Kiedy odpisy aktualizujące można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów
REKLAMA
Trzeba pamiętać jednocześnie, że odpisy aktualizujące mają charakter tymczasowy. W przypadku umorzenia, przedawnienia lub odpisania wierzytelności jako nieściągalnej, tę część wierzytelności, od której Podatnik dokonał odpisu aktualizującego zaliczonego w ciężar kosztów uzyskania przychodów, Podatnik będzie musiał w momencie umorzenia, przedawnienia lub odpisania jako nieściągalnej wykazać w rachunku podatkowym jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Również w momencie ustania przyczyn, dla których Podatnik utworzył odpis aktualizujący wartość należności i który zaliczył w ciężar kosztów uzyskania przychodów, Podatnik będzie musiał wykazać równowartość tego odpisu jako przychód z prowadzonej działalności.
Do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczana do przychodów należnych na podstawie art. 14 updof. Warunkiem jest, by ich nieściągalność została uprawdopodobniona w sposób wskazany w ustawie. Za uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności uznaje się m.in. sytuację, gdy wierzytelność została zasądzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego.
Organ podatkowy postąpił więc prawidłowo potwierdzając podatnikowi prawo do uznania za koszt uzyskania przychodów odpisów aktualizujących wierzytelność, której nieściągalność została uprawdopodobniona poprzez wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciw dłużnikom. Organ podatkowy również poprawnie zinterpretował zasady zaliczania do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej tych wierzytelności, od których zostały dokonane odpisy aktualizujące zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów - w przypadku ich umorzenia, przedawnienia lub odpisania wierzytelności jako nieściągalnej. Dlatego warto zapoznać się z tą interpretacją, gdyż wskazuje ona podatnikom prawidłowy sposób postępowania w takich sytuacjach.
Interpretację skomentowała
Anna Welsyng
radca prawny, doradca podatkowy
STAN FAKTYCZNY I PYTANIE PODATNIKA
Pismem z dnia 21.11.2006r. (data wpływu do tutejszego Urzędu Skarbowego 23.11.2006r.) Podatnik zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania art. 23 ust. 1 pkt 21 w związku z art. 23 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przeciwko dłużnikom, o zapłatę zaległych wierzytelności, zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne. Na te zaległości utworzono odpisy aktualizujące, zgodnie z art. 35b ust. 1 pkt 3 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), które do tej pory nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów.
W ramach uzupełnienia wniosku Podatnik przedłożył w dniu 02.01.2007r.:
• wyrok zaoczny Sądu Okręgowego w Elblągu VII Wydział Gospodarczy, z dnia 21.03.2006r., wg którego zasądzono od pozwanej sp. z o.o. pod nazwą: "T" na rzecz Pana kwotę zaległości wraz z ustawowymi odsetkami,
• zawiadomienie z dnia 28.04.2006r. o wszczęciu postępowania egzekucyjnego na podstawie powyższego wyroku, wydane przez Komornika Sądowego Rewiru III przy Sądzie Rejonowym w Elblągu,
• postanowienie z dnia 13.12.2006r., wydane przez Komornika Sądowego Rewiru III przy Sądzie Rejonowym w Elblągu, m.in. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z uwagi na brak skuteczności tej egzekucji.
Pytanie Podatnika brzmi: czy w przypadku uzyskania dokumentów o wszczęciu egzekucji można te odpisy w kwocie netto zaliczyć do kosztów podatkowych ?
Zdaniem Podatnika odpisy aktualizujące na te należności można zaliczyć do kosztów podatkowych. Ich ewentualna spłata zostanie zaliczona do przychodów do opodatkowania.
INTERPRETACJA ORGANU PODATKOWEGO - ARGUMENTACJA
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Z treści art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztami uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczana na podstawie art. 14 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 3.
W świetle powyższych przepisów zaliczenie nieściągalnej wierzytelności w ciężar kosztów uzyskania przychodów możliwe jest tylko wtedy, gdy zostaną spełnione dwa warunki:
I. wierzytelności te musiały być wcześniej zaliczone do przychodów należnych w prowadzonej działalności gospodarczej,
II. nieściągalność tych wierzytelności zostanie odpowiednio uprawdopodobniona.
Sposób uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności uregulowany został w art. 23 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią tego przepisu nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w szczególności, gdy:
1. dłużnik został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku albo
2. zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
3. wierzytelność została zasądzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
4. wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika, na drodze powództwa sądowego.
Wobec wyżej przytoczonych przepisów, przedstawionego stanu faktycznego oraz załączonych dokumentów uznaje się, że Podatnik może dokonać odpisów aktualizujących należności i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ uprawdopodobnił nieściągalność wierzytelności w sposób wskazany przez ustawodawcę w art. 23 ust. 3 pkt 3 w/w ustawy, tj. wszczęto postępowanie egzekucyjne przeciw dłużnikom.
Nadmienić należy również, że odpisy aktualizujące mają charakter tymczasowy. Zaliczając w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisy aktualizujące Podatnik winien ponadto uwzględnić, że zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej jest wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Z kolei w świetle art. 14 ust. 2 pkt 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej jest równowartość odpisów aktualizujących wartość należności, uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku ustania przyczyn, dla których dokonano odpisów.
Zatem, w przypadku umorzenia, przedawnienia lub odpisania wierzytelności jako nieściągalnej, tę część wierzytelności, od której Podatnik dokonał odpisu aktualizującego zaliczonego w ciężar kosztów uzyskania przychodów, Podatnik będzie musiał w momencie umorzenia, przedawnienia lub odpisania jako nieściągalnej wykazać w rachunku podatkowym jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Również w momencie ustania przyczyn, dla których Podatnik utworzył odpis aktualizujący wartość należności i który zaliczył w ciężar kosztów uzyskania przychodów, Podatnik będzie musiał wykazać równowartość tego odpisu jako przychód z prowadzonej działalności.
Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu podzielił stanowisko Podatnika w sprawie i uznał je - za prawidłowe. Stosownie do przepisu art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.
REKLAMA
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat