Ustalając różnice kursowe, podatnicy będą mogli stosować metodę wynikającą z ustawy o CIT albo metodę wynikającą z ustawy o rachunkowości.
Możliwość taką przewiduje zmieniona ustawa o CIT. W przypadku nieskorzystania z możliwości ustalania różnic kursowych według ustawy o rachunkowości, podatnicy będą stosowali uregulowania z ustawy o CIT. Podatkowe różnice kursowe zostały uregulowane w art. 15a. Wprowadzono pojęcia dodatnich i ujemnych różnic kursowych.
Nowa regulacja zasad powstawania różnic kursowych jest dokładniejsza i mniej skomplikowana od obecnie obowiązującej – uważa Maciej Taul z Europejskiego Centrum Doradztwa i Dokumentacji Podatkowej. Decydujące znaczenie będzie mieć fakt odniesienia korzyści przez podatnika wynikającej ze zmiany kursu walut, niezależnie od tego, czy powstałe różnice kursowe będą dotyczyć przychodów albo kosztów uzyskania przychodów.
W każdej sytuacji, jeśli podatnik osiąga korzyść ze zmiany kursu waluty, powstaje u niego dodatnia różnica kursowa, zwiększająca przychody.
Jeżeli natomiast zmiana kursu waluty jest dla podatnika niekorzystna, mamy do czynienia z ujemną różnicą kursową, zwiększającą koszty uzyskania przychodów.
