REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Zmiany w podatku VAT w latach 2013 i 2014

REKLAMA

W poradniku przedstawiamy najważniejsze zmiany przepisów ustawy o VAT, a także zmiany aktów wykonawczych do tej ustawy, które wchodzą w życie od 1 stycznia 2013 r., od 1 kwietnia 2013 r. oraz 1 stycznia 2014 r.

SPIS TREŚCI




USTAWY I ROPORZĄDZENIA ZMIENIAJĄCE

 

REKLAMA

Najnowsze zmiany w VAT wynikają przede wszystkim z następujących aktów prawnych:

 

- ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce - Dz.U. poz. 1342;

 

Dalszy ciąg materiału pod wideo

- ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej - Dz.U. poz. 1456;

 

- rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - Dz.U. poz. 1382;

 

- rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług - Dz.U. poz. 1428;

 

- rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 2012 r. w sprawie wzoru zawiadomienia o skorygowaniu podstawy opodatkowania oraz podatku należnego - Dz.U. poz. 1451;

 

- rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - Dz. U. poz. 1485;

 

- rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej - Dz.U. poz. 1528;

 

- rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług - Dz.U. poz. 1550.



METODA KASOWA

(zmiany w art. 21 ustawy o VAT)


Zmiany dotyczące kasowej metody rozliczeń zostały wprowadzone do ustawy o VAT art. 11 ustawy deregulacyjnej.

 


Obowiązek podatkowy

 

Podstawową zmianą w tym zakresie jest zniesienie 90-dniowego terminu, po upływie którego mały podatnik, pomimo nieuregulowania należności przez jego kontrahenta, obowiązany był do rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonanych dostaw towarów i świadczonych usług.

W wyniku wprowadzonych zmian mały podatnik rozliczający się metodą kasową będzie obowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonanych dostaw towarów i świadczenia usług, co do zasady, dopiero w momencie, gdy kontrahent ureguluje należność za towar lub usługę.

 


Uwaga!

Wyżej opisana zasada dotyczy wyłącznie małego podatnika rozliczającego się metodą kasową, którego kontrahentem jest podatnik VAT czynny. Jeżeli natomiast kontrahentem małego podatnika rozliczającego się metodą kasową jest podmiot inny niż podatnik VAT czynny, obowiązek rozliczenia podatku VAT powstanie z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, a w przypadku jej braku w 180. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

 

Wyżej opisane zasady rozliczania podatku VAT stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje kasową metodę rozliczeń.

(Podstawa prawna: art. 21 ust. 1 i 2 ustawy o VAT)

 

Nowa metoda kasowego rozliczania nie będzie miała zastosowania – tak jak dotychczas – do:

- dostawy towarów za pośrednictwem automatów,

- świadczenia usług telekomunikacyjnych za pomocą żetonów, kart telefonicznych i innych jednostek uprawniających do korzystania z tych usług w systemie przedpłaconym,

- otrzymania dotacji, subwencji oraz innych dopłat o podobnym charakterze, oraz

- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i przemieszczeń towarów do magazynów konsygnacyjnych.

We wszystkich ww. przypadkach, wyłączonych z kasowego rozliczania, obowiązek podatkowy będzie powstawał na zasadach ogólnych.

(Podstawa prawna: art. 21 ust. 6 ustawy o VAT)

 


Odliczanie podatku naliczonego


Ustawa deregulacyjna zmodyfikowała również zasady odliczeń podatku naliczonego dokonywanych przez małego podatnika rozliczającego się metodą kasową.

Tak jak obecnie podatnicy ci będą mieli prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych przez nich zakupów towarów i usług w rozliczeniu za kwartał, w którym uregulowali całą należność wynikającą z faktury. Nowością w zakresie odliczania podatku jest umożliwienie odliczenia podatku naliczonego z faktury zapłaconej w części.

Uregulowanie należności w części będzie uprawniało małego podatnika do odliczenia podatku naliczonego w wysokości odpowiadającej części uregulowanej należności.

