Definicja „instytucji pożyczkowej” w podatku od niektórych instytucji finansowych
REKLAMA
REKLAMA
W myśl przepisów ustawy o kredycie konsumenckim za instytucje pożyczkowe mogą zostać uznani przedsiębiorcy udzielający konsumentom różnych rodzajów finansowania, także w formie innej niż umowa pożyczki lub kredytu. Instytucjami pożyczkowymi mogą być, pod pewnymi warunkami, przykładowo:
REKLAMA
- przedsiębiorca odraczający konsumentowi termin świadczenia pieniężnego, jeżeli konsument jest zobowiązany do poniesienia jakichkolwiek kosztów związanych z odroczeniem spełnienia świadczenia (art. 3 ust. 2 pkt 3 ustawy o kredycie konsumenckim),
- przedsiębiorca oddający konsumentowi rzecz do odpłatnego używania, jeżeli konsument jest zobowiązany do nabycia tej rzeczy (art. 4 ust. 1 pkt 2 oraz art. 4 ust. 4 ustawy o kredycie konsumenckim).
Ministerstwo Finansów zachęca przedsiębiorców, którzy zawierają z konsumentami podobne umowy, do przeanalizowania, czy z tego tytułu nie spełniają kryteriów kwalifikujących ich jako instytucje pożyczkowe.
Polecamy: Nowe umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r.
Polecamy: Klauzula przeciw unikaniu opodatkowania – praktyczny poradnik
Podmioty będące instytucjami pożyczkowymi w rozumieniu ustawy o kredycie konsumenckim są podatnikami podatku od niektórych instytucji finansowych. W konsekwencji mogą na nich ciążyć obowiązki wynikające z ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych.
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat