Jaki podatek płacimy od garażu

Garaż, podobnie jak budynek mieszkalny, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. O tym jednak, jaką stawką podatku, decyduje albo położenie garażu, albo sposób, w jaki garaż jest przez podatnika wykorzystywany. Jeśli garaż stanowi część budynku mieszkalnego, to zarówno budynek, jak i garaż opodatkowane będą stawką właściwą dla budynków mieszkalnych. Jeśli garaż stanowi budynek odrębny od budynku mieszkalnego – właściwa będzie stawka podatku określona dla pozostałych budynków. Oczywiście może zdarzyć się też i tak, że garaż będzie wykorzystywany w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Wówczas właściwa będzie stawka podatku przewidziana dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, czyli najwyższa.

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych różnicuje wysokość stawek podatku od nieruchomości dla budynków. Wysokość stawki zależy m.in. od rodzaju budynku oraz sposobu jego użytkowania. Oczywiście najwyższe stawki przewidziane zostały dla budynków wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej. Warto jednak wyjaśnić, co należy rozumieć przez pojęcie budynek.

Z art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 9, poz. 84 z późn. zm.) wynika, że budynkiem jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie zawiera jednak definicji budynku mieszkalnego. Dlatego trzeba odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Nie znajdziemy tam, niestety, definicji budynku mieszkalnego. Jest natomiast definicja budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Zgodnie z tą definicją budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym jest budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nie przekraczającej 30 proc. powierzchni całkowitej budynku.

Podstawą wymiaru podatków i świadczeń są dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Sposób prowadzenia tej ewidencji określa specjalne rozporządzenie. W rozporządzeniu tym zostało wymienionych dziesięć rodzajów budynków podzielonych ze względu na ich podstawowe funkcje użytkowe, w tym m.in. budynki mieszkalne, budynki przemysłowe, budynki transportu i łączności oraz inne budynki niemieszkalne. Pamiętać przy tym należy, że przynależność budynku do odpowiedniego rodzaju ustala się zgodnie z zasadami Klasyfikacji Środków Trwałych. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz.U. nr 112, poz. 1317 z późn. zm.), budynki mieszkalne zostały określone jako obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku jest wykorzystywana na cele mieszkaniowe.