REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Zwolnienie z akcyzy wyrobów energetycznych - wyrok TSUE z 31 marca 2022 r.

Zwolnienie z akcyzy wyrobów energetycznych - wyrok TSUE z 31 marca 2022 r.
Zwolnienie z akcyzy wyrobów energetycznych - wyrok TSUE z 31 marca 2022 r.

REKLAMA

REKLAMA

W dniu 16 marca 2020 r. wpłynęła do Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE) skarga Komisji Europejskiej (KE) przeciwko Polsce, dotycząca zwolnienia z akcyzy wyrobów energetycznych wykorzystywanych przez zakłady energochłonne objęte unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji. 31 marca 2022 r. Trybunał Sprawiedliwości UE oddalił skargę KE i obciążył ją kosztami postępowania.

Wyroby energetyczne wykorzystywane przez zakłady energochłonne a zwolnienie z podatku akcyzowego

Komisja zarzuciła Polsce naruszenie przepisów dyrektywy 2003/96/WE. Zakwestionowała przepisy krajowe, na mocy których zwolnione z akcyzy są wyroby energetyczne wykorzystywane przez zakłady energochłonne objęte unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji. Zdaniem KE zakłady energochłonne – aby kwalifikować się do zwolnień na podstawie tej dyrektywy – muszą wprowadzić w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub efektywności energetycznej innych niż cele unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji.

REKLAMA

Autopromocja

Polska konsekwentnie argumentowała, że przepisy dyrektywy 2003/96/WE nie wykluczają ze zwolnienia zakładów energochłonnych, objętych unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji, i w związku z tym Polska prawidłowo implementowała prawo UE.

Opinia Rzecznika Generalnego, przedstawiona w niniejszej sprawie potwierdziła stanowisko Polski. Rzecznik Generalny uznał, że przepisy dyrektywy nie wykluczają ze zwolnienia od akcyzy zakładów energochłonnych, objętych unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji. Tym samym Rzecznik Generalny uznał, że opinia Komisji nie udowadnia, że Polska naruszyła przepisy dyrektywy 2003/96/WE w tym zakresie.

31 marca 2022 r. Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku oddalił skargę Komisji Europejskiej i obciążył ją kosztami postępowania. Tym samym Trybunał nie uznał argumentów Komisji.

Trybunał stwierdził, że nie znajduje oparcia w brzmieniu przepisu dyrektywy 2003/96 twierdzenie Komisji, że pojęcie „systemu zezwoleń handlowych”, o którym mowa w art. 17 ust. 1 lit. b) i art. 17 ust. 4 dyrektywy 2003/96, należy interpretować w ten sposób, że odnosi się ono jedynie do systemów prowadzących do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej ponad to, co wynika z funkcjonowania innych obowiązkowych systemów.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Argumentacja TSUE

Poniżej prezentujemy pełną argumentację TSUE zaprezentowaną w uzasadnieniu tego wyroku.

Ocena Trybunału

REKLAMA

38      Skarga Komisji oparta jest na tylko jednym zarzucie, dotyczącym naruszenia przez Rzeczpospolitą Polską art. 17 ust. 1 lit. b) i art. 17 ust. 4 dyrektywy 2003/96 ze względu na to, że pojęcie „systemów zezwoleń handlowych” w rozumieniu tych przepisów obejmuje jedynie systemy „dobrowolne”, które muszą prowadzić do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej „ponad to, co wynika z funkcjonowania innych obowiązkowych systemów ustanowionych w aktach prawa unijnego”, takich jak system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii w rozumieniu dyrektywy 2003/87.

39      Należy przypomnieć, że zgodnie z art. 4 dyrektywy 2003/96 państwa członkowskie muszą opodatkować produkty energetyczne objęte jej zakresem stosowania, a mianowicie paliwa silnikowe, paliwa do ogrzewania i energię elektryczną, stosując do nich poziomy opodatkowania, które nie mogą być niższe niż poziomy minimalne przewidziane w tej dyrektywie.

40      Jednakże art. 17 ust. 1 tej dyrektywy umożliwia państwom członkowskim przyznawanie obniżek podatku w odniesieniu do zużycia produktów energetycznych wykorzystywanych w szczególności do ogrzewania, pod warunkiem że unijne minimalne poziomy opodatkowania przewidziane we wspomnianej dyrektywie są przestrzegane średnio przez wszystkie przedsiębiorstwa.

41      W lit. b) tego przepisu uściślono, że owe obniżki będą mogły być stosowane, w przypadku gdy zostały zawarte porozumienia z przedsiębiorstwami lub związkami przedsiębiorstw lub w przypadku gdy wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, o ile prowadzą one do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

42      Artykuł 17 ust. 2 dyrektywy 2003/96 umożliwia państwom członkowskim stosowanie poziomu opodatkowania obniżanego do zera do objętych tą dyrektywą produktów energetycznych i energii elektrycznej, gdy są one wykorzystywane przez zakłady energochłonne.

43      Jednakże aby skorzystać z takiego zwolnienia, zakłady energochłonne muszą spełniać warunki przewidziane w art. 17 ust. 4 tej dyrektywy.

44      W tym względzie w tym ostatnim przepisie ustanowiono wymaganie, by wobec zakładów tych obowiązywały porozumienia, systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia określone w art. 17 ust. 1 lit. b) wspomnianej dyrektywy, oraz uściślono, że owe porozumienia, systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia muszą prowadzić do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, zasadniczo równoważnych z tymi, jakie byłyby osiągnięte, gdyby przestrzegane były standardowe unijne stawki minimalne.

45      Na poparcie twierdzenia, że systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii w rozumieniu dyrektywy 2003/87 nie można uznać za „system zezwoleń handlowych” w rozumieniu art. 17 ust. 1 lit. b) i art. 17 ust. 4 dyrektywy 2003/96, Komisja podnosi, że ten ostatni system wymaga od odnośnych zakładów, by dobrowolnie do niego przystąpiły. Tymczasem nie jest tak w przypadku zakładów uczestniczących w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii, zważywszy na obowiązkowy charakter tego systemu.

46      W tym względzie należy na wstępie zauważyć, że dyrektywa 2003/96 nie wyłącza wprost systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii w rozumieniu dyrektywy 2003/87 z zakresu pojęcia „systemu zezwoleń handlowych”.

47      Ponadto, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 56 opinii, brzmienie art. 17 ust. 4 dyrektywy 2003/96 odnosi się do porozumień, systemów zezwoleń handlowych lub równoważnych uzgodnień określonych w art. 17 ust. 1 lit. b) tej dyrektywy. Otóż zgodnie z tym ostatnim przepisem należy rozróżnić z jednej strony porozumienia „zawarte” z przedsiębiorstwami lub związkami przedsiębiorstw oraz z drugiej strony, w szczególności, systemy zezwoleń handlowych, które są „wprowadzone […] w życie”.

48      Wynika stąd, iż przepisów tych nie można rozumieć w ten sposób, że wyłączają one ze swojego zakresu stosowania uczestnictwo zakładów w systemie obowiązkowym, takim jak system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii.

49      W związku z tym, co się tyczy twierdzenia Komisji, że pojęcie „systemu zezwoleń handlowych”, o którym mowa w art. 17 ust. 1 lit. b) i art. 17 ust. 4 dyrektywy 2003/96, należy interpretować w ten sposób, że odnosi się ono jedynie do systemów prowadzących do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej ponad to, co wynika z funkcjonowania innych obowiązkowych systemów, trzeba stwierdzić, że takie rozumienie tych przepisów nie znajduje oparcia w ich brzmieniu.

50      Ponadto, jak podkreślił rzecznik generalny w pkt 51 opinii, wbrew temu, co twierdzi Komisja w odniesieniu do oświadczenia Rady, o którym mowa w pkt 22 niniejszego wyroku, treść takiego oświadczenia, które jest pozbawione jakiegokolwiek znaczenia normatywnego, nie może stać na przeszkodzie jasnemu brzmieniu przepisu prawa Unii.

51      Należy jeszcze przypomnieć, że Trybunał orzekł już, iż ostatecznym celem systemu handlu uprawnieniami jest ochrona środowiska poprzez zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych (zob. podobnie w szczególności wyroki: z dnia 16 grudnia 2008 r., Arcelor Atlantique et Lorraine i in., C‑127/07, EU:C:2008:728, pkt 31; a także z dnia 29 marca 2012 r., Komisja/Polska, C‑504/09 P, EU:C:2012:178, pkt 77).

