Kiedy biuro rachunkowe korzysta ze zwolnienia z VAT

Tak wynika z interpretacji dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 marca 2013 r., nr IPPP2/443-40/13-4/KG.

Biuro rachunkowe bez doradztwa podatkowego...

Biuro rachunkowe, które rozpoczęło swoją działalność w grudniu 2012 r. złożyło wniosek o udzielenie interpretacji podatkowej dotyczącej prawa do zastosowania zwolnienia podmiotowego z VAT w stosunku do usług prowadzenia ksiąg rachunkowych i ewidencji podatkowych bez świadczenia usług doradztwa podatkowego.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że głównym przedmiotem działalności biura jest działalność rachunkowo-księgowa. W szczególności wykonuje się następujące czynności:

- księgowanie wszelkiego rodzaju transakcji gospodarczych, wykonywane na zlecenie,

- sporządzanie sprawozdań i bilansów finansowych,

- przygotowywanie dokumentów o dochodach osób i firm w celach podatkowych.

Deklaracje podatkowe są sporządzane w ramach kompleksowej usługi księgowej i będą wynikać z prowadzonych ksiąg i ewidencji (grupa PKWIU 69.20.2). Biuro nie świadczy usług doradztwa podatkowego, w tym reprezentowania klientów przed organami podatkowymi, nie będzie udzielała porad i opinii podatkowych, które są przewidziane w innej grupie statystycznej (PKWIU 69.20.3).

Prowadzenie PKPiR powierzyć biuru rachunkowemu?

Jak ustalić minimalną wysokość OC dla biura rachunkowego

Ponadto biuro nie świadczyła żadnych usług, tym samym nie miała żadnej sprzedaży opodatkowanej. W 2013 roku biuro przewiduje, że wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150 tys. zł.

W związku z powyższym biuro uznało, że będzie mogło skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), które dotyczy przedsiębiorców, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku 150 tys. zł.

...korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego biuro rachunkowe będzie mogło skorzystać ze zwolniona podmiotowego z VAT.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego organ podatkowy uznał, iż aktualnie obowiązujące przepisy w zakresie podatku od towarów i usług, w celu identyfikacji usług doradztwa, nie odwołują się do ich klasyfikacji według PKWiU czy też innej klasyfikacji statystycznej.

Systemy finansowo-księgowe - jak poradzić sobie z wyborem?

Zapraszamy na forum o podatku VAT

Z powyższych względów, szczególnego znaczenia nabiera szczegółowość i precyzja opisu usług, które wykonuje podatnik. W przedmiotowym wniosku biuro przedstawiło zamknięty katalog czynności (usług), które zamierza wykonywać na rzecz swoich klientów, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W katalogu tym nie zostały wymienione usługi w zakresie doradztwa. Biuro świadczyć będzie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych i ewidencji podatkowych.

Usługi jakie zamierza wykonywać mieszczą się w grupowaniu PKWiU: 69.20.2 (usługi rachunkowo-księgowe). Doradztwo podatkowe zostało natomiast sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 69.20.3.

Biuro nie będzie wykonywało usług o charakterze doradczym, ani nie będzie udzielało porad prawnych a deklaracje podatkowe będą sporządzane w ramach kompleksowej usługi rachunkowo-księgowej.

Wobec powyższego organ uznał, iż biuro w zakresie świadczonych usług rachunkowo księgowych obejmujących prowadzenie ksiąg rachunkowych i ewidencji podatkowych bez świadczenia usług doradztwa podatkowego ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ww. ustawy o VAT.

Korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 150 tys. zł.

Definicja doradztwa podatkowego

Jak wyjaśniła warszawska izba ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc, doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad.

Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996r. o doradztwie podatkowym (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 41, poz. 213) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych (...);

2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy (ust. 2 powyższego przepisu).

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy o doradztwie podatkowym, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;

2. adwokaci i radcowie prawni;

3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Błędy na fakturze - termin płatności i wyrażona słownie kwota należności

VAT 2013. Zmiany VAT dotyczące fakturowania

Regulamin wystawiania faktur - czy jest konieczny

W 2013 r. łatwiej wysyłać faktury drogą elektroniczną