Czym kierować się, określając stawkę amortyzacji

Tak wynika z postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piasecznie.

Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych i obejmuje 10 grup. Na początku każdej grupy zamieszczone są uwagi szczegółowe, zawierające krótką charakterystykę środków trwałych objętych tą grupą. Bardziej szczegółowe opisy znajdują się na poziomie podgrup i rodzajów. Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych dla celów obliczenia odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych stanowiący załącznik do ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.) zawiera stawki amortyzacyjne przyporządkowane do określonych symboli grup, podgrup oraz rodzajów środków trwałych według Klasyfikacji Środków Trwałych. (...) Ustawodawca przewidział możliwość zaliczenia niektórych urządzeń technicznych do odpowiedniej podgrupy, rodzaju środków trwałych oraz zastosowania odmiennej stawki amortyzacyjnej na podstawie jego przeznaczenia, konstrukcji oraz wyposażenia. Podgrupy i rodzaje środków trwałych zostały wyszczególnione w wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych - załącznik do ustawy. (...)

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że na podatniku ciąży obowiązek dokonania prawidłowej klasyfikacji środka trwałego do odpowiedniej grupy KŚT. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania KŚT składnika majątku zainteresowany podmiot może zwrócić się o wskazanie symbolu (grupy) środka trwałego oraz o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z 11 września 2007 r. wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piasecznie (sygnatura 1418/ZD/F/S/423/ /89/07/JS).

oprac. Sławomir Biliński