Jak postępować w przypadku zagrożenia działalności jednostki

Taka sytuacja spółki wymaga, aby sprawozdanie finansowe było sporządzone przy założeniu braku możliwości kontynuacji działalności lub przy założeniu zagrożenia tej kontynuacji w dającej się przewidzieć przyszłości. Rezerwy powinny zostać utworzone na wszelkie możliwe do przewidzenia koszty i straty. Wycena aktywów odbywa się wówczas według cen sprzedaży netto. Nie ma znaczenia, że wycena ta (i utworzenie rezerw) przyczyni się do zwiększenia i tak już sporej straty.

Rzeczą niezwykle istotną jest prawidłowa ocena zdolności jednostki do kontynuowania działalności. W wytycznych dla biegłych rewidentów znajdziemy przykłady sytuacji, które realnie mogą zagrozić działalności spółki. Oznaki zagrożeń dla kontynuacji działalności przez jednostkę są wymienione w normie nr 1 wykonywania zawodu biegłego rewidenta – „Ogólne zasady badania sprawozdań finansowych”.

• ma znaczne trudności finansowe, m.in. z powodu braku płynności, wypowiedzenia umów kredytowych

• poniosła znaczne straty za lata poprzednie i rok bieżący

• odeszły z niej osoby zajmujące kluczowe stanowiska kierownicze

• utraciła podstawowy rynek, licencję, głównego dostawcę

• toczą się przeciwko niej postępowania sądowe lub administracyjne, które w przypadku niekorzystnego rozstrzygnięcia spowodują powstanie zobowiązań, jakich jednostka nie zdoła zaspokoić

Z listy wymienionych przypadków wynika, że zgłoszenie wniosku o likwidację lub upadłość nie jest warunkiem koniecznym do uznania zagrożenia czy braku możliwości kontynuacji działalności przez jednostkę.

Przy stosowaniu zasad rachunkowości przyjmuje się założenie, że jednostka będzie kontynuowała w dającej się przewidzieć przyszłości działalność w niezmniejszonym istotnie zakresie, bez postawienia jej w stan likwidacji lub upadłości, chyba że jest to niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

Za ustalenie, czy jednostka posiada zdolność do kontynuowania działalności, odpowiedzialny jest kierownik jednostki. Dokonując oceny stanu faktycznego w dającej się przewidzieć przyszłości, obejmującej okres nie krótszy niż jeden rok od dnia bilansowego, uwzględnia on wszystkie informacje dostępne na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego.

W przypadku gdy jednostki nie można uznać za zdolną do kontynuowania działalności przez najbliższy rok, ustawa o rachunkowości nakłada szczególne obowiązki, które przedstawia tabela.