Podstawowe uregulowania prawne dotyczące stowarzyszeń

Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 z późn. zm.; dalej „Prawo o stowarzyszeniach”) definiuje „stowarzyszenie” jako dobrowolne, samorządne, trwałe zrzeszenie o celach niezarobkowych. Dobrowolność polega na swobodzie tworzenia stowarzyszeń, swobodzie przystąpienia do już istniejącego stowarzyszenia oraz nieograniczonej swobodzie wystąpienia ze stowarzyszenia. Przy czym, prawo zabrania tworzenia stowarzyszeń przyjmujących zasadę bezwzględnego posłuszeństwa członków wobec władz stowarzyszenia.

Samorządność, jako cecha stowarzyszenia oznacza samodzielność określania celu stowarzyszenia, jego programu działania i struktury organizacyjnej, oraz uchwalania aktów wewnętrznych dotyczących jego działalności. Trwałość, jako cecha stowarzyszenia oznacza, że istnieje ono niezależnie od konkretnego składu swoich członków. Trwałość dotyczy celów stowarzyszenia, a nie określonych osób, wchodzących w jego skład. Cel niezarobkowy odróżnia stowarzyszenia od innych podmiotów, np. spółek handlowych. Należy pamiętać, iż celem stowarzyszenia nie może być uzyskanie dochodu w celu innym niż realizacja celów statutowych, czy przysporzenie członkom korzyści majątkowych.

Stowarzyszenie może zostać utworzone przez co najmniej 15 osób fizycznych, które uchwalają statut stowarzyszenia oraz wybierają komitet założycielski składający się z kilku osób. Zasadą jest, że stowarzyszenia mogą być tworzone przez obywateli polskich, którym przysługuje pełna zdolność do czynności prawnych i którzy nie są pozbawieni praw publicznych. W drodze wyjątku, stowarzyszenie mogą tworzyć małoletni pomiędzy 16, a 18 rokiem życia, oraz poniżej 16 roku życia, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w Prawie o stowarzyszeniach. Cudzoziemcy mający miejsce zamieszkania na terytorium Polski, mogą zrzeszać się w stowarzyszeniach, zgodnie z przepisami obowiązującymi obywateli polskich.  Natomiast cudzoziemcy, niemający miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą przystąpić do stowarzyszenia, jeśli jego statut przewiduje taką możliwość. Warto również wskazać, że Prawo o stowarzyszeniach nie przewiduje możliwości utworzenia stowarzyszenia przez osoby prawne. Co więcej, osoba prawna nie może też być zwykłym członkiem stowarzyszenia, lecz jedynie jego członkiem wspierającym.

Statut stowarzyszenia pełni w stosunkach zewnętrznych rolę jednego z wyznaczników jego zdolności prawnej. Określa on ustrój stowarzyszenia, organizację i sposób jego działania. Komitet założycielski natomiast, ma za zadanie doprowadzić do powstania stowarzyszenia i przestaje istnieć po jego utworzeniu. Komitet założycielski wraz z wnioskiem o rejestrację składa do sądu rejestrowego statut, listę założycieli zawierającą ich imiona i nazwiska, daty i miejsca urodzenia, miejsca zamieszkania oraz własnoręczne podpisy, protokół z wyboru komitetu założycielskiego, oraz informację o adresie tymczasowej siedziby stowarzyszenia.