Szybsze koszty uzyskania niż przychody dla wspólnoty

Przychody z zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej stanowią przychody podatkowe wspólnoty dopiero w momencie ich otrzymania. Natomiast wydatki mogą stanowić koszty podatkowe już w momencie ich zaksięgowania. Wspólnoty mieszkaniowe - mimo że nie posiadają osobowości prawnej - są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, co wynika z art. 1 ust. 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop).

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określają przepisy ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Na podstawie art. 15 ustawy o własności lokali, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do 10. dnia każdego miesiąca.

Wspólnota nie prowadzi działalności gospodarczej, lecz celem jej działalności jest utrzymanie nieruchomości (którą zarządza) w należytym stanie - również pod wzglądem prawnym bądź ekonomicznym (regulowanie zobowiązań). W związku z tym do jej przychodów z zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej nie będą miały zastosowania przepisy określające moment powstania przychodów dla celów podatkowych, gdy stają się należne (ujęcie memoriałowe określone w art. 12 ust. 3 updop). Przychody te będą powstawać dopiero w momencie ich otrzymania - zgodnie z art. 12 ust. 1 updop (ujęcie kasowe).

INTERPRETACJE

Istotą funkcjonowania Wspólnoty, jak wynika z przepisów ustawy o własności lokali, nie jest świadczenie usług na rzecz właścicieli lokali, a jedynie gromadzenie środków pieniężnych w celu dokonywania stosownych opłat niezbędnych do utrzymania lokali w należytym stanie. W ujęciu podatkowym, otrzymane od właścicieli lokali zaliczki na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, a także dostaw energii zużywanej w garażach, nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej. W świetle powyższego należy stwierdzić, że przychody z wpłat właścicieli powinny być przez Wspólnotę rozpoznawane zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w momencie ich wpływu na rachunek Wspólnoty.

Interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Katowicach z 22 lutego 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1678/10/PC).

Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4-4e updop (wyjątki od tych zasad uregulowane są w art. 15 ust. 4f-4h updop). I tak, w przypadku kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami poniesionymi w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym zasadą jest, że są one potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Również koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Natomiast koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po tych terminach, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie. Ten tryb rozliczeń wynika z art. 15 ust. 4, ust. 4b i ust. 4c updop.