Prowadzenie działalności gospodarczej przez obywateli Chin na terytorium RP

Umowami wiążącymi te państwa, mającymi wpływ na prowadzenie działalności gospodarczej przez obywateli Chin na obszarze Polski są m.in. Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji (dalej: „umowa w sprawie popierania inwestycji”) oraz Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (dalej: „umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania”), obie z dnia 7 czerwca 1988 roku.

W myśl art. 2 umowy w sprawie popierania inwestycji, każda strona będzie popierać inwestorów drugiej strony i dopuści takie inwestycje zgodnie ze swoim prawem i przepisami, zaś z art. 3 ust. 1 wynika, że inwestycjom i działalności związanej z inwestycjami zostanie przyznane sprawiedliwe traktowanie i będą one korzystały z ochrony na terytorium drugiej strony. Zgodnie z art. 3 ust. 2 umowy w sprawie popierania inwestycji, takie traktowanie i ochrona będą nie mniej korzystne niż przyznane inwestycjom i działalności związanej z inwestycjami inwestorów z jakiegokolwiek państwa trzeciego. Ustalenia te zostały rozwinięte m.in. w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Prowadzeniu działalności gospodarczej przez obywateli Chin na terytorium Polski sprzyjać może też umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Stosownie do art. 7 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się państwie przez położony tam zakład, bowiem w takim przypadku zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Zgodnie z art. 10 ust. 1 tej umowy, dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w umawiającym się państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim państwie. Z art. 10 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika jednak, że dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym państwie i według prawa państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć dziesięciu procent kwoty dywidend brutto (te postanowienia ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysków, z których dywidendy są wypłacane). Zgodnie z art. 13 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zyski ze sprzedaży majątku powstające w umawiającym się państwie mogą być opodatkowane w tym państwie. W myśl art. 14 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie osiąga z wykonywania usług zawodowych albo z innej samodzielnej działalności (samodzielnie wykonywana działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, naukowa itp.) będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym państwie, z wyjątkiem jednej z następujących okoliczności, w których takie dochody mogą być również opodatkowane w drugim się państwie: