Podwyższenie wieku emerytalnego i emerytura częściowa

Ustawa z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012, poz. 637)

Warto wskazać, że podwyższenie wieku emerytalnego zostało zapowiedziane już w expose Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r., natomiast nowelizacja od początku prac legislacyjnych była przedmiotem licznych komentarzy oraz budziła ogromne emocje i zainteresowanie społeczne, a jednocześnie obawy i niepokoje części społeczeństwa związane z zapowiedzianym podwyższeniem wieku emerytalnego.

Obecnie powszechny wiek emerytalny wynosi 60 lat dla kobiet oraz 65 lat dla mężczyzn. Stopniowe podwyższanie wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn ma doprowadzić do sytuacji, w której powszechny wiek emerytalny będzie wynosił dla obu płci 67 lat. Oznacza to, że mężczyźni będą musieli pracować o 2 lata dłużej, a kobiety o 7 lat dłużej niż dotychczas. Z tego powodu nowelizacja budzi niezadowolenie dużej części społeczeństwa, która chciałaby utrzymać obecny wiek przechodzenia na emeryturę.

Należy jednak zauważyć, że istnieje wiele przyczyn uzasadniających podwyższenie wieku emerytalnego. Wśród nich najważniejsza wydaje się być rosnąca dysproporcja pomiędzy liczbą osób w wieku produkcyjnym i emerytalnym, co jest związane ze zmianami demograficznymi w Polsce, tj. spadającą liczbą narodzin przy jednocześnie wydłużającym się średnim wieku życia Polaków.

Emerytury jak w starej UE? - za 59 lat

Ponadto, dotychczas Polska była krajem, w którym (w porównaniu do innych państw Unii Europejskiej) stosunkowo wcześnie przechodziło się na emeryturę. Jako jedno z ostatnich państw Unii Europejskiej dokonaliśmy także zmian w systemie emerytalnym w zakresie podwyższenia wieku emerytalnego. Brak takich zmian mógłby spowodować ograniczenie wysokości emerytur i wzrost ubóstwa osób starszych, a także wpłynąć na niższy krajowy wzrost gospodarczy w przyszłości, spowodowany spadkiem liczby osób w wieku produkcyjnym.