Rozwój przemysłu i jego rosnący wpływ na środowisko naturalne powodują,
że zarówno poszczególne państwa, jak i społeczność międzynarodowa
coraz silniej kierują swą uwagę na kwestię ochrony środowiska. Z tego
względu ustawodawstwa krajowe i międzynarodowe tworzą coraz bardziej
rygorystyczne normy związane z korzystaniem ze środowiska. Nic więc
dziwnego, że coraz powszechniejsze stają się różnego rodzaju kontrole,
mające na celu egzekucję przestrzegania tych przepisów.
KONTROLE PODMIOTÓW KORZYSTAJĄCYCH ZE ŚRODOWISKA
Wszystkie przedsiębiorstwa produkcyjne korzystają ze środowiska i z tego
względu mogą być kontrolowane przez Inspekcję Ochrony Środowiska.
Może się zdarzyć, że kontrola będzie prowadzona wspólnie przez więcej
niż jedną inspekcję, np. Inspekcję Ochrony Środowiska i Inspekcję
Sanitarną. Takie działanie organów kontrolujących nie będzie stanowiło
naruszenia prawa, mimo że ustawa o swobodzie działalności gospodarczej
co do zasady zabrania prowadzenia równocześnie więcej niż jednej takiej
kontroli.
Oznacza to, że w niektórych sytuacjach przedsiębiorca nie może skutecznie
oprotestować prowadzenia w jego przedsiębiorstwie kontroli przez więcej
niż jedną Inspekcję. Natomiast w innych przypadkach oprotestowanie
przeprowadzania w jednym czasie kilku kontroli jest prawem przedsiębiorcy,
które Inspekcja zmuszona będzie respektować.
ZAKRES KONTROLI
Inspekcja Ochrony Środowiska może przeprowadzać kontrole m. in.
w zakresie:
— przestrzegania przepisów o ochronie środowiska,
— przestrzegania decyzji ustalających warunki korzystania ze środowiska
oraz przestrzegania częstotliwości i sposobu prowadzenia pomiarów
wielkości emisji i jej wpływu na stan środowiska (mowa o decyzjach
dotyczących poboru wody, zrzutu ścieków, składowania odpadów,
wydalania gazów spalinowych z kominów wszelkich ciepłowni),
— przestrzegania przepisów dotyczących zawartości siarki w ciężkim oleju
opałowym stosowanym w instalacjach energetycznego spalania paliw oraz
w oleju do silników statków żeglugi śródlądowej,
— eksploatacji instalacji i urządzeń chroniących środowisko przed
zanieczyszczeniem,
— przestrzegania przepisów o gospodarce opakowaniami oraz odpadami
opakowaniowymi,
— przestrzegania przepisów o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej,
— postępowania z substancjami zubożającymi warstwę ozonową, o których
mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubażających
warstwę ozonową oraz z produktami, urządzeniami i instalacjami
zawierającymi te substancje,
— przestrzegania przepisów i uzyskanych na ich podstawie zezwoleń,
z wyłączeniem kontroli laboratoryjnej, w zakresie postępowania
z organizmami genetycznie modyfikowanymi.
Należy zaznaczyć, że zakres kontroli dla każdego przypadku jest
indywidualnie i szczegółowo określany w upoważnieniu inspektora do
przeprowadzenia kontroli.
PROCEDURA KONTROLI
Przedsiębiorca powinien zostać powiadomiony o planowanej kontroli.
Kontrolę wszczyna się nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później
niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze
wszczęcia kontroli. Zanim inspektor przystąpi do kontroli, przedsiębiorca
ma prawo żądać od niego okazania legitymacji służbowej oraz upoważnienia
do przeprowadzenia kontroli.
Warto wiedzieć, że inspektor powinien oprócz legitymacji służbowej
posiadać następujące dokumenty (w zależności od podmiotu
kontrolowanego oraz od czynności kontrolnych):
— stałe upoważnienie do wykonywania kontroli,
— odrębne upoważnienie w przypadku kontroli przedsiębiorcy, wymagane
ustawą o swobodzie działalności gospodarczej spełniające wymagania tej
ustawy,
— upoważnienie do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego,
— poświadczenie bezpieczeństwa, w rozumieniu ustawy o ochronie
informacji niejawnych, w przypadku dostępu do informacji niejawnych,
— pracowniczą książeczkę zdrowia do celów sanitarno-epidemiologicznych,
w przypadku kontroli zakładu wytwarzającego środki żywności,
— dokumenty potwierdzające wymaganą legalizację albo uwierzytelnianie
sprzętu pomiarowego, który ma być wykorzystany do poboru próbek,
pomiarów lub badań w trakcie kontroli,
— w szczególnych przypadkach inspektor powinien posiadać również
upoważnienie Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska do
wydania w trakcie kontroli decyzji w przedmiocie wstrzymania działalności
zakładu lub oddania do użytkowania obiektu budowlanego, zespołu
obiektów lub instalacji.
