Ulga internetowa 2012 / 2013

W rozliczeniu za 2012 r. korzystanie z ulgi internetowej jest uzależnione tylko od ponoszenia wydatku na ten cel.

Już wcześniej (od rozliczenia za 2011 rok) zrezygnowano z ograniczenia polegającego na wymogu korzystania z Internetu w miejscu zamieszkania. Niezależnie od tego, gdzie odbywać się korzystanie z Internetu, w rozliczeniu dochodów uzyskanych w 2012 roku (podobnie jak odnośnie dochodów za 2011 rok) możliwe jest odliczenie ponoszonych na ten cel wydatków w ramach ulgi internetowej.

Ulga internetowa 2013

Polecamy poradnik: Podatki 2014 - PIT-Y za 2013 r.

Odliczeniu w ramach przysługującego limitu podlegają wydatki faktycznie poniesione przez nas w roku podatkowym, niezależnie od tego, jakiego okresu dotyczyły. Oznacza to, że nawet jeśli usługi dostępu do Internetu opłacimy z góry, to wydatki podlegają odliczeniu w rozliczeniu za rok, w którym je poniesiemy.

Od 2011 r. zniesiony został wymóg dokumentowania wydatków na korzystanie z Internetu fakturą VAT. W rozliczeniu dochodów uzyskanych w 2012 roku (podobnie jak odnośnie dochodów za 2011 rok) odliczenie wydatków na Internet jest możliwe na podstawie każdego dowodu, z którego będzie wynikał cel poniesionych wydatków oraz ich wysokość. Dokument taki musi też zawierać dane identyfikacyjne podatnika - jako osoby dokonującej wydatku odliczanego następnie w ramach ulgi internetowej.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o PIT, wysokość wydatków z tytułu użytkowania sieci Internet ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę do zapłaty (art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy).

Zatem warunkiem koniecznym do dokonania odliczenia z tytułu ulgi internetowej nie jest posiadanie faktury uwzględniającej rozbicie za poszczególne usługi, lecz posiadanie zgodnego ze specyfikacją kosztów operatora dowodu zapłaty (np. przelewu bankowego, przekazu pocztowego), z którego wynika komu i jaką kwotę podatnik zapłacił za korzystanie z usług internatowych.

Ministerstwo Finansów informowało ponadto, że już w rozliczeniu ulgi internetowej za 2010 r.  urzędy skarbowe respektowały zarówno faktury w formie papierowej jak i elektronicznej. Chodzi tu o tzw. e-faktury, czy ekofaktury - czyli obrazy faktur elektronicznych przesyłanych na adres e-mail odbiorcy.

Warto też zauważyć, że nie tylko oryginał, ale również duplikat faktury (lub innych dokumentów) może być podstawą skorzystania z ulgi internetowej. Zatem jeżeli zgubiliśmy oryginalną fakturę - wystąpmy do dostawcy internetu o jej duplikat. Każdy sprzedawca ma obowiązek wystawić duplikat faktury w razie zaginięcia oryginału.

Zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania z ulgi internetowej odliczenie co do zasady przysługuje tej osobie, której dane figurują na fakturze (lub innym dokumencie) potwierdzającej wydatki na ten cel.

Zatem jeżeli kilka osób mieszkających pod tym samym adresem wspólnie opłaca wydatki na internet - wszystkie te osoby mogą skorzystać z ulgi i każda z nich ma swój limit (760,- zł) o ile oczywiście wszyscy widnieją na fakturze (lub innym dokumencie) jako nabywcy usługi dostępu do internetu. Organy podatkowe (z Ministerstwem Finansów na czele) konsekwentnie stoją na stanowisku, że reguła powyższa dotyczy również małżonków. Ich zdaniem, jeśli oboje małżonkowie chcą skorzystać z odliczenia, to faktura (lub inny dokument) powinna zawierać dane każdego z nich.

Jednak powyższe stanowisko organów podatkowych w odniesieniu do małżonków rozliczających się wspólnie zakwestionował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 19 sierpnia 2008 r. (sygn. I SA/Łd 127/08). Sąd stwierdził w nim, że „nie podziela stanowiska, iż zamieszczenie na fakturze dokumentującej wydatek, danych tylko jednego z małżonków pozbawia prawa do skorzystania z "ulgi internetowej" drugiego z nich w sytuacji, gdy oboje małżonkowie ponosili rzeczywiste koszty użytkowania sieci informatycznej.”

---

Pamiętajmy jednocześnie, że faktury ani duplikatu (ani innych dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków na internet) nie musimy dołączać do PIT-a. Przechowujmy je jednak przez 5 lat od końca roku podatkowego, którego dotyczą. W takim bowiem czasie możemy się spodziewać ewentualnej kontroli fiskusa, który w takiej sytuacji może poprosić o wgląd w te dokumenty.

Odliczeniu w ramach ulgi podlegają wydatki zarówno za połączenia modemowe oraz stałe łącze, jak i wydatki na Internet bezprzewodowy. Ustawodawca nie ograniczył bowiem korzystania z ulgi ze względu na rodzaj połączenia z siecią.

Jeśli kwota wydatków wskazana na fakturze (lub innym dokumencie) dotyczy nie tylko usług dostępu do Internetu, ale też np. telewizji kablowej bądź usług telefonicznych, odliczeniu (w wysokości rzeczywiście poniesionej, lecz nie więcej niż wynosi limit) podlega wyłącznie kwota wydatków na usługi dostępu do Internetu. Dlatego warto zadbać o to, by nasz dostawca usług „pakietowych” wyodrębnił na fakturze (lub innym dokumencie) kwotę opłaty za sam dostęp do Internetu.

