Jak zaniechanie inwestycji wpływa na prawo do odliczenia VAT od poniesionych wydatków

Rozważmy taki przykład:

Podatnik VAT świadczący usługi stolarskie zamierza przenieść swój zakład do nowego budynku. Po uzyskaniu odpowiednich zezwoleń rozpoczyna inwestycję. Nowo budowany budynek służyć ma wyłącznie celom prowadzonej działalności. Dokonując zakupów towarów i usług związanych z realizowaną inwestycją dokonuje odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków. Z uwagi na zmianę sytuacji rynkowej – zmniejszenie liczby klientów – podatnik ten podejmuje decyzję o zaprzestaniu inwestycji.

Czy w opisanym stanie faktycznym podatnik jest zobowiązany do skorygowania uprzednio odliczonego podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych na tę inwestycję?

Prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego sformułowano w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu: „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.”

Innymi słowy prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje, gdy usługi i towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Nie budzi wątpliwości fakt, że chodzi tu o takie czynności, które w rzeczywistości zostały objęte opodatkowaniem.

Jak natomiast przepis ten ma zastosowanie do czynności, które opodatkowaniem zostaną objęte w przyszłości? Co się dzieje, gdy towary i usługi nigdy nie zostaną wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych, bo jak to ma miejsce w przedstawionym przykładzie zaniechano inwestycji?

Przedstawiony problem był przedmiotem orzekania sądów administracyjnych.
Odnosząc się do zapisów art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wskazywano na fakt, iż przepis ten stanowi implementację prawa do odliczenia wyrażonego w przepisach wspólnotowych. te zaliczają do fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej zasadę neutralności, zgodnie z którą podatek nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami.

Ograniczenie prawa do odliczenia podatku powinno zaś mieć charakter wyjątkowy i wynikać z przepisów prawa. Konstrukcja przepisów unijnych zakłada, że wartość podatku zapłacona w cenie nabytego towaru lub usługi w związku z wykonywanymi czynnościami nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu i podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością.

Polecamy: Amortyzacja podatkowa