Krajowa Administracja Skarbowa – zmiany w organach podatkowych, skarbowych i celnych od 1 marca 2017 r.

Ogólne założenia projektu i struktura Krajowej Administracji Skarbowej

Obecnie administracja podatkowa i celna działająca w ramach administracji rządowej posiada rozproszoną strukturę skupioną w trzech pionach: (i) administracji podatkowej, (ii) kontroli skarbowej, oraz (iii) Służbie Celnej.

Ustawa przewiduje powołanie w miejsce obecnych struktur Krajowej Administracji Skarbowej podporządkowanej Ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, która będzie odpowiadać za wymiar, pobór i kontrolę podatków publicznych.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych będzie organem odpowiedzialnym za koordynację działań oraz kształtowanie strategii Krajowej Administracji Skarbowej, któremu bezpośrednio podlegać będzie Szef Krajowej Administracji Skarbowej.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej realizować będzie funkcje sprawowane obecnie przez Szefa Służby Celnej, Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, a także dotychczasowe zadania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w zakresie nadzoru nad administracją podatkową

Naczelnik urzędu skarbowego, podobnie jak dotychczas, będzie pełnił podstawową rolę w procesie poboru danin publicznoprawnych oraz stosował egzekucję administracyjną należności pieniężnych.

Naczelnik urzędu celno-skarbowego pełnił będzie rolę zbliżoną do dotychczasowych Dyrektorów Urzędów Kontroli Skarbowej oraz Naczelników Urzędów Celnych. Realizować będzie zadania z zakresu m.in. prowadzenia kontroli celno-skarbowej, ustalania i określania danin publicznoprawnych oraz obejmowania towarów procedurami celnymi.

Dyrektor izby administracji skarbowej sprawować będzie nadzór nad wykonywaniem zadań przez naczelników urzędów skarbowych oraz naczelników urzędów celno-skarbowych. Analogiczna funkcja wykonywana jest obecnie przez dyrektorów izb skarbowych oraz dyrektorów izb celnych.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej będzie organem podległym bezpośrednio Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, odpowiedzialnym m.in. za prowadzenie spraw z zakresu wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego. Odpowiedzialny będzie także za przetwarzanie i udostępnianie jednolitej informacji podatkowej i celnej.

Głównymi celami projektowanych przepisów jest ograniczenie skali oszustw podatkowych, zwiększenie skuteczności poboru należności podatkowych i celnych, obniżenie kosztów funkcjonowania administracji skarbowej w relacji do poziomu uzyskiwanych dochodów budżetowych oraz dostosowanie administracji podatkowej do warunków współpracy z administracją podatkową państw UE. 

Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata

Zmiany w zakresie prowadzenia postępowań

Ustawa przewiduje także ujednolicenie procedur podatkowych dla zwiększenia ściągalności podatków oraz unifikację wielu postępowań o podobnym charakterze. W tym celu Ustawa reguluje następujące procedury służące do realizacji zadań Krajowej Administracji Skarbowej:

• Kontrolę celno-skarbową, zastępującą postępowanie kontrolne, której to celem będzie sprawdzanie przestrzegania przepisów prawa poprzez analizę deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości rozliczeń podatkowych;
• Audyt i czynności audytowe (wykonywane dotychczas przez organy kontroli skarbowej);
• Urzędowe sprawdzenia (wykonywane dotychczas przez Służbę Celną);
• Pozostawiając w mocy regulacje dotyczące kontroli podatkowej i postepowania podatkowego.

Wprowadzenie nowych regulacji dot. powyższych procedur ma na celu zintegrowanie uprawnień i zadań wykonywanych przez administrację skarbową.

Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej - przebieg procesu legislacyjnego

Ustawa - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej - przebieg procesu legislacyjnego

Dodatkowe uprawnienia z zakresu prawa karnego

Krajowej Administracji Skarbowej, w wybranych przypadkach, przyznane zostanie także zadanie rozpoznawania, zapobiegania, wykrywania oraz ściągania sprawców przestępstw: fałszerstwa materialnego, fałszerstwa intelektualnego, używania dokumentów poświadczających nieprawdę zawierających fałszerstwo intelektualne, oszustwa oraz przestępczości zorganizowanej i udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, a także: sprzedajności, przekupstwa, płatnej protekcji, nadużycia funkcji przez funkcjonariusza publicznego, groźby karalnej, naruszenia nietykalności cielesnej, czynnej napaści oraz znieważenia funkcjonariusza.

Co więcej, Ustawa przyznaje wybranym funkcjonariuszom KAS uprawnienia o charakterze kontrolnym oraz operacyjno–rozpoznawczym, np. prawo do dokonywania przeszukań bez wcześniejszej zgody prokuratora. Przewidywane jest także wyposażenie wybranych funkcjonariuszy w środki przymusu bezpośredniego i broń palną.