Strona główna » Księgowość » Wiadomości » Jaki podatek płacimy od garażu

Jaki podatek płacimy od garażu

25 sierpnia 2005, 07:00

Z posiadaniem garażu, o czym często zdajemy się zapominać, łączą się określone obowiązki podatkowe, w tym konieczność uiszczenia podatku od nieruchomości. O tym jednak, jak duży zapłacimy podatek, decyduje to, czy garaż stanowi budynek odrębny od budynku mieszkalnego czy też jest częścią tego budynku. Na wysokość stawki podatku wpływ ma również to, czy garaż wykorzystywany jest w działalności gospodarczej.

Garaż, podobnie jak budynek mieszkalny, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. O tym jednak, jaką stawką podatku, decyduje albo położenie garażu, albo sposób, w jaki garaż jest przez podatnika wykorzystywany. Jeśli garaż stanowi część budynku mieszkalnego, to zarówno budynek, jak i garaż opodatkowane będą stawką właściwą dla budynków mieszkalnych. Jeśli garaż stanowi budynek odrębny od budynku mieszkalnego – właściwa będzie stawka podatku określona dla pozostałych budynków. Oczywiście może zdarzyć się też i tak, że garaż będzie wykorzystywany w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Wówczas właściwa będzie stawka podatku przewidziana dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, czyli najwyższa.

Stawka zależy od rodzaju budynku

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych różnicuje wysokość stawek podatku od nieruchomości dla budynków. Wysokość stawki zależy m.in. od rodzaju budynku oraz sposobu jego użytkowania. Oczywiście najwyższe stawki przewidziane zostały dla budynków wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej. Warto jednak wyjaśnić, co należy rozumieć przez pojęcie budynek.

Z art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 9, poz. 84 z późn. zm.) wynika, że budynkiem jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie zawiera jednak definicji budynku mieszkalnego. Dlatego trzeba odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Nie znajdziemy tam, niestety, definicji budynku mieszkalnego. Jest natomiast definicja budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Zgodnie z tą definicją budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym jest budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nie przekraczającej 30 proc. powierzchni całkowitej budynku.

Podstawą wymiaru dane z ewidencji

Podstawą wymiaru podatków i świadczeń są dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Sposób prowadzenia tej ewidencji określa specjalne rozporządzenie. W rozporządzeniu tym zostało wymienionych dziesięć rodzajów budynków podzielonych ze względu na ich podstawowe funkcje użytkowe, w tym m.in. budynki mieszkalne, budynki przemysłowe, budynki transportu i łączności oraz inne budynki niemieszkalne. Pamiętać przy tym należy, że przynależność budynku do odpowiedniego rodzaju ustala się zgodnie z zasadami Klasyfikacji Środków Trwałych. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz.U. nr 112, poz. 1317 z późn. zm.), budynki mieszkalne zostały określone jako obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku jest wykorzystywana na cele mieszkaniowe.

Warto jednak pamiętać, że jeśli ewidencja budynków nie jest lub nie była dotychczas prowadzona, podstawowym kryterium zaliczenia danego budynku do odpowiedniej kategorii jest dokumentacja budowlana danego obiektu, np. projekt budowlany, pozwolenie na budowę, decyzja o dopuszczeniu budynku do użytkowania itp., w której znajduje się dokonane przez odpowiedni organ precyzyjne określenie rodzaju budynku. Tryb wydawania takich decyzji określa prawo budowlane.

Jeśli ze wspomnianej dokumentacji wynika jednoznacznie kategoria budynku, to za taki powinien go uznać organ podatkowy. Ten ostatni nie ma bowiem podstaw do podważania prawomocnych decyzji wydawanych przez inne organy. Dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.

Raz stawka wyższa, raz niższa

Posiadając odpowiednią dokumentację, możemy określić kategorię budynku. Znając zaś kategorię budynku, bez problemu określimy właściwą stawkę podatku dla garażu. Szczegółowo sposób określania stawki podatku od nieruchomości w przypadku garaży sprecyzowało Ministerstwo Finansów w piśmie z 11 marca 2005 r. (LK-833/PP/05/ST-52). Z pisma tego wynika, że wtedy gdy garaż stanowi część budynku mieszkalnego (np. w wyniku rozbudowy budynku mieszkalnego), wówczas budynek ten w całości podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawek właściwych dla budynków mieszkalnych lub ich części, a więc według stawki 0,54 zł od mkw. powierzchni użytkowej. Należy jednak pamiętać, że budynek mieszkalny, lub jego część, może być również opodatkowany podatkiem od nieruchomości zgodnie ze stawkami jak dla działalności gospodarczej, jeśli jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej. Stawka podatku wynosi wtedy 17,98 zł od mkw. powierzchni użytkowej.

