Czy pracodawcy mogą się posługiwać zbiorczym poleceniem wyjazdu?

Przykładem stanowiska fiskusa w tej sprawie jest interpretacja indywidualna z 20 grudnia 2010 r. (sygnatura IBPBI/2/423-1214/10/PC).

Pytanie zadała spółka, która świadczy usługi budowlano-montażowe.

W celu ograniczenia ilości dokumentów, usprawnienia pracy oraz zmniejszenia czasu związanego z wystawianiem odrębnych poleceń wyjazdów służbowych spółka miała zamiar wprowadzić druk zbiorczego polecenia wyjazdu służbowego dla zespołu oddelegowanych pracowników z wyszczególnieniem każdego z nich z imienia i nazwiska.

Polecamy:Czy wydatki pracowników poniesione w związku z podróżą służbową można zaliczyć do kosztów podatkowych

Rozliczenie kosztów podróży służbowej miało następować na jednym druku indywidualnie dla każdej z delegowanych osób, natomiast zbiorcze będą elementy wspólne i identyczne dla każdego z pracowników, tj.:
- czas pobytu służbowego,
- trasy dojazdu i powrotu,
- podpis zlecającego odbycie podróż służbową,
- podpis sprawdzającego dokument,
- podpis zatwierdzającego dokument.

Każdy z delegowanych pracowników zobowiązany byłby do umieszczania na dokumencie swojego podpisu jako przedkładającego, a w przypadku rozliczenia gotówkowego również jako kwitujący odbiór kwoty.

W sprawie tej zarówno podatnik i organ podatkowy odwołali się do ustawy o rachunkowości. Przepis art. 24 ust. 1 ustawy o rachunkowości stanowi, że, księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco.

Księgi rachunkowe uznaje się za rzetelne, jeżeli dokonane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.

Z kolei art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości stanowi, iż dowód księgowy powinien zawierać co najmniej:
- określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego;
- określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej;
- opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych;
- datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu;
- podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów;
- stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.

Polecamy:Jak rozliczyć i udokumentować delegacje pracowników w pkpir

Generalnie według przepisów ustawy o rachunkowości dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21 ustawy o rachunkowości, oraz wolne od błędów rachunkowych.