Sukcesja podatkowa przy przekształceniu działalności w spółkę kapitałową

Ministerstwo Finansów udzieliło odpowiedzi na interpelację poselską (nr 18540/13) w zakresie sukcesji podatkowej, wyjaśniając, iż w myśl art. 551 § 5 Kodeksu spółek handlowych przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą (przedsiębiorca przekształcany) w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) - przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową.

Autopromocja

Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształconego. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.

Przepisu nie stosuje się do ulg podatkowych przewidzianych w przepisach prawa podatkowego. Na gruncie prawa podatkowego prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych regulują przepisy rozdziału 14, dział III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca określił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zasady sukcesji podatkowej po 1 stycznia 2013 r.

Z dniem 1 stycznia 2013 r. dodano do Ordynacji podatkowej nowy przepis - art. 93a § 4 regulujący zasady sukcesji w sferze prawa podatkowego, jeżeli chodzi o przekształcenie przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową. Przepis ten został dodany przez art. 6 pkt 3 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342).

Opodatkowanie kontrolowanych spółek zagranicznych w 2014 r.

Zgodnie z powołanym przepisem Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa, powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych. Zatem w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową nie następuje pełna sukcesja podatkowa, bowiem nie obejmuje ona zobowiązań, a jedynie prawa. Należy jednak zauważyć, że zgodnie z art. 112b Ordynacji podatkowej, spółka powstała z przekształcenia przedsiębiorcy odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Oznacza to, że w związku z przekształceniem sukcesja praw następuje z mocy ustawy, natomiast przejęcie zobowiązań odbywa się na zasadach określonych w rozdziale 15, dział III Ordynacji podatkowej, regulującym odpowiedzialność podatkową osób trzecich, tzn. wymaga wydania decyzji na podstawie art. 108 § 1 ustawy.

Zapraszamy na forum Księgowość

Autopromocja

Konferencja: Kongres KSeF. Cyfrowa rewolucja w fakturowaniu

Sprawdź

Sukcesja podatkowa w przypadku przekształcenia

W związku z powyższym, odnosząc się do kwestii dotyczących sygnałów o problemach związanych z brakiem sukcesji podatkowej w przypadku przekształcenia jednoosobowej działalności w spółkę kapitałową, resort finansów stwierdził, iż wątpliwości w zakresie określenia zakresu uprawnień, jakie przysługiwać mają jednoosobowym spółkom kapitałowym powstałym w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, mogły pojawiać się przed dniem 1 stycznia 2013 r., tj. przed dniem wejścia w życie powołanego art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej. Natomiast w interpretacjach

indywidualnych, których przedmiotem jest przekształcenie jednoosobowego przedsiębiorstwa osoby fizycznej w jednoosobową spółkę kapitałową,

wydawanych po dniu 1 stycznia 2013 r. organy upoważnione zajmują stanowisko, iż takie przekształcenie objęte jest sukcesją praw na gruncie prawa podatkowego, wynikającą z art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej. Jako przykład wskazać można interpretacje indywidualne Nr IBPBI/1/415-1477/12/AB, Nr IBPBI/1/415-1478/12/AB, Nr IBPBI/1/415-1479/12/AB, Nr IPTPP3/443A-9/13-4/BJ, Nr IPTPB3/423-71/13-2/IR. Ewentualne różnice w wydawanych interpretacjach, związane z występowaniem sukcesji konkretnych praw bądź obowiązków podatkowych wynikają natomiast z treści opisów zindywidualizowanych stanów faktycznych, bądź zdarzeń przyszłych, które są przedmiotem wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych.

Przekształcenie jednoosobowej działalności w spółkę kapitałową - plan przekształcenia

Autopromocja

Webinar:
KSeF w małym biurze rachunkowym

Sprawdź

Uwzględniając powyższe, uprzejmie zauważam, iż nie zachodzą przesłanki do wydania na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej przez ministra finansów interpretacji ogólnej dotyczącej sukcesji podatkowej w przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową.

Długi funkcjonalnie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy

Ministerstwo Finansów, odnosząc się do kwestii pojęcia długów funkcjonalnie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, uznało, iż zgodnie z art. 4a pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) pojęcie składników majątkowych oznacza aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 tej ustawy.

Zauważyć należy, iż w powołanym przepisie art. 4a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca odwołał się do ustawy o rachunkowości tylko w odniesieniu do aktywów, natomiast w stosunku do pojęcia długu takiego zastrzeżenia nie uczynił. Wskazano jedynie, iż dług ma być funkcjonalnie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy.

Zatem pojęcie długów, o których mowa w tym przepisie należy rozumieć w aspekcie cywilistycznym (art. 353 Kodeksu cywilnego), tj. długi stanowią zobowiązanie finansowe należne do zapłaty innym jednostkom. Będą to więc zobowiązania wynikające z funkcjonowania przedsiębiorstwa, takie jak np. zobowiązania z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek, zobowiązania wynikające z faktur, zobowiązania niewynikające z faktur, ale znane co do osoby wierzyciela, co do kwoty itp. Do długów funkcjonalnie związanych z działalnością gospodarczą zbywcy nie można natomiast zaliczyć wszelkiego rodzaju rezerw, odpisów czy też rozliczeń międzyokresowych, a także funduszy specjalnych, czyli kategorii niestanowiących długu w znaczeniu cywilistycznym.