Moment zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z definicji tej wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów.

Z przepisu tego wynika również generalna zasada, że dla celów podatku dochodowego podstawową okolicznością zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest moment ich poniesienia, chyba że inne przepisy wyraźnie wskazują na odmienny sposób rozliczenia tych kosztów, np. art. 15 ust. 4, czy też art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Z zapytania wynika, że wskazane wydatki poniesiono w związku z wymogami nałożonymi przez przepisy ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U. Nr 92, poz. 881). Tym samym wydatki (koszty) te należy uznać za związane z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej działalności (wydatki te warunkują uzyskiwanie przychodów w sposób przewidziany prawem). Nie można ich jednak powiązać z przychodami konkretnego roku podatkowego. Tym samym istnieje podstawa do ich potrącenia (ujęcia w koszty uzyskania przychodów) w roku ich faktycznego poniesienia (art. 15 ust. 1 ustawy).

Końcowo należy dodać, iż do powyższego stanu faktycznego nie będzie miał zastosowania art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten nie stanowi bowiem samoistnej podstawy do uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu. Powyższy przepis reguluje jedynie zasady uznawania poniesionych wydatków za koszty uzyskania przychodów w sytuacji, gdy wydatek ten został poniesiony w latach poprzedzających rok podatkowy lub nie został jeszcze poniesiony, został zarachowany, jest znany co do kwoty i rodzaju oraz odnosi się do przychodów danego roku podatkowego. Jednocześnie z tego przepisu wynika, że jeżeli zarachowanie kosztu do przychodu określonego roku nie jest możliwe, koszty te są potrącane w roku, w którym zostały poniesione.

W świetle powyższego stanowisko spółki (...) jest prawidłowe”.