Jeśli podatnik nie posiada bankowego potwierdzenia przelewu, nie może zwiększyć podatku naliczonego o kwotę zwrotu podatku dla rolnika ryczałtowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie rozstrzygnął kwestię dokumentowania zwrotu podatku dla rolnika ryczałtowego.
Podatnik wystawiał kontrahentom faktury VAT RR i dokonywał zapłaty należności za produkty rolne, która obejmowała również kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku na ich rachunki bankowe. Podatnik zaliczał kwotę zwrotu podatku do swojego podatku naliczonego.
Organy podatkowe zakwestionowały odliczenie zwróconego rolnikom ryczałtowym podatku przez podatnika. Podważały spełnienie formalnego warunku z art. 116 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Przepis ten wymaga m.in. podania prawidłowej daty wystawienia faktury potwierdzającej nabycie towarów na dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty. Organy odmówiły uznania wystawionych przez rolników pokwitowań, które zawierały prawidłowe dane dotyczące faktur.
Podatnik nie zgodził się, twierdząc, że dokumentem potwierdzającym nabycie może być każdy dokument, także pokwitowanie wystawione przez wierzyciela. Jego zdaniem zawężenie pojęcia do dokumentu bankowego powinno wprost wynikać z ustawy. Podatnik twierdził, że pokwitowanie jest dowodem dalej idącym i pewniejszym, bo stwierdza faktyczne otrzymanie kwoty przez rolnika. Dokument bankowy jest dowodem na złożenie dyspozycji, którą można potem odwołać. WSA przychylił się jednak do poglądu organów podatkowych. Uznał, że zapłata rolnikowi ryczałtowemu musi nastąpić na rachunek bankowy i być udokumentowana poleceniem przelewu. Brak na dowodzie zapłaty wymaganych danych powoduje, że nabywca produktów rolnych traci prawo do zwiększenia podatku naliczonego.