Nie można natomiast odliczyć wydatków na zakup urządzeń dostępowych do Internetu (np. modemu). W ustawie nie ma bowiem mowy o odliczeniach związanych z założeniem, rozbudową i modernizacją, bieżącym utrzymaniem czyli serwisem i obsługą techniczną sieci. Kwestia ta jest jednak dyskusyjna, gdyż bez zakupu tych urządzeń (modemu) oraz bez instalacji okablowania doprowadzającego sygnał Internetu do miejsca zamieszkania korzystanie z niego nie byłoby w ogóle możliwe.

Pamiętajmy, że odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do wydatków:

- które nie zostały skorygowane poprzez wystawienie faktury korygującej zmniejszającej należność

- które nie zostały nam zwrócone w jakiejkolwiek formie

- które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

W razie otrzymania zwrotu wydatków uprzednio odliczonych w ramach ulgi trzeba skorygować zeznanie roczne i dopłacić podatek z odsetkami za zwłokę.

Jeżeli jesteś telepracownikiem i pracodawca zapewnił Ci łącze w mieszkaniu albo zwraca Ci koszty – to ulga Ci nie przysługuje.

Ulgę internetową należy wykazać w załączniku PIT/O i dołączyć tylko do jednego z następujących zeznań: PIT-36, PIT-37 albo PIT-28. Zatem jeżeli osiągnęliśmy w 2011 r. tylko dochody objęte PIT-36L czy PIT-38 - nie skorzystamy z ulgi internetowej.

Niewykorzystany limit (760,- zł dla jednej osoby) nie przechodzi do odliczenia na następny rok.

Ulga internetowa przysługuje również na bezprzewodowy dostęp do internetu.

Odliczenie jest możliwe pod warunkiem posiadania dowodu poniesienia wydatku (dowodu wpłaty, potwierdzenia przelewu bankowego, przekazu pocztowego). Musi on zawierać nasze dane jako osoby wpłacającej. Przelew np. z konta współmałżonka ze wskazaniem drugiego jako osoby zobowiązanej w tytule bywa kwestionowany przez fiskusa.

W swoim expose z 18 listopada 2011 r. premier Donald Tusk zapowiedział likwidację ulgi internetowej. Miało się to stać od rozliczenia za 2013 rok. Początkowo Sejm uchwalił ustawę z 12 października 2012 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której znalazł się przepis uchylający art. 26 w ust. 1 pkt 6a ustawy o PIT. Jednak ulgę internetową (w mocno jednak ograniczonej postaci) przywróciła uchwała Senatu z 18 października 2012 r.

Od rozliczenia za 2013 rok z ulgi internetowej będą mogli skorzystać ci podatnicy PIT, którzy w 2013 roku ponieśli wydatki na internet i wcześniej (przed rozliczeniem za 2012 rok) nie korzystali z tego odliczenia. Tacy podatnicy będą mogli korzystać z ulgi internetowej nie dłużej niż w dwóch latach podatkowych. Podatnik, który po raz pierwszy skorzysta z odliczenia wydatków na internet w roku podatkowym 2012, będzie mógł skorzystać z ulgi po raz drugi, tylko w roku 2013.

Więcej na ten temat: Ulga internetowa 2013

Ulga internetowa w rozliczeniu za 2010 rok

Warto przypomnieć, że rozliczając dochody roku 2010 (i wcześniej) nie wolno nam było odliczyć wydatków ponoszonych na użytkowanie Internetu w mieszkaniu, które nie jest naszym miejscem zamieszkania, nawet jeśli jesteśmy jego prawnym właścicielem.

Miejsce zamieszkania, w stosunku do którego dokonywane jest odliczenie, powinno być zgodne z miejscem zamieszkania, określonym w formularzu EDG-1 składanym w urzędzie gminy lub NIP-3, złożonym w urzędzie skarbowym. Nie musi to być miejsce zameldowania, jednak musi to być faktyczne miejsce zamieszkania podatnika. Również np. wynajmowane mieszkanie. Jeśli posiadaliśmy więcej niż jeden lokal mieszkalny połączony z Internetem, rozliczając się za 2010 rok musieliśmy się zdecydować na odliczanie wydatków tylko z jednego z nich. W ustawie była bowiem mowa o jednym lokalu (budynku).

Jeżeli w pierwotnym zgłoszeniu podaliśmy inne miejsce zamieszkania, niż to, w odniesieniu do którego odliczamy ulgę na Internet, powinniśmy złożyć formularz aktualizacyjny EDG-1 albo NIP-3. Uchroni nas to nie tylko przed koniecznością wytłumaczenia się przed urzędem skarbowym z tych rozbieżności, ale też pozwoli uniknąć sankcji karnych skarbowych za niezaktualizowanie danych w ustawowym terminie.

Do 2010 roku odliczenie ulgi internetowej było możliwe, jeżeli wysokość wydatków została udokumentowana fakturą w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Brak faktury VAT uniemożliwiał do 2010 r. skorzystanie z odliczenia. Nie było wtedy możliwe odliczenie wydatków na podstawie faktury (rachunków) wystawionych przez podmioty zagraniczne, nie będące podatnikami w rozumieniu polskiej ustawy o podatku od towarów i usług.

Ale od rozliczenia za 2011 rok jest inaczej.

Podstawa prawna: Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.