W przypadku gdy garaż stanowi odrębny od budynku mieszkalnego budynek (zostało wydane odrębne pozwolenie na budowę garażu, niebędące pozwoleniem na rozbudowę budynku mieszkalnego), będzie opodatkowany stawką właściwą dla budynków pozostałych (czyli według stawki 6,01 zł od mkw.), poza przypadkami, gdy będzie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Widać zatem wyraźnie, że nie każdy zapłaci od posiadanego garażu podatek w takiej samej wysokości. Osoby, które już posiadają garaż, nie mają wpływu na wysokość stawek podatku, jaki płacą. Jednak te osoby, które dopiero zamierzają budować dom i garaż, muszą zdecydować, czy lepiej mieć garaż w domu czy obok domu. Od tego, jaką podejmą decyzję, w przyszłości może zależeć stawka podatku od nieruchomości.

Ile wynosi podatek od garażu

• 0,54 zł od mkw. powierzchni użytkowej – gdy garaż stanowi część budynku mieszkalnego,

• 6,01 zł od mkw. powierzchni użytkowej – gdy garaż stanowi budynek odrębny od budynku mieszkalnego (na jego budowę zostało wydane odrębne pozwolenie),

• 17,98 zł od mkw. powierzchni użytkowej – gdy garaż wykorzystywany jest do prowadzonej działalności gospodarczej.

Anna Wojda

EKSPERT WYJAŚNIA

Grzegorz Wiśniewski, prawnik z Kancelarii dr Krystian Ziemski & Partners

Jaki podatek od nieruchomości

Kto powinien zapłacić podatek od nieruchomości od budowli (instalacji i zbiorników na gaz, które zapewniają użytkowanie zgodnie z przeznaczeniem – ogrzewanie, ciepłą wodę, produkcję) oddanych przez spółkę, innemu przedsiębiorcy w najem. Budowle te stanowią własność spółki, ale leżą na gruncie przedsiębiorcy, z którym została zawarta umowa o najem zbiornika i dostawy gazu. Najemca wykorzystuje instalację i zbiorniki w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

– Dla udzielenia odpowiedzi na zadane przez Czytelnika pytanie konieczne jest rozstrzygnięcie, czy w świetle przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zawarcie umowy najmu, a także fakt, iż oddana w najem budowla znajduje się na gruncie należącym do najemcy, mają znaczenie dla ustalenia podmiotu, na którym ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 wymienionej wyżej ustawy, podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące właścicielami lub posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych.

Z uwagi na to, że zgodnie z definicją zawartą w art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy budowlę, o której mowa w pytaniu, należy zaliczyć do obiektów budowlanych, zapis wskazanego wyżej art. 3 ma decydujące znaczenie dla omawianej sytuacji. Wskazuje on bowiem właścicieli i samoistnych posiadaczy jako podmioty, na których ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości.

W omawianym przypadku właścicielem budowli jest spółka, która wynajęła ją innemu przedsiębiorcy. Zawarcie umowy najmu spowodowało bowiem jedynie przekazanie budowli w posiadanie zależne, nie zaś utratę przymiotu bycia właścicielem czy posiadaczem samoistnym. Umowa taka pozostaje więc bez wpływu na obowiązek podatkowy, który nie obciąża posiadacza zależnego, lecz spoczywa na właścicielu.

Podkreślić należy, że nie jest również istotne, iż budowla znajduje się na gruncie najemcy. Jak bowiem wspomniałem wyżej, dla ustalenia obowiązku podatkowego rozstrzygający jest bowiem fakt bycia właścicielem lub posiadaczem samoistnym budowli. Natomiast okoliczność, na czyim gruncie się ona znajduje, nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zauważyć przy tym trzeba, iż opodatkowaniu podlegają budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, czyli zgodnie z zawartą w ustawie definicją – znajdujące się w posiadaniu przedsiębiorcy, chyba że nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia tej działalności z przyczyn technicznych. Nie jest natomiast istotne, czy najemca faktycznie taką budowlę użytkuje.

Na koniec warto jeszcze podkreślić, że nawet jeśli w umowie najmu znajduje się zapis, w myśl którego najemca zobowiązuje się do zapłaty podatku od nieruchomości z tytułu przedmiotowej budowli, pozostaje to bez wpływu na wynikający z ustawy obowiązek podatkowy. Ten bowiem w dalszym ciągu będzie spoczywał na właścicielu budowli, gdyż umowa cywilnoprawna nie może wywierać skutków w zakresie obowiązków wynikających z prawa podatkowego.

Reasumując stwierdzić należy, że w omawianej sytuacji obowiązek podatkowy spoczywał będzie na spółce będącej właścicielem budowli, natomiast fakt jej wynajmowania oraz okoliczność, iż znajduje się ona na gruncie najemcy i jest przez niego wykorzystywana, nie będą miały znaczenia dla ustalenia podmiotu opodatkowania.

Reklama