Odsetki od kredytu przeznaczonego na wypłatę dywidendy nie są kosztem uzyskania przychodu – skutki uchwały NSA

Uchwała NSA z 12 grudnia jest niewątpliwie niekorzystna dla podatników. Czy NSA ma rację?

Witold Adamowicz: Trudno zgodzić się z poglądem NSA. Sprawa jest od dłuższego czasu kontrowersyjna, warto jednak przypomnieć argumenty opowiadające się za możliwością zaliczenia spornych wydatków w poczet kosztów podatkowych.

Moim zdaniem, ponoszone przez spółkę wydatki związane z obsługą kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy należy traktować jako wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą

Jest ona bowiem podejmowana z myślą o osiągnięciu zysku. Ten sam cel przyświeca udziałowcom, których kapitał zaangażowany jest w funkcjonowanie spółki.

Tak więc w sytuacji, gdy spółka zobowiązana do wypłaty dywidendy nie jest w posiadaniu wystarczających środków własnych na uregulowanie tego zobowiązania, to zaciągnięty kredyt nie tylko zabezpieczy źródło przychodów, jakim jest prowadzona przez spółkę działalność gospodarcza, ale również zapobiegnie utracie płynności finansowej.

Chciałbym zwrócić uwagę, że poniesiony przez spółkę wydatek podatnika należy oceniać w szerszym kontekście, biorąc pod uwagę zasady racjonalności, ekonomii działania, czy właśnie związek z działalnością gospodarczą spółki.

Polecamy: Dywidenda w formie niepieniężnej

Polecamy: Koszty uzyskania przychodów bezpośrednie i pośrednie

Czy uchwała jednoznacznie rozstrzygnie problem na niekorzyść podatników?

Na to pytanie trudno odpowiedzieć. Jednak w mojej opinii restrykcyjna interpretacja przepisów podatkowych nie jest uzasadniona. Nie budzi bowiem wątpliwości praktyka zaliczania do kosztów podatkowych odsetek od kredytów, zaciąganych w związku z bieżącą działalnością gospodarczą spółki.

Możliwe jest więc odwrócenie sytuacji - spółka, dysponująca ograniczonymi własnymi środkami finansowymi, przeznacza je na wypłatę dywidendy wspólnikom, zaś bieżącą działalność finansuje z kredytu. W takiej sytuacji nie byłoby podstaw do kwestionowania kosztów z tytułu płaconych odsetek.

W sytuacji przeznaczenia środków z kredytu na sfinansowanie dywidendy, istnieje natomiast realne ryzyko zakwestionowania zaliczenia kosztów odsetek jako kosztów podatkowych. Teoretycznie bezpieczniej byłoby zatem przesunąć środki będące w posiadaniu spółki na wypłatę dywidendy.

Jednak planowanie tego typu operacji jedynie ze względu na ewentualne ryzyko podatkowe wydaje się godzić w zasady racjonalności. Ponadto, co podkreślała spółka w postępowaniu interpretacyjnym w sprawie, na tle której zapadła uchwała, wycofywanie kapitału zaangażowanego już w działalność gospodarczą mogłoby spowodować po jej stronie niepożądane konsekwencje w postaci obowiązku uiszczenia kar umownych, odszkodowań wobec kontrahentów itp. Generują się więc niepotrzebne koszta.