Jak rozliczać należności nieściągalne

Spółka wykazuje w swoich księgach należność nieściągalną. Komornik sądowy umorzył postępowanie egzekucyjne po stwierdzeniu bezskuteczności egzekucji. Dłużnik nie pracuje, nie posiada żadnych ruchomości podlegających zajęciu. Również egzekucja z wierzytelności i kont bankowych dłużnika okazała się bezskuteczna. Należność dotyczy 2005 r. O możliwości niedokonania spłaty spółka wiedziała już w 2006 r., mimo to nie utworzono odpisu aktualizującego, jak również nie przeksięgowano spłaty na należności dochodzone na drodze sądowej. Postanowienie o umorzeniu otrzymano w 2007 r. Jak w takiej sytuacji będzie wyglądać ewidencja księgowa?

RADA

Jeżeli spółka uzna, że kwota nieściągalnej wierzytelności stanowi istotną wartość, wówczas należy ją odnieść na kapitał własny jako błąd podstawowy z lat ubiegłych. W przeciwnym wypadku obciąży koszty roku 2007.

UZASADNIENIE

Odpis aktualizujący należności tworzy się, uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty. Spółka, mając wątpliwość co do ściągnięcia należności, powinna więc utworzyć odpis aktualizacyjny w roku, w którym taka wątpliwość się pojawiła.

Tabela. Tworzenie odpisu aktualizującego

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Jeżeli spółka wiedziała o prawdopodobieństwie nieściągalności danej wierzytelności w 2006 r., powinna ona wtedy utworzyć odpis aktualizacyjny. W przypadku gdy nie dokonała odpisu w roku, w którym dowiedziała się o tej sytuacji, powinna to zrobić w następnym roku obrotowym, tj. 2007 r. Jeżeli kwota umorzonej przez komornika wierzytelności jest istotna, brak dokonania odpisu w 2006 r. należy uznać za błąd podstawowy. W takim przypadku w sprawozdaniu finansowym za 2007 r. trzeba skorygować wynik lat ubiegłych.

Należy również zwrócić uwagę na art. 145 Kodeksu postępowania administracyjnego, zgodnie z którym w przypadku gdy np. wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał postanowienie, można żądać wznowienia postępowania. Zapis ten oznacza, że dopóki istnieje możliwość wznowienia egzekucji długu, dopóty nie należy ostatecznie spisywać wierzytelności.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3, zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2 ustawy, to znaczy:

1. Postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo

2. Postanowieniem sądu o:

a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub

b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność wymieniona pod lit. a), lub