52      Niemniej z art. 17 ust. 4 dyrektywy 2003/96 wynika, że aby możliwe było skorzystanie z całkowitego zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 17 ust. 2 tej dyrektywy, zachęty środowiskowe wynikające z podlegania porozumieniom, systemom zezwoleń handlowych lub równoważnym uzgodnieniom muszą być zasadniczo równoważne z tym, co zostałoby osiągnięte, gdyby zastosowano minimalne poziomy opodatkowania przewidziane w załączniku I do owej dyrektywy.

53      Oznacza to, że zgodnie z art. 17 ust. 4 dyrektywy 2003/96 zakłady energochłonne objęte unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji nie mogą korzystać automatycznie, ze względu na sam fakt ich objęcia tym systemem, z całkowitego zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 17 ust. 2 tej dyrektywy, bez wykazania, że spełniony jest warunek, o którym mowa w pkt 52 powyżej.

54      Jednakże, jak stwierdził rzecznik generalny w pkt 58 opinii, Komisja nie podniosła w skardze, że polskie ustawodawstwo nie przestrzega tego warunku.

55      Tymczasem z art. 120 lit. c) regulaminu postępowania przed Trybunałem, jak i z orzecznictwa odnoszącego się do tego przepisu wynika, że każda skarga wszczynająca postępowanie musi zawierać przedmiot sporu, podnoszone zarzuty i argumenty, a także zwięzłe omówienie tych zarzutów, przy czym owo przedstawienie przedmiotu sporu i zarzutów musi być wystarczająco zrozumiałe i precyzyjne, tak aby pozwalało stronie pozwanej na przygotowanie obrony, a Trybunałowi na dokonanie kontroli (wyrok z dnia 16 września 2015 r., Komisja/Słowacja, C‑361/13, EU:C:2015:601, pkt 21).

56      Wynika z tego, że istotne okoliczności faktyczne i prawne, na których opiera się skarga, muszą wynikać w sposób spójny i zrozumiały z tekstu samej skargi oraz że żądania w niej zawarte powinny być sformułowane w sposób pozbawiony dwuznaczności, a to w celu uniknięcia, w szczególności, orzekania przez Trybunał ultra petita (zob. podobnie wyrok z dnia 28 października 2010 r., Komisja/Malta, C‑508/08, EU:C:2010:643, pkt 16).

57      W tych okolicznościach należy oddalić jako bezzasadny jedyny podniesiony przez Komisję zarzut, a w konsekwencji skargę w całości, bez konieczności orzekania w przedmiocie tego, czy polskie ustawodawstwo przestrzega warunku określonego w pkt 52 niniejszego wyroku.

Źródło: Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 31 marca 2022 r., w sprawie C‑139/20.

Autopromocja

REKLAMA

Źródło: Ministerstwo Finansów

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:

REKLAMA

QR Code
Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/9
Są kosztem uzyskania przychodu:
koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych
udzielone pożyczki, w tym stracone pożyczki
wydatki na wystrój wnętrza biurowego nie będące wydatkami reprezentacyjnymi
wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych – od nagród i premii wypłaconych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Czy trzeba opłacić składkę zdrowotną w styczniu 2025 r., mimo braku przychodu za grudzień? Rozpoczęcie działalności na skali podatkowej lub podatku liniowym

Rozpoczęcie działalności gospodarczej to istotny moment, który wiąże się z szeregiem formalności oraz obowiązków podatkowych i ubezpieczeniowych. Obecnie wybierając formę opodatkowania przedsiębiorcy nie tylko zwracają uwagę na zobowiązania podatkowe, ale także na zobowiązania względem ZUS. Mowa o składce zdrowotnej, która w zależności od wybranej formy opodatkowania ma różny sposób wyliczenia. Na skali podatkowej i podatku liniowym składkę zdrowotną ustala się na podstawie dochodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym miesiąc wyliczenia składki. Pojawiają się zatem wątpliwości, czy rozpoczynając działalność w styczniu danego roku na skali lub liniówcę występuje obowiązek zapłaty składki zdrowotnej? Poniżej odpowiedź.

Ulga dla młodych w 2025 r.: Limit zwolnienia do wysokości 85 528 zł, a kwota wolna od podatku

Ulga dla młodych, która zwalnia z podatku przychody do 85 528 zł rocznie, będzie nadal dostępna. Jakie warunki należy spełniać, aby korzystać z tej ulgi w 2025 roku? Jak wpływa ona na kwotę wolną od podatku?

