Jak prawidłowo przejść z ryczałtu na zasady ogólne przy opodatkowaniu przychodów z najmu
inforCMS
REKLAMA
REKLAMA
Podatnicy osiągający dochody z najmu (którzy nie wybrali ryczałtu lub z niego zrezygnowali) są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h updof. Zaliczki te uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości zaliczki należnej za listopad, uiszcza się w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego. Ponadto podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku wykazując w nim dochody z wszystkich uzyskanych w ciągu roku źródeł.
KOMENTARZ EKSPERTA
Istotą rozliczania przychodów z najmu według skali podatkowej (tzw. zasady ogólne) jest opłacanie podatku w oparciu o rzeczywiście osiągnięty dochód, czyli różnicę między uzyskanym przychodem, a poniesionymi kosztami uzyskania przychodów. Do takich kosztów zalicza się przede wszystkim wszelkie wydatki poniesione przez podatnika w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem wydatków wymienionych w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Do kosztów uzyskania można np. zaliczyć opłacenie usług prawnika, koszty remontów, koszty administrowania budynku (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie z dnia 9 lutego 2006 r., nr Pdf-415/9/2006), czy też wydatki na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości przeznaczonej na wynajem (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Śremie z dnia 7 kwietnia 2006 r., nr PD/415-7/06).
Podatnicy rozliczający się z najmu według skali podatkowej, wysokość osiągniętego dochodu określają na podstawie posiadanych dowodów dokumentujących uzyskane przychody i poniesione wydatki. Podatnik też winien pamiętać, że ciężar dowodu, co do poniesienia wydatku z reguły spoczywa na nich. Dodać tu należy, iż tak ogólnie przyjęty pogląd powoli ulega zmianie, gdyż linia orzecznicza w tym zakresie dąży do stwierdzenia, że to na organie podatkowym ciąży obowiązek udowodnienia, iż dany koszt został poniesiony.
W sytuacji, gdy podatnik nie korzysta z opodatkowania swoich przychodów uzyskanych z najmu lokalu w formie ryczałtu, wysokość podatku określana jest na podstawie obowiązującej skali podatkowej, która w zależności od wielkości dochodu przewiduje podatek w wysokości 19%, 30% lub 40% dochodu. W trakcie roku podatnik obowiązany jest płacić zaliczki na poczet podatku. Zaliczki za okres od stycznia do listopada, regulowane są w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień podatnik obowiązany jest wpłacić w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego.
Obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym osiągnięte przez podatnika dochody przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku (w 2007 r. od miesiąca, w którym dochody z najmu przekroczą 3.015 zł). Zaliczkę za grudzień uiszcza się w wysokości zaliczki należnej za listopad. Po zakończeniu roku, w terminie do końca kwietnia, podatnik obowiązany jest złożyć zeznanie, w którym oprócz dochodu z najmu ujmuje wszystkie inne dochody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej np. przychody ze stosunku pracy lub przychody z działalności wykonywanej osobiście.
Zatem z punktu widzenia podatnika, „tańszą” formą zapłaty podatku z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego jest opodatkowanie tychże dochodów według ogólnej skali podatkowej, według zasad przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż podstawą opodatkowania jest dochód, czyli przychód pomniejszony o poniesione koszty jego uzyskania. Natomiast w przypadku wyboru zryczałtowanej formy opodatkowania jest pomijanie do celów podatkowych kosztów ponoszonych w związku z uzyskiwaniem przychodów. Podstawą opodatkowania jest, co do zasady, wysokość opłaty czynszowej, jaką podatnik otrzymuje (bądź, jaką najemca stawia do jego dyspozycji) z tytułu zawarcia umowy najmu.
Interpretację skomentowała
Agnieszka Dziekan-Arasimowicz
pracownik jednego z urzędów skarbowych
Istotą rozliczania przychodów z najmu według skali podatkowej (tzw. zasady ogólne) jest opłacanie podatku w oparciu o rzeczywiście osiągnięty dochód, czyli różnicę między uzyskanym przychodem, a poniesionymi kosztami uzyskania przychodów. Do takich kosztów zalicza się przede wszystkim wszelkie wydatki poniesione przez podatnika w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem wydatków wymienionych w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Do kosztów uzyskania można np. zaliczyć opłacenie usług prawnika, koszty remontów, koszty administrowania budynku (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie z dnia 9 lutego 2006 r., nr Pdf-415/9/2006), czy też wydatki na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości przeznaczonej na wynajem (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Śremie z dnia 7 kwietnia 2006 r., nr PD/415-7/06).
