Jesteśmy firmą handlową (spółka cywilna). Czasami towar kupujemy od kontrahentów zagranicznych z krajów UE. Często mamy możliwość skorzystania ze skonta (obniżki ceny w razie wcześniejszej zapłaty). Przyjęcie towaru, a później dokumenty WZ są kalkulowane według pełnej wartości faktury. Jak podatkowo mamy potraktować skonto? Po jakim kursie walutowym je przeliczać? Czy ma ono takie same skutki jak korekta faktury?
RADA
Udzielone skonto zmniejsza wartość netto kwoty wynikającej z faktury i jednocześnie wartość kosztów uzyskania przychodów.
UZASADNIENIE
Skonto pomniejsza podstawę opodatkowania
VAT, także w przypadku dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT). Jeżeli jednak przed udzieleniem skonta
podatnik otrzymał towar wraz z fakturą opiewającą na pełną kwotę, to na jej podstawie powinien wystawić fakturę wewnętrzną. W ten sposób zostanie ustalona „pierwotna” wartość nabycia, a jednocześnie podatku należnego i naliczonego (jak wiadomo, przy WNT podatek należny jest równy podatkowi naliczonemu).
Po uzyskaniu skonta i potwierdzającej ten fakt faktury korygującej od dostawcy towaru należy wystawić korygującą fakturę wewnętrzną.
WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Wartość wynikającą z faktury korygującej dostawcy (wartość skonta) należy przeliczyć według średniego kursu NBP dla danej waluty obcej z dnia wystawienia faktury pierwotnej, a nie z dnia wystawienia faktury korygującej. Takie stanowisko zostało przedstawione np. w interpretacji urzędowej z 7 kwietnia 2005 r. wydanej przez Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu (sygn. PSUS/PPO I/443/80/05/ŁG).
Przepisy wyznaczające zasady przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych nie wskazują wprost, według jakiego kursu należy obliczyć wartość faktury korygującej. Mówi się w nich ogólnie o dniu wystawienia faktury. W razie niezachowania terminu jej wystawienia właściwy jest dzień powstania obowiązku podatkowego. W związku z tym, że korekty odnoszą się do wcześniej zaistniałych sytuacji, należy do nich stosować takie same zasady jak w przypadku faktur pierwotnych.
WARTO ZAPAMIĘTAĆ
W zakresie podatku dochodowego skonto pomniejszy wartość kosztów uzyskania przychodów poniesionych z tytułu zakupu towarów handlowych.
Wartość tych kosztów przelicza się na złote polskie według kursu średniego NBP obowiązującego w dniu zarachowania kosztów. W dniu zapłaty za dostawę wartość wcześniej zarachowanych kosztów z tytułu zakupu towarów należy przeliczyć według kursu sprzedaży danej waluty obcej (stosowanego przez bank, z którego usług korzysta podatnik) obowiązującego w tym dniu, a następnie koszty obniżyć lub podwyższyć o powstałe różnice kursowe.
Wartość udzielonego skonta należy przeliczyć według kursu właściwego dla pierwotnej wyceny towarów, tj. według kursu średniego z dnia zarachowania kosztów, i pomniejszyć o nią wartość kupionych towarów.
Przykład
Firma X prowadzi ewidencję w formie pkpir. 6 października w ramach WNT otrzymała towar wraz z fakturą; wartość dostawy – 10 000 euro. Nabycie towarów udokumentowano fakturą wewnętrzną, przeliczając wartość towaru według średniego kursu NBP dla euro na dzień wystawienia faktury zagranicznej (1 euro = 4,10 zł). 17 października firma X zapłaciła za towar. Zapłatę pomniejszono o skonto z tytułu płatności przed terminem (wynosi on 90 dni). W efekcie zapłacono 9500 euro. 25 października firma X otrzymała od kontrahenta zagranicznego fakturę korygującą z tytułu uznania prawa do skonta. Wystawiła więc korygującą fakturę wewnętrzną. Ostatecznie podstawa opodatkowania z tytułu WNT w tej transakcji wynosi 9500 euro, czyli 38 950 zł. Obliczenie wartości towaru na potrzeby podatku dochodowego:
– wycena towaru na dzień zarachowania (data otrzymania towarów):
10 000 euro × 4,1234 zł = 41 234 zł,
– pomniejszenie wartości towaru o skonto: 500 euro × 4,1234 zł = 2061,70 zł,
– wartość towaru po obniżce: 41 234 zł – 2061,70 zł = 39 172,30 zł,
– wycena towaru na dzień zapłaty należności: 9500 euro × 4,1220 zł (kurs sprzedaży) = 39 159 zł,
– różnice kursowe: 39 172,30 zł – 39 159 zł = 13,30 zł,
– pomniejszenie wartości towaru o różnice kursowe: 39 172,30 zł – 13,30 zł = 39 159 zł (ostateczna wartość towaru).
• art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538
• art. 20 ust. 5–6, art. 29 ust. 4, art. 31 ust. 3, art. 106 ust. 7 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz.U. Nr 54, poz. 535; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 90, poz. 756
• § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – Dz.U. Nr 97, poz. 970; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 95, poz. 797
Joanna Krawczyk
doradca podatkowy