REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Akcja reklamowa prowadzona przez agenta

Subskrybuj nas na Youtube

REKLAMA

Czy wydatki reklamowe, którymi spółka A zostaje obciążona przez swojego agenta, a które potem będą zrefundowane przez spółkę X, w spółce A należy kwalifikować jako pozostałe koszty, czy też mają one być zaliczone do kosztów reklamy limitowanej lub nielimitowanej w zależności od formy przeprowadzonej akcji reklamowo-promocyjnej?
Pismo Izby Skarbowej w Białymstoku z 9 września 2005 r. (sygn. akt PBI/4218i-3/MS/05)

Odpowiedź organu podatkowego
Wnioskiem z 18 kwietnia 2005 roku (wpłynął do urzędu 19 kwietnia 2005 roku) spółka A zwróciła się do Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku o udzielenie pisemnej interpretacji w indywidualnej sprawie dotyczącej stosowania prawa podatkowego. Przedstawiając stan faktyczny stwierdza:
Zgodnie z podpisaną umową ze spółką X spółka A, jako autoryzowany przedstawiciel, prowadzi różnego rodzaju akcje promocyjno-reklamowe. Prowadzą je również autoryzowani agenci spółki A. Odbywa się to w formie reklamy w mediach, kolportażu ulotek, plakatów, billboardów oraz w pozostałych formach, takich jak rozdawanie gadżetów, organizowanie konkursów itp. Część tych wydatków kwalifikowana jest jako koszty reklamy nielimitowanej, a część wydatków spółka A zalicza do kosztów reklamy limitowanej. Prowadzona reklama musi spełniać szereg warunków ustalonych przez spółkę X i po ich spełnieniu część kosztów jest przez spółkę X refundowana spółce A. Natomiast rozliczenia z agentami odbywają się w ten sposób, że agenci wystawiają na spółkę A faktury z treścią „koszty reklamy” przesyłając kserokopie dokumentów potwierdzających poniesione koszty. Ponadto pismem z 7 czerwca 2005 roku spółka A wyjaśniła dodatkowo, że wszelkiego rodzaju akcje reklamowe są ustalane każdorazowo w zależności od potrzeb i brak jest w związku z tym określonych schematów i podpisanych na tę okoliczność umów. (...)
Formułując własne stanowisko w tej kwestii spółka A stwierdza, iż refundacja kosztów reklamy agentom spółki A powinna być zakwalifikowana jako pozostałe koszty. 14 lipca 2005 roku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku wydał postanowienie nr P-I/423/35/IK/05, w którym stwierdził, że stanowisko przedstawione przez stronę jest nieprawidłowe.
Od powyższego postanowienia spółka 22 lipca 2005 roku (data wpływu do Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku) złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, w którym wnosi o uchylenie w całości skarżonego postanowienia i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez uznanie stanowiska spółki w spornej kwestii za prawidłowe.
W uzasadnieniu zażalenia stwierdza, iż stanowisko organu pierwszej instancji jest błędne, albowiem refundowanie przez spółkę kosztów reklamy przeprowadzonej przez agentów spółki powinno być oceniane wyłącznie w oparciu o treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem spółki, organ podatkowy błędnie przyjął, iż zwrot kosztów agentom spółki A w oparciu o zobowiązania zaciągnięte pomiędzy spółką A a spółką X stanowi reprezentację i reklamę. W tym przypadku spółka A nie prowadzi reklamy, a jedynie ją kontroluje i koordynuje w oparciu o standardy spółki X. Natomiast niewątpliwe jest, iż zorganizowanie akcji reklamowych przez agentów spółki A ma wpływ na zwiększenie przychodów spółki A.
Dyrektor Izby Skarbowej w Białymstoku, po zapoznaniu się z materiałem dowodowym sprawy oraz zażaleniem strony, stwierdza, że nie widzi podstaw do uchylenia postanowienia Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku nr P-I/423/35/IK/05 z 14 lipca 2005 roku. Natomiast ustosunkowując się do zarzutów, stwierdza, co następuje:
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest więc występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego w ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej. Ustawodawca przewidział jednak pewne ograniczenia w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków na niepubliczną reklamę i reprezentację. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 proc. przychodów, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.
Ponieważ ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „reklama”, należy posłużyć się wykładnią językową. Właściwe określenie jej zakresu ma bowiem istotne znaczenie dla ustalenia podatkowej kwalifikacji różnych działań podejmowanych przez podatnika.
Za reklamę należy uznać rozpowszechnienie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu (Nowy słownik języka polskiego, PWN, Warszawa 2003). Reklamą jest więc działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Prowadzona być może poprzez rozpowszechnienie informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś. Przesłanką decydującą o zasadach zaliczania poniesionych wydatków na reklamę w poczet kosztów uzyskania przychodów jest sposób jej prowadzenia, czyli ukierunkowanie na adresatów. Reklama nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna i nieprywatna. O publicznym charakterze reklamy można mówić zatem wtedy, gdy działanie to występuje w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie, jawnie, jest skierowane do anonimowego odbiorcy.
Z przedstawionego przez spółkę w piśmie z 18 kwietnia 2005 roku stanu faktycznego jednoznacznie nie wynika, czy prowadzone przez agentów spółki A akcje promocyjno-reklamowe stanowią reklamę spółki A, czy też te działania służą wyłącznie reklamie spółki X. Jednakże w zażaleniu spółka A podkreśla, iż: „zorganizowanie akcji przez agentów spółki A ma wpływ na zwiększenie obrotów i przychodów naszej spółki”.
Z powyższego można zatem wnioskować, że działania agentów zachęcają potencjalnych klientów do korzystania z oferowanych usług bądź też nabywania towarów w firmie A. Takie działania są więc niczym innym aniżeli reklamą.
Dlatego też w takim przypadku nie można się zgodzić ze stanowiskiem spółki A, iż refundowanie agentom spółki A kosztów reklamy powinno być oceniane tylko i wyłącznie w oparciu o treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy jednak podkreślić, iż w przedstawionym przez spółkę A stanie faktycznym dyrektor izby skarbowej nie jest jednoznacznie władny stwierdzić, jakiego rodzaju wydatkiem jest refundacja prowadzonych przez agentów spółki A kampanii reklamowych, albowiem pomiędzy treścią wniosku o udzielenie pisemnej informacji a przedmiotowym zażaleniem występują oczywiste rozbieżności.
W związku z tym, jeżeli te wydatki mieszczą się w przedstawionej powyżej definicji reklamy spółki, bezwzględnie powinny one być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów z zastosowaniem dyspozycji z art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (...)


Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Prawo Przedsiębiorcy

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Webinar: Przekształcenie JDG klienta w spółkę w praktyce biura rachunkowego + certyfikat gwarantowany

Praktyczny webinar „Przekształcenie JDG klienta w spółkę w praktyce biura rachunkowego” poprowadzi Tomasz Rzepa, doradca podatkowy, ekspert INFORAKADEMII. Każdy z uczestników otrzyma imienny certyfikat i roczny nielimitowany dostęp do retransmisji webinaru wraz z materiałami dodatkowymi. Uczestnicy webinaru dowiedzą się, jak wygląda proces przekształcenia JDG w spółkę z perspektywy biura rachunkowego, ze wskazaniem kluczowych wyzwań, problemów oraz szans, jakie z tego faktu wynikają.

Zatrudnianie cudzoziemców - zmiany od 1 czerwca 2025 r. Dodatkowe przesłanki odmowy wydania zezwolenia, rejestr umów o pracę, legalność pobytu obywateli Ukrainy, cyfrowe wnioski i wyższe kary

Nowe przepisy dotyczące zasad zatrudniania cudzoziemców w Polsce zaczną obowiązywać od 1 czerwca 2025 roku. Regulacje określają warunki, na jakich możliwe będzie legalne powierzenie pracy obcokrajowcom. Sprawdzamy, czy nowe przepisy wprowadzają ułatwienia i w jaki sposób zmieniają procedurę zatrudniania cudzoziemców.

