Nie stanowią kosztów podatkowych wydatki na reprezentację i reklamę w części przekraczającej 0,25 proc. przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Po przekroczeniu limitu podatek naliczony wynikający z faktury za usługi nie będzie mógł być odliczony. - Decyzja Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 stycznia 2006 r. nr PP-B/406z-34/05/AKB
Spółka kupuje usługi obce na potrzeby reprezentacji i reklamy. Zastanawia się jednak, czy jeśli usługi te zostaną udokumentowane oryginalną fakturą VAT, to podatek w niej wykazany będzie stanowił podatek naliczony do odliczenia od podatku należnego. Zdaniem spółki tak będzie i to bez względu na przekroczenie limitów określonych w przepisach o podatku dochodowym. Z poglądem tym nie zgodził się jednak naczelnik Izby Skarbowej w Poznaniu.
W decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego wyjaśniono, że skoro spółka dokonuje zakupów usług (np. szkolenia, konferencje dla klientów) przeznaczonych na niepubliczną reprezentację i reklamę, potwierdzonych fakturą VAT, nie wykonuje czynności polegającej na świadczeniu usług, lecz kupuje usługi służące jej kontrahentom w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W konsekwencji podatnik nie ma obowiązku naliczania podatku należnego. Natomiast odliczenie podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w przypadku spełnienia warunków określonych przepisami ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Obniżenia tego nie stosuje się jednak do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Odliczenie nie przysługuje, gdy określony wydatek nie mógłby stanowić kosztu uzyskania przychodu ze względu na istniejącą normę prawa. Taką normą prawną jest art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem nie stanowią kosztów uzyskania przychodu koszty reprezentacji reklamy w części przekraczającej 0,25 proc. przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Okolicznością powodującą, iż podatek naliczony nie mógłby być w żadnym przypadku odliczony, jest przekroczenie limitu wydatków na reklamę niepubliczną.
Uznanie zakupu usług obcych za odpłatne świadczenie usług powoduje, że nie ma tu zastosowania art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, który dopuszcza odliczenie podatku od zakupów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, jeżeli nieodpłatne świadczenie, z którymi te wydatki są związane, zostało opodatkowane.
