Czy bank może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów rezerwy celowe utworzone z tytułu udzielonych kredytów i pożyczek, których nie zaliczono do kosztów w poprzednich latach? - Decyzja Izby Skarbowej w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku Białej z 11 stycznia 2006 r., nr PBB1/421-90/05.
TAK. Bank ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym 2005 rezerwy na wierzytelności z tytułu pożyczek lub kredytów. Nawet, jeżeli ich nieściągalność została uprawdopodobniona w latach wcześniejszych, a utworzona uprzednio rezerwa nie była uznana za koszty uzyskania przychodów. W decyzji dyrektor izby skarbowej podkreślił, że przepisy zezwalają na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów rezerw utworzonych w bankach na pokrycie wierzytelności z tytułu wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek), których nieściągalność została uprawdopodobniona.
Takie rezerwy tworzone na pokrycie wierzytelności nie są faktycznie poniesionym wydatkiem. Są kosztem, który związany jest z działalnością banku i generalnie z uzyskiwanymi przychodami. W ocenie organu podatkowego nie ma możliwości ścisłego określenia momentu (roku) uzyskania przychodu związanego z tym kosztem. Dlatego w sprawie nie ma zastosowania art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Możliwość zaliczenia rezerw i nieściągalnych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów występuje od chwili zaistnienia zdarzeń ściśle określonych w art. 16 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie dokonanej przez izbę skarbową dopiero po zaistnieniu tych zdarzeń bank ma prawo – a nie obowiązek – odniesienia w ciężar kosztów uzyskania przychodów rezerw utworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.
Z kolei końcowy moment uznania ich za koszty uzyskania przychodów wskazuje art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy. Stanowi on, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.
