Trzy zwolnienia podatkowe w dół od 1 stycznia 2024 r.
REKLAMA
REKLAMA
Od 1 stycznia 2024 r. wracamy do poprzednich kwot.
Zwolnienia w PIT od 1 stycznia 2024 r.
Wolne od podatku PIT są:
1) zapomogi, inne niż wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 26 updof, wypłacane z funduszy zakładowej lub międzyzakładowej organizacji związkowej pracownikom należącym do tej organizacji, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł - do końca 2023 r. jest 3000 zł
2) zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6.000 zł - do końca 2023 r. jest 10 000 zł
3) wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi - do końca 2023 r. jest 2000 zł
4) dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:
z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.000 zł - do końca 2023 r. jest 3000 zł
Podstawa prawna
Zasady te wynikają z art. 52l ustawy o PIT, który obowiązywał od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii, czyli do końca 2023 r.
Przepis stanowi:
Limity zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1:
1) pkt 9a - w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 3.000 zł;
2) pkt 26 lit. b - w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 10.000 zł;
3) pkt 67 - w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 2.000 zł;
4) pkt 78 lit. b - w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 3.000 zł.
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat