Webinarium: Nowy JPK_VAT w pytaniach i odpowiedziach
Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencją – PREMIUM
INFORLEX KsięgowośćRADA
Wydatki na świadczenia z zakresu opieki zdrowotnej dla pracowników, sfinansowane przez pracodawcę, należy zakwalifikować i zaksięgować jako świadczenia na rzecz pracowników. Mogą one zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jedynie w ograniczonym zakresie. Kosztem mogą być wydatki tylko na te świadczenia, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw. Wartość takich świadczeń nie jest przychodem pracownika. Przychodem pracownika będą jednak nieobowiązkowe usługi medyczne opłacone przez pracodawcę, jeżeli ich kwotę można przypisać konkretnemu pracownikowi.
UZASADNIENIE
Wśród usług medycznych finansowanych przez pracodawcę znajdują się świadczenia obowiązkowe, które wynikają z Kodeksu pracy oraz nieobowiązkowe, wynikające przede wszystkim z dobrej woli pracodawcy.
W grupie obowiązkowych świadczeń medycznych mieszczą się:
• badania wstępne, którym podlegają osoby przyjmowane do pracy
• badania okresowe pracowników, przeprowadzane zgodnie z odrębnymi przepisami
• badania kontrolne, które należy przeprowadzić w przypadku niezdolności do pracy pracownika trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą
• inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej, niezbędnej ze względu na warunki pracy
Badania te (wymienione w Kodeksie pracy) są przeprowadzane na koszt pracodawcy.
Pracodawca może również zapewnić pracownikom finansowanie tak zwanej dodatkowej opieki medycznej. Mogą to być na przykład wizyty lekarskie, specjalistyczne badania, szczepienia ochronne.
Jak ująć w księgach rachunkowych usługi medyczne
Wszelkie świadczenia, które jednostka oferuje swoim pracownikom w zamian za wykonaną przez nich pracę, są tzw. świadczeniami pracowniczymi. Ponieważ ustawa o rachunkowości nie zawiera regulacji dotyczących ujmowania, wyceny i prezentacji świadczeń pracowniczych, zgodnie z ustaleniami art. 10 ust. 3 ustawy należy się kierować przepisami MSR nr 19 „Świadczenia pracownicze”. Świadczenia pracownicze są w standardzie podzielone na następujące kategorie:
• krótkoterminowe świadczenia pracownicze,
• świadczenia po okresie zatrudnienia,
• świadczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy,
• kapitałowe świadczenia pracownicze.
Do krótkoterminowych świadczeń pracowniczych należą świadczenia, które są w całości należne w ciągu dwunastu miesięcy od zakończenia okresu, w którym pracownicy wykonywali związaną z nimi pracę.
