Jak zmienić formę prowadzonej działalności, aby nie płacić VAT

rada

Dla podatnika bardziej opłacalne jest wniesienie aportem przedsiębiorstwa, a następnie likwidacja działalności.

uzasadnienie

W Państwa przypadku możliwe są dwa scenariusze postępowania. Pierwszy z nich jest najbardziej korzystny.

1. Wniesienie aportem przedsiębiorstwa do nowo powstałej spółki i następnie likwidacja działalności

Jeżeli przed zaprzestaniem prowadzenia działalności wniósłby Pan aportem całe przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część do nowo powstałej spółki, to czynność ta nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy: Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Nie wykazujemy tej czynności w deklaracji i nie dokumentujemy jej fakturą. Jeżeli przedmiotem aportu jest całe przedsiębiorstwo, nie ma obowiązku zapłaty VAT od remanentu, gdyż wynosi on 0 zł. Podatnik powinien tylko dołączyć do deklaracji za okres, w którym zaprzestał działalności, informację, że VAT należny z remanentu wyniósł 0 zł, gdyż nie było towarów objętych obowiązkiem umieszczenia ich w spisie.

Nie ma również obowiązku korygowania wcześniej odliczonego podatku. Taki obowiązek będzie istniał u nabywcy przedsiębiorstwa lub nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy:

• wniesione aportem przedsiębiorstwo rozliczało podatek naliczony na podstawie proporcji sprzedaży,

• zmieniło się przeznaczenie wniesionych aportem towarów, np. były do tej pory wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a będą wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych lub opodatkowanych i zwolnionych.

Podatnik ma również obowiązek złożyć do naczelnika urzędu skarbowego formularz VAT-Z.

Aktywny formularz jest dostępny na stronie www.bv.infor.pl.

2. Likwidacja działalności i następnie wniesienie składników majątku przedsiębiorstwa do spółki

Ponieważ prowadzi Pan działalność jako osoba fizyczna, więc zaprzestając jej prowadzenia, musi Pan sporządzić remanent i opodatkować pozostały towary (art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy). W remanencie powinien Pan wykazać towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, pod warunkiem że od ich zakupu przysługiwało Panu prawo do odliczenia VAT, zarówno w całości, jak i w części. Remanentem muszą być objęte również środki trwałe, gdyż spełniają definicję towaru. Towarem są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle i ich części.

Obecnie nie ma już wątpliwości, że ustalając podstawę opodatkowania wykazanych towarów, bierzemy pod uwagę ich aktualną cenę. W przypadku remanentu przepisy nie określają specjalnych zasad ustalania podstawy opodatkowania, ale odwołują się do zasad przewidzianych dla czynności nieodpłatnych określonych w art. 29 ust. 10 ustawy. Jest to cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jest to koszt wytworzenia, ustalone w momencie dostawy. Oznacza to, że podatnik sporządzający spis z natury koryguje cenę nabycia in plus lub in minus, w zależności od tego, czy wartość rynkowa wykazanego towaru zmniejszyła się, czy nie. Powinna to być cena rynkowa, czyli cena, którą podatnik otrzymałby, sprzedając towar. W tym przypadku nie ma odwołania do definicji ceny rynkowej określonej w ustawie.

Tak też uznają organy podatkowe: Ustawodawca w art. 29 ust. 10 ww. ustawy wskazał, że w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 (nieodpłatne przekazanie), podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż w przypadku towarów przekazywanych nieodpłatnie, podstawą opodatkowania jest cena nabycia tych towarów określona w momencie dostawy, tj. w momencie ich przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia towaru, lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów, czyli wartość rynkowa (pismo z 12 stycznia 2009 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, nr ILPP1/443-1034/08-3/BD).