Podatnicy rozliczający się z najmu według skali podatkowej, wysokość osiągniętego dochodu określają na podstawie posiadanych dowodów dokumentujących uzyskane przychody i poniesione wydatki. Podatnik też winien pamiętać, że ciężar dowodu, co do poniesienia wydatku z reguły spoczywa na nich. Dodać tu należy, iż tak ogólnie przyjęty pogląd powoli ulega zmianie, gdyż linia orzecznicza w tym zakresie dąży do stwierdzenia, że to na organie podatkowym ciąży obowiązek udowodnienia, iż dany koszt został poniesiony.
W sytuacji, gdy podatnik nie korzysta z opodatkowania swoich przychodów uzyskanych z najmu lokalu w formie ryczałtu, wysokość podatku określana jest na podstawie obowiązującej skali podatkowej, która w zależności od wielkości dochodu przewiduje podatek w wysokości 19%, 30% lub 40% dochodu. W trakcie roku podatnik obowiązany jest płacić zaliczki na poczet podatku. Zaliczki za okres od stycznia do listopada, regulowane są w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień podatnik obowiązany jest wpłacić w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego.
Obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym osiągnięte przez podatnika dochody przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku (w 2007 r. od miesiąca, w którym dochody z najmu przekroczą 3.015 zł). Zaliczkę za grudzień uiszcza się w wysokości zaliczki należnej za listopad. Po zakończeniu roku, w terminie do końca kwietnia, podatnik obowiązany jest złożyć zeznanie, w którym oprócz dochodu z najmu ujmuje wszystkie inne dochody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej np. przychody ze stosunku pracy lub przychody z działalności wykonywanej osobiście.
Zatem z punktu widzenia podatnika, „tańszą” formą zapłaty podatku z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego jest opodatkowanie tychże dochodów według ogólnej skali podatkowej, według zasad przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż podstawą opodatkowania jest dochód, czyli przychód pomniejszony o poniesione koszty jego uzyskania. Natomiast w przypadku wyboru zryczałtowanej formy opodatkowania jest pomijanie do celów podatkowych kosztów ponoszonych w związku z uzyskiwaniem przychodów. Podstawą opodatkowania jest, co do zasady, wysokość opłaty czynszowej, jaką podatnik otrzymuje (bądź, jaką najemca stawia do jego dyspozycji) z tytułu zawarcia umowy najmu.
Interpretację skomentowała
Agnieszka Dziekan-Arasimowicz
pracownik jednego z urzędów skarbowych
STAN FAKTYCZNY I PYTANIE PODATNIKA
Podatnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Lokal ten przeznaczył na wynajem. Jako sposób opodatkowania Podatnik wybrał ryczałt, jednakże od przyszłego roku zamierza zrezygnować z tej formy opodatkowania. W opinii Podatnika rezygnując z ryczałtu będzie on zobowiązany tylko do składania rocznego zeznania podatkowego, natomiast zaliczki będzie odprowadzał co miesiąc do dnia 20 miesiąca następującego po uzyskaniu dochodu.
INTERPRETACJA ORGANU PODATKOWEGO - ARGUMENTACJA
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, działając na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1-5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. ) w związku z wnioskiem w sprawie interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego postanowił potwierdzić stanowisko Podatnika zawarte we wniosku.
W uzasadnieniu swego postanowienia Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście stwierdził co następuje. W przedstawionym stanie faktycznym mają zastosowanie następujące przepisy prawa: art. 44 ust. 1, 3 i 6, art. 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. nr. 14 poz. 176 ze zm.).
Zgodnie z art. 44 ust. 1 updof podatnicy osiągający dochody:
1) z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14,
2) z najmu lub dzierżawy,
są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.
Wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób: obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku, zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b, zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.
Natomiast art. 44 ust. 6 updof stanowi, że zaliczki miesięczne, od dochodów wymienionych w ust. 1, za okres od stycznia do listopada, uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości zaliczki należnej za listopad, uiszcza się w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego. Zgodnie z treścią art. 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, według ustalonego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku wykazując w nim dochody z wszystkich uzyskanych w ciągu roku źródeł. Odnosząc powyższe do opisanego stanu faktycznego, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście postanowił jak w sentencji.
Źródło: Interpretacja Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z 22 maja 2007 r.,
nr 1435/FB2/415/3D/07/ES
Autopromocja
REKLAMA
REKLAMA