Dodatkowo zmianie uległa zasada odliczania podatku naliczonego wynikającego z dokumentów celnych. Od dnia 1 stycznia 2013 r. odliczanie podatku z dokumentów celnych będzie odbywało się według zasad ogólnych, tj. co do zasady w okresie rozliczeniowym, w którym mały podatnik stosujący metodę kasową otrzymał taki dokument.

(Podstawa prawna: art. 86 ust. 16 ustawy o VAT)

 


Uwaga!

Zasady dotyczące odliczania podatku przez małego podatnika rozliczającego się metodą kasową dotyczą faktur otrzymanych w okresie, w którym podatnik stosuje kasową metodę rozliczeń.

(Podstawa prawna: art. 86 ust. 17 i 18 ustawy o VAT)

 



PRZEPISY PRZEJŚCIOWE


Do czynności dokonanych przez małych podatników rozliczających się metodą kasową przed dniem 1 stycznia 2013 r. zastosowanie będą miały dotychczasowe zasady rozliczeń (nowe zasady będą obowiązywać małych podatników dopiero w stosunku do czynności dokonywanych od dnia 1 stycznia 2013 r.).

Odnośnie natomiast kwestii odliczania przez tych podatników podatku naliczonego wynikającego z dokumentów celnych, to należy wskazać, że podatek naliczony wynikający z tych dokumentów otrzymanych przez małego podatnika do końca 2012 r. będzie odliczany na „starych” zasadach.

(Podstawa prawna: art. 22 ust. 1 i 2 ustawy de regulacyjnej)

 


Ważne!

Wszystkie zawiadomienia o wyborze metody kasowej, złożone przed dniem 1 stycznia 2013 r. zachowają swą moc dla celów stosowania „nowej” metody kasowej.

Jeżeli jednak podatnik nie chce korzystać z rozliczania kasowego według nowych zasad może z tej metody zrezygnować od dnia 1 stycznia 2013 r. pod warunkiem że zawiadomi o tej decyzji naczelnika urzędu skarbowego do dnia 15 stycznia 2013 r.

Podatnicy, którzy dotychczas nie korzystali z kasowej metody rozliczeń, a będą chcieli ją wybrać od dnia 1 stycznia 2013 r. muszą zawiadomić o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego również do dnia 15 stycznia 2013 r.

(Podstawa prawna: art. 22 ust. 3-5 ustawy de regulacyjnej)

 


Deklaracje


Nie ulegają zmianie zasady składania deklaracji przez małych podatników. Mali podatnicy stosujący kasową metodę rozliczeń, tak jak dotychczas, rozliczają się za okresy kwartalne składając deklaracje w urzędzie skarbowym w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

(Podstawa prawna: art. 99 ust. 2 ustawy o VAT)

 

 


Faktury


Od dnia 1 stycznia 2013 r. zmianie ulegają również zasady dotyczące faktur wystawianych przez małych podatników stosujących kasową metodę rozliczeń. Zmiany te zostały wprowadzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mały podatnik, rozliczający się metodą kasową, będzie obowiązany do zamieszczenia w treści wystawianych faktur oznaczenia „metoda kasowa” w miejsce dotychczasowego oznaczenia „Faktura VAT-MP”. Nie będzie natomiast obowiązany do zamieszczania terminów płatności należności określonej w fakturze.

 


Ważne!

W związku ze zmianą w zakresie powstania obowiązku podatkowego u małych podatników rozliczających się metodą kasową, od dnia 1 stycznia 2013 r. zmianie uległy również zasady odliczania podatku z faktur wystawionych przez małych podatników. W przypadku nabycia towarów i usług od małego podatnika rozliczającego się metodą kasową podatnik będzie mógł odliczyć kwotę podatku naliczonego określoną w tej fakturze w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym uregulował należność na rzecz małego podatnika.

 

Uregulowanie należności w części będzie go uprawniało do odliczenia podatku naliczonego w tej części.

Podstawa prawna: § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (§ 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.).

 



ULGA NA ZŁE DŁUGI

(zmiany w art. 89a i art. 89b ustawy o VAT)

 

Od początku 2013 r. w wyniku zmian wprowadzonych do ustawy o VAT ustawą deregulacyjną obowiązywać będą nowe zasady stosowania tzw. ulgi na złe długi, które pozwolą na korzystanie z tej instytucji w uproszczony sposób.

 


Regulacje dotyczące wierzyciela


Zgodnie z nowymi regulacjami podatnik (wierzyciel) będzie miał prawo do skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku nieuregulowanych wierzytelności, od których terminu płatności upłynęło 150 dni (a nie jak obecnie 180 dni).

(Podstawa prawna: art. 89a ust. 1 i 1a ustawy o VAT)

 

Dokonanie takiej korekty będzie zatem możliwe w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności, pod warunkiem jednak, że do dnia złożenia deklaracji, w której dokonuje się korekty, wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie. Oczywiście wierzyciel może zrealizować przysługujące mu prawo do korekty w terminie późniejszym, jednak należy mieć na uwadze, że korekta ta może być dokonana wyłącznie w ciągu 2 lat, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność.

(Podstawa prawna: art. 89a ust. 2 pkt 5 i ust. 3 ustawy o VAT)

 

Zasada dokonania powrotnej korekty w przypadku uregulowania przez kontrahenta całości lub części należności pozostała bez zmian. Nadal zatem w przypadku, gdy po złożeniu deklaracji, w której wierzyciel dokonał korekty, jego kontrahent ureguluje należność bądź należność ta zostanie zbyta w jakiejkolwiek formie podatnik (wierzyciel) będzie miał obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego. Korekta ta będzie dokonywana w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana przez kontrahenta lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności korekta będzie dokonywana w odniesieniu do tej części.

(Podstawa prawna: art. 89a ust. 4 ustawy o VAT)

 

Zmianie natomiast uległy warunki dokonywania przez wierzyciela korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego:

1. Odstąpiono od obowiązku zawiadamiania dłużnika o zamiarze skorygowania przez wierzyciela podstawy opodatkowania oraz podatku należnego. Rezygnacja z tego warunku oznacza, że wierzyciel w celu skorzystania z ulgi na złe długi nie będzie już uzależniony od uzyskania potwierdzenia odbioru przez dłużnika ww. zawiadomienia.

2. Zrezygnowano z obowiązku zawiadamiania dłużnika o dokonanej korekcie i przesyłania kopii takiego zawiadomienia do organu podatkowego.

3. Zmodyfikowano i uzupełniono warunki dokonania korekty. Zgodnie z nowymi wymogami na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji, w której dokonuje się korekty:

- wierzyciel i dłużnik muszą być podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni oraz,

- dłużnik nie może być w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

(Podstawa prawna: art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT)

 


Uwaga!

W celu weryfikacji warunku dotyczącego niepozostawania dłużnika w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji można skorzystać z bazy Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiIDG) lub Krajowego Rejestru Sądowego (KRS), które udostępniane są w Internecie w trybie on-line (vide: www.ceidg.gov.pl lub www.ms.gov.pl)

 

4. Zmodyfikowano zasadę zawiadamiania organu podatkowego o dokonanej korekcie. Wierzyciel, tak jak obecnie, do deklaracji w której dokonuje korekty będzie obowiązany załączyć informację o dokonanej korekcie, wskazując w niej kwoty korekty oraz dane dłużnika. Nowością w tym zakresie jest określenie urzędowego wzoru takiego zawiadomienia (VAT–ZD) oraz zaznaczenie w deklaracji podatkowej (dla dokonujących korekty obowiązuje nowy wzór deklaracji), że taką korektę składa.

(Podstawa prawna: art. 89a ust. 5 ustawy o VAT)

 


Ważne!

Wzór zawiadomienia o skorygowaniu podstawy opodatkowