie różnice wynikające m.in. z wyceny własnych środków pieniężnych na dzień bilansowy jako niezrealizowane nie mogły być uwzględnione dla celów rozliczenia podatkowego. Na gruncie nowych przepisów przyjęcie przez podatnika metody obliczania różnic kursowych zgodnej z ustawą o rachunkowości umożliwi wykazywanie jako przychodu podatkowego lub kosztu uzyskania przychodów również różnic kursowych niezrealizowanych, wynikających z wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej.
