Skoro istniały wszystkie niezbędne dokumenty do zastosowania zerowej stawki VAT, to nie można obarczyć podatnika konsekwencjami związanymi z działaniem innych osób, za które podatnik nie odpowiada - stwierdził białostocki WSA.
Dyrektor urzędu kontroli skarbowej określił właścicielowi przedsiębiorstwa kwoty zwrotu podatku VAT za poszczególne miesiące 2001 roku w innych wysokościach niż zadeklarował podatnik. W uzasadnieniu wskazano, że zaniżył on podatek należny na skutek zastosowania preferencyjnej stawki 0 proc. do sprzedaży towarów na rzecz podróżnych niemających stałego miejsca zamieszkania w Polsce. Zdaniem organu, część dokumentów TAX FREE nie zawiera potwierdzenia granicznego urzędu celnego wywozu towarów za granicę, a tym samym podatnikowi nie przysługiwało prawo do zastosowania zerowej stawki do sprzedaży towarów ujętych w tych dokumentach.
W odwołaniu, a następnie skardze, podatnik zarzucił błędną wykładnię przepisów. Rozstrzygając, uwzględnił argumenty podatnika. Podatnik był uprawniony do skorzystania ze stawki podatku 0 proc. Skoro istniały wszystkie niezbędne dokumenty do zastosowania tej stawki VAT, to nie można obarczyć podatnika konsekwencjami podatkowymi związanymi z ewentualnym działaniem innych osób, za które podatnik nie odpowiada.
Rejestr R-30 wprowadzony został zarządzeniem prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 26 marca 2001 r. Od 1 kwietnia 2001 r. graniczne urzędy celne prowadzą rejestry R-30, w których ewidencjonują wywóz towarów na podstawie dokumentów TAX FREE. Przed tą datą prowadzona była ewidencja potwierdzeń wyprowadzenia towarów za granicę przez turystów. Nie ma wątpliwości, że w świetle art. 87 ust. 1 konstytucji zarządzenia nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa. Zgodzić się natomiast należy z organem podatkowym, że rejestr ten jest jednym z dowodów w sprawie. A więc jako dowód podlega wszelkim rygorom zawartym w ustawie Ordynacja podatkowa.
