Co warto wiedzieć o rozliczaniu zagranicznych podróży służbowych

Wyjazdu turystycznego nie można zaliczyć do kosztów firmowych

Koszt uzyskania przychodu musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub uzyskania albo zachowania jego źródła, a wypoczynek przedsiębiorcy nie zalicza się do tej kategorii, dlatego wyjazdów turystycznych nie można włączyć do kosztów firmowych. Przedsiębiorca, który rozlicza wydatki związane z podróżą zagraniczną, musi być w stanie udowodnić, że wyjazd był powiązany z prowadzoną działalnością (np. miał na celu spotkanie z klientem) i nie miał charakteru regularnych wyjazdów, właściwych dla danej branży (np. transportowej).

Wyżywienie w kosztach firmy obrazują diety

Przedsiębiorca wyjeżdżający w podróż zagraniczną nie może rozliczyć kosztów wyżywienia na podstawie faktur lub rachunków. W tym celu stosuje się mechanizm diet, który jest opisany w kodeksie pracy. Przedsiębiorca ma prawo zaliczyć do kosztów firmowych kwotę diety, której wysokość zależy od kraju i długości trwania delegacji.  Wysokość diety ustalona jest w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 roku w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom (...) z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Stawka diety uzależniona jest od kraju, w którym miała miejsce podróż zagraniczna. Przykładowo, dla Niemiec dieta wynosi 42 euro, dla Francji - 45 euro, dla Wlk. Brytanii - 32 funty, dla USA - 46 dolarów, zaś w przypadku podróży do Rosji - 50 dolarów. Rozliczanie diet zagranicznych wymaga przeliczenia walut - ta kwestia opisana jest poniżej.

Ponadto, kwotę diet zagranicznych ustala się biorąc pod uwagę długość trwania delegacji. Każda pełna doba pozwala rozliczyć całą stawkę diety, zaś w przypadku niepełnych dób, stosuje się następujące zasady:

- jeżeli podróż służbowa trwa powyżej 12 godzin, przysługuje dieta w pełnej wysokości,

- jeżeli podróż służbowa trwa od 8 do 12 godzin, przysługuje połowa diety,

- jeżeli podróż służbowa trwa poniżej 8 godzin, przysługuje 1/3 diety.

W celu zaliczenia diet do kosztów, sporządzany jest tzw. dowód wewnętrzny, czyli dokument opisujący szczegóły poniesionego w ten sposób wydatku. Diety przedsiębiorcy związane z zagraniczną podróżą służbową należy ująć w kolumnie 13 KPiR.

Jak wyliczyć czas trwania delegacji zagranicznej?

Ramy czasowe określające długość pobytu przedsiębiorcy za granicą uzależnione są od wyboru środka transportu. W przypadku podróży lądowej, czas pobytu trwa od momentu przekroczenia granic Polski w podróży docelowej, do chwili przekroczenia granic Polski w podróży powrotnej. Jeśli przedsiębiorca podróżuje samolotem, długość trwania delegacji liczy się od momentu startu samolotu z ostatniego portu lotniczego w kraju, do momentu lądowania na pierwszym krajowym lotnisku. Natomiast w przypadku podróży morskiej, delegacja trwa od chwili wyjścia promu z portu krajowego, do czasu wejścia statku do portu w drodze powrotnej.

Inne wydatki w zagranicznej podróży służbowej przedsiębiorcy

Oprócz wyżywienia rozliczanego za pomocą diet, przedsiębiorca może do kosztów firmowych zaliczyć m.in. wydatki na transport i noclegi. Koszty związane z wyżywieniem rozliczane w postaci diet, to jedyne wydatki, które zalicza się do kosztów nie posiadając odpowiedniej dokumentacji. Każdy inny wydatek wymaga dokumentu potwierdzającego, że został poniesiony. O jakie dokumenty chodzi?

Aby rozliczyć koszt paliwa, wystarczy przedstawić paragon na jego zakup, wystawiony w kraju, w którym odbywała się podróż służbowa (właściciel firmy na odwrocie tego dokumentu powinien dopisać niezbędne dane przedsiębiorstwa i pojazdu). Podobnie jest w przypadku kosztu przejazdu autostradą. Oczywiście, rozliczanie kosztów paliwa i autostrad podlega tym samym zasadom, co w trakcie podróży krajowych. A zatem samochód prywatny wykorzystywany do celów firmowych pozwala na rozliczenie kosztów paliwa nieprzekraczających kwoty wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu. Ten limit nie obowiązuje natomiast samochodów wpisanych do ewidencji środków trwałych firmy.

Aby móc rozliczyć koszty związane z zakupem biletów, zarówno na środki komunikacji międzynarodowej, jak i transport publiczny (miejski) oraz taksówkę, trzeba zadbać o to, aby uzyskać fakturę lub rachunek od przewoźnika. Posiadanie imiennego biletu na przejazd nie wystarczy. Również w przypadku rozliczania kosztów noclegów, przedsiębiorca musi pamiętać, aby uzyskać rachunek lub fakturę od firmy wynajmującej miejsce noclegowe.

Przeliczanie wydatków i diet z waluty obcej na walutę krajową

W celu ujęcia w KPiR dokumentów związanych z delegacją zagraniczną, należy je wcześniej przeliczyć z waluty obcej na walutę krajową, według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień, w którym koszt poniesiono. Dniem poniesienia kosztu jest data widniejąca na dokumencie potwierdzającym wydatek. Analogicznie należy postępować podczas przeliczania diet, przy czym wówczas datą poniesienia kosztu (według której ustala się kurs) jest data powrotu z delegacji.