Nawet o 10% drożej w I kwartale 2025 r. Dentyści podnoszą ceny bardziej niż postępuje inflacja. Nie mają wyjścia, bo ich koszty rosną jeszcze szybciej

Ceny usług stomatologicznych rosną bardziej niż inflacja w całym sektorze zdrowia. Widać to w perspektywie kilku lat oraz ostatnich miesięcy. Ta różnica wciąż będzie się pogłębiać. Gabinety dentystyczne przycisnął wzrost różnych kosztów. Coraz trudniej jest im utrzymywać ceny, które wciąż są mocno niedoszacowane. Gdyby stomatolodzy podnosili je w ślad za faktycznymi podwyżkami wszystkich składowych, to usługi byłyby już obecnie droższe o minimum 15% rdr – pisze dr n. med. Piotr Przybylski. Doktor Przybylski ocenia, że w I kwartale 2025 roku wzrost cen może dobić do 10% rdr. Szczególnie mogą to odczuć pacjenci w dużych i średnich miastach.

Ulga podatkowa B+R umożliwia odliczenie nawet 200 proc. kosztów osobowych (m.in. wynagrodzeń) od podstawy opodatkowania. Dlaczego więc tak mało firm z niej korzysta?

Ulga podatkowa B+R daje możliwość odliczenia nawet 200 proc. kosztów osobowych (czyli m.in. wynagrodzeń) od podstawy opodatkowania. Z badań wynika, że aż 89 proc. polskich przedsiębiorstw zna ten instrument. Pomimo to tylko 23 proc. firm, które rozwijają swoje produkty i procesy, korzysta z ulgi B+R.

REKLAMA

KRUS wprowadza zmiany w limitach przychodów. Czy stracisz na emeryturze albo rencie?

KRUS informuje, że od początku grudnia 2024 roku obowiązują nowe kwoty przychodu decydujące o zmniejszaniu lub zawieszaniu świadczeń emerytalno-rentowych. Sprawdź nowe limity miesięcznego przychodu powodujące zmniejszenie/zawieszenie emerytury lub renty.

Nowe wzory formularzy deklaracji VAT od 2025 roku: VAT-8 i VAT-9M

Minister Finansów zamierza od 1 kwietnia 2025 r. wprowadzić dwa nowe wzory deklaracji VAT. Mają to być VAT-8 (wersja 12) i VAT-9M (wersja 11). Gotowy jest już projekt rozporządzenia określającego nowe wzory tych formularzy. Co się zmieni?

Kwota wolna od podatku 60 tys. zł. Jest nowa odpowiedź na pytanie o realizację obietnicy

Obietnica podniesienia kwoty wolnej od podatku do 60 tys. zł wciąż pozostaje niezrealizowana, mimo że miała być spełniona w ciągu pierwszych 100 dni rządów. Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację posłanki Marii Koc wyjaśnia, że zmiana może nastąpić dopiero przy poprawie sytuacji budżetowej. Koszt wprowadzenia reformy szacuje się na 52,5 mld zł rocznie.

Pułapka podatkowa. Jest problem z terminem zgłoszenia spadku na formularzu SD-Z2

Są trudności w skorzystaniu ze zwolnienia z podatku od spadków po śmierci najbliższych. Podatnicy wskazują na brak informacji o 6-miesięcznym terminie na zgłoszenie nabycia spadku na formularzu SD-Z2. Rzecznik Praw Obywatelskich apeluje do ministra finansów o wprowadzenie obowiązku pouczania o tych warunkach przez sądy i notariuszy, aby zapobiec przypadkom, gdy niewiedza prowadzi do utraty prawa do ulgi.

REKLAMA

Faktura VAT 2025: zmiana zasad wystawiania od 1 stycznia

Na stronach Rządowego Centrum Legislacjii, opublikowany został projekt rozporządzenia, które zmienić ma od 1 stycznia 2025 r. rozporządzenie Ministra Finansów z 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. poz. 1979). Co się zmieni w fakturowaniu od nowego roku?

Zmiany w stażu pracy już od 2026 r.: Zwiększą uprawnienia pracowników, a tym samym będą stanowiły pewne obciążenie dla pracodawców

Od początku 2026 roku mają wejść w życie zmiany w przepisach dotyczących naliczania stażu pracy. Nowelizacja Kodeksu pracy obejmie nie tylko okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, ale także inne formy zatrudnienia, takie jak umowy zlecenia czy prowadzenie działalności gospodarczej. Te zmiany przyniosą korzyści dla pracowników, ale także dodatkowe wyzwania dla pracodawców.

REKLAMA