W przypadku braku odpowiednich dokumentów, np. gdyby sprzęt
pomiarowy nie posiadał odpowiedniej legalizacji, przedsiębiorca ma
możliwość podważenia wyników kontroli lub zaskarżenia czynności
podjętych przez inspektora.
Pamiętać należy, aby uważnie czytać dokumenty otrzymywane od
kontrolującego. Musi się w nich znajdować pouczenie o przysługujących
przedsiębiorcy prawach. Pouczenie takie zazwyczaj jest napisane drobnym
drukiem i często znajduje się na odwrocie pisma. Z tego względu często
jest pomijane przez przedsiębiorców, a nie powinno, bo zawsze warto
wiedzieć, jakie prawa nam przysługują i w jakim trybie, do jakiego organu
i od jakich czynności możemy się odwołać.
Poniżej opisane zostały elementy kontroli i procedury kontrolnej, na które
należy zwrócić szczególną uwagę, gdyż od nich zależy prawidłowość
przeprowadzanej kontroli.
1) Jeżeli upłynęło 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze
wszczęcia kontroli, kontrola może być przeprowadzona jedynie w razie
ponownego zawiadomienia.
2) Przedsiębiorca ma prawo i obowiązek uczestniczyć przy czynnościach
kontrolnych. Inspektor nie ma prawa wykonywać żadnej czynności
kontrolnej bez obecności kontrolowanego lub osoby przez niego wskazanej.
3) Inspektor ma obowiązek omówić zakres kontroli, który w przypadku
przedsiębiorcy nie może wykraczać poza zakres podany w upoważnieniu.
4) Przedsiębiorca powinien zostać poinformowany o przewidywanym
czasie trwania kontroli, który nie może być dłuższy od określonego ustawą
o swobodzie działalności gospodarczej.
5) Czas trwania wszystkich kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy
w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać:
— w odniesieniu do mikroprzedsiębiorców – 12 dni roboczych,
— w odniesieniu do małych przedsiębiorców – 18 dni roboczych,
— w odniesieniu do średnich przedsiębiorców – 24 dni roboczych,
— w odniesieniu do pozostałych przedsiębiorców – 48 dni roboczych.
6) Kontrola powinna być przeprowadzona w sposób jak najbardziej sprawny
i jak najmniej zakłócający organizację pracy w zakładzie przedsiębiorcy.
Od powyższych zasad istnieją jednak wyjątki.
Kontrolę można podjąć bez zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli,
bez udziału przedsiębiorcy lub osoby upoważnionej, lub równolegle do
odbywającej się innej kontroli, gdy:
— przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla prowadzonego przeciwko
przedsiębiorcy śledztwa lub dochodzenia,
— odrębne przepisy przewidują możliwość prowadzenia kontroli w toku
prowadzonego postępowania dotyczącego przedsiębiorcy,
— przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione zagrożeniem życia, zdrowia
lub środowiska.
Czas trwania kontroli nie jest wliczany do łącznego czasu kontroli
u przedsiębiorcy w roku kalendarzowym, określonego w ustawie
o swobodzie działalności gospodarczej, gdy:
— przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla przeciwdziałania
popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia,
— kontrola ma na celu sprawdzenie realizacji obowiązków wynikających
z poprzedniej kontroli, w wyniku której stwierdzono rażące naruszenia
wymagań ochrony środowiska (wówczas, zgodnie z art. 83 ust. 4 ustawy
o swobodzie działalności gospodarczej, dopuszcza się możliwość
przeprowadzenia powtórnej, nieobjętej limitem czasu, kontroli w tym
samym roku kalendarzowym w zakresie uprzednio objętym kontrolą, przy
czym czas jej trwania nie może przekraczać 7 dni),
— kontrola jest wykonywana w związku z uprawdopodobnionym
domniemaniem naruszenia wymagań ochrony środowiska w stopniu
mogącym powodować zagrożenie życia, zdrowia lub środowiska,
— kontrola przedsiębiorcy jest wykonywana w toku prowadzonego
przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska postępowania
administracyjnego poprzedzającego wydanie decyzji, postanowienia lub
zaświadczenia.
UPRAWNIENIA INSPEKTORA
W postępowaniu kontrolnym upoważnieni inspektorzy dysponują
szeregiem uprawnień mogących w najdalej idących skutkach poważnie
ingerować w pracę zakładu. Jeśli inspektor działa w ramach upoważnienia,
przedsiębiorca nie może skutecznie sprzeciwić się takim działaniom.
Upoważniony do kontroli inspektor jest przede wszystkim uprawniony
do poruszania się (w tym do wstępu z niezbędnym sprzętem) po terenie
nieruchomości, obiektu lub ich części bez potrzeby uzyskiwania przepustki.
Co więcej inspektor taki nie podlega rewizji osobistej przewidzianej
w regulaminie wewnętrznym kontrolowanej jednostki. W pełnym zakresie
podlega on natomiast przepisom BHP obowiązującym w tej jednostce.
Uprawnienia inspektora do swobodnego poruszania się po
przedsiębiorstwie dają możliwość wieloaspektowego zbadania
prawidłowości korzystania kontrolowanego przedsiębiorstwa ze środowiska.
Inspektor ma możliwość oceny zarówno sposobów eksploatacji instalacji
i urządzeń, jak i stosowanych technologii oraz rozwiązań technicznych.
Inspektor może oceniać sposób wykonywania pomiarów emisji, ilości
odprowadzanych ścieków, pobranej wody, a nawet samodzielnie pobierać
próbki i przeprowadzać niezbędne badania. Na żądanie inspektora
przeprowadzającego kontrolę należy udzielić mu informacji, poddać
się przesłuchaniu, a nawet wstrzymać ruch instalacji i urządzeń lub
powstrzymać się od wykonywania innych czynności.
Warto jednak wiedzieć, w jakich okolicznościach i w jakim zakresie
inspektor może dokonywać powyższych czynności, a kiedy czynności
takie są niecelowe dla prawidłowego przeprowadzenia kontroli
i zmierzają wyłącznie do pokrzywdzenia przedsiębiorstwa wskutek na
przykład wstrzymania ruchu urządzeń. Wiedza taka jest tym cenniejsza,
że nieoprotestowanie nieprawidłowo dokonanych czynności kontrolnych
może mieć brzemienne skutki dla kontrolowanego przedsiębiorstwa.
Dalekie w skutkach dla przedsiębiorstwa może być także nałożenie przez
inspektora Inspekcji Ochrony Środowiska grzywny w drodze mandatu
karnego. Grzywnę taką można nałożyć za wykroczenia takie jak:
— korzystanie z wody bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego albo
z przekroczeniem warunków w nim określonych,
— nieprawidłowe przekazywanie do odzysku lub unieszkodliwienia
niesegregowanych odpadów komunalnych albo pozostałości z sortowania
odpadów komunalnych,
— przekroczenie dopuszczalnej maksymalnej sumy zawartości ołowiu,
kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego w opakowaniu przy
produkowaniu, importowaniu, wprowadzaniu do obrotu opakowań lub
produktów w opakowaniach,
— nieprowadzenie selektywnego zbierania odpadów opakowaniowych
po produktach w opakowaniach, które znajdują się w ofercie handlowej
jednostki handlu detalicznego o powierzchni handlowej powyżej 2.000 m2.
Jak wynika chociażby z powyższego przykładowego wyliczenia
wykroczeń, za które Inspektor Ochrony Środowiska może nałożyć grzywnę
w drodze mandatu karnego, wykroczenia te są bardzo zróżnicowane
i charakterystyczne dla konkretnych działalności. Zatem każdego
przedsiębiorcę w tym zakresie należy traktować indywidualnie przy
prewencyjnym ustalaniu zakresu obowiązków, jak i przy dokonywaniu
oceny zasadności nałożenia grzywny w formie mandatu karnego.
UPRAWNIENIA PRZEDSIĘBIORCY
Podstawowym uprawnieniem przedsiębiorcy, o którym należy pamiętać
(gdyż jest ważną podstawą do wszczęcia ewentualnych postępowań
odwoławczych) jest uprawnienie do zgłoszenia w protokole kontroli
uwag i zastrzeżeń, co do trybu i sposobu przeprowadzenia kontroli oraz
poszczególnych czynności kontrolnych.
Jeżeli przedsiębiorca dojdzie do wniosku, że czynności kontrolne zostały
przeprowadzone z naruszeniem przepisów prawa, ma prawo wnieść
sprzeciw wobec tych czynności w terminie trzech dni od dnia wszczęcia
kontroli. Sprzeciw należy wnieść na piśmie wraz z uzasadnieniem do
organu podejmującego i wykonującego kontrolę. Powoduje to wstrzymanie
biegu czynności kontrolnych, ale także trwania czasu kontroli.
Jeżeli sprzeciw zostanie uwzględniony, organ odstąpi od czynności
kontrolnych, jeżeli jednak zostanie oddalony – kontrola będzie
kontynuowana.
W razie poniesienia przez przedsiębiorcę szkody w wyniku
przeprowadzenia kontroli z naruszeniem przepisów prawa, ma on prawo
do odszkodowania na zasadach ogólnych.
Zasady ogólne są to zasady określone w Kodeksie cywilnym,
w szczególności w art. 417 Kc normującym zasady odpowiedzialności
władz publicznych.
PODSTAWA PRAWNA:
— ustawa z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska
(Dz. U. z 2007 r. Nr 44, poz. 287, z późn. zm.),
— ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej
(Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.),
— ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego
(Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.),
— ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2001 r. Nr 115, poz.
1229, z późn. zm.),
— ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2001 r., Nr 62,
poz. 628, z późn. zm.),
— ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych
(Dz. U. z 2001 r. Nr 63, poz. 638, z późn. zm.),
— Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej
Nr 2001/331/WE ustalające minimalne kryteria działania Inspekcji Ochrony
Środowiska w państwach członkowskich,
— Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 września 2002 r.
w sprawie nadania inspektorom Inspekcji Ochrony Środowiska uprawnień
do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego (Dz. U. z 2002 r. Nr
151, poz. 1253 z późn. zm.).
|