Kary umowne a koszty podatkowe – korzystny wyrok dla podatników

W wyroku z 6 maja 2025 r., sygn. II FSK 1012/22 Naczelny Sąd Administracyjny zgodził się z stanowiskiem, że kary umowne mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli niewykonanie dostawy - nie wynikało z winy spółki. Niepewność w tej sprawie wynikała z wykładni art. 16 ust 1 pkt 22 ustawy o CIT, w którym określono jakie kary umowne i odszkodowania nie mogą być uznane za koszty podatkowe. W orzecznictwie przepis ten jest interpretowany literalnie, uznając że pozostałe rodzaje wypłat odszkodowawczych niż wskazane w przepisie mogą być uznane za koszt podatkowy.

Czy zawód księgowego powinien być certyfikowany? Ministerstwo Finansów analizuje możliwe zmiany

Od 2014 roku w Polsce nie można już uzyskać certyfikatu księgowego wydanego przez Ministra Finansów. W wyniku przeprowadzonej wówczas deregulacji zawód księgowego został formalnie otwarty – obecnie nie wymaga żadnych licencji ani zezwoleń państwowych. Choć miało to na celu ułatwienie dostępu do zawodu, skutki tej zmiany do dziś budzą mieszane opinie w branży. Temat ten nie jest również obojętny dla Ministerstwa Finansów.

REKLAMA

Kto i kiedy może ponieść odpowiedzialność karną za niezłożenie wniosku o upadłość spółki handlowej (np. sp. z o.o.)

Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki handlowej to obowiązek, który spoczywa na barkach między innymi członków zarządu i likwidatorów. Niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki pomimo powstania warunków uzasadniających upadłość spółki jest przestępstwem, które zostało uregulowane nie w Kodeksie karnym, a w Kodeksie spółek handlowych.

Komunikat ZUS: 2 czerwca 2025 r. upływa ważny termin dla przedsiębiorców. Zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej tylko po złożeniu wniosku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przypomina przedsiębiorcom, że do 2 czerwca 2025 r. należy zweryfikować i odesłać przez PUE/eZUS wniosek o zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej.

ZUS odbiera zasiłki chorobowe za błędy dotyczące składek sprzed 2022 roku – Rzecznik MŚP interweniuje

Do Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców wpływa coraz więcej dramatycznych spraw dotyczących decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w których organ odmawia wypłaty świadczeń zasiłkowych, wskazując, że przedsiębiorcy nie podlegają ubezpieczeniu chorobowemu za okres sprzed 2022 roku.

Podatnik zapłacił zaległy podatek ale nie zatrzymało to egzekucji. Urząd skarbowy wykorzystał pomyłkę w przelewie. Winą obarczył podatnika i automatyzację systemu

Absurdów podatkowych nie brakuje. Dla przykładu można podać historię przedsiębiorcy, który nie uregulował w terminie podatku, za co otrzymał upomnienie z urzędu skarbowego. Dokonując wpłaty, popełnił niezamierzony błąd, który spowodował kolejne konsekwencje. W efekcie na jego koncie jednocześnie wystąpiła niedopłata i nadpłata podatku. Ministerstwo Finansów, komentując ww. sprawę, wskazuje obowiązujące przepisy, zaś eksperci przekonują, że urzędnicy mogli zachować się inaczej. Resort zaznacza, że proces obsługi wpłat podatników jest zautomatyzowany, a w opisywanej sytuacji nie można mówić o błędzie systemowym. Wśród znawców tematu nie brakuje opinii, że zbyt sztywne przepisy i procedury podatkowe mogą właściwie stanowić pułapkę dla przedsiębiorców.

REKLAMA

PKWiU 2025 - nowa klasyfikacja statystyczna wyrobów i usług jeszcze w 2025 roku

W wykazie prac legislacyjnych rządu opublikowano niedawno Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Nowa PKWiU 2025 zastąpi obecnie obowiązującą PKWiU 2015. Od kiedy?

Bezpłatny webinar: Rozliczanie branży budowlanej i deweloperskiej. Jak uniknąć najczęstszych błędów?

Branża budowlana i deweloperska to sektory, w których każdy szczegół w rozliczeniach finansowych ma znaczenie, a konsekwencje popełnianych błędów mogą być daleko idące. Zarówno w księgach rachunkowych, jak i w rozliczeniach podatkowych precyzyjna klasyfikacja realizowanych prac jest kluczowa.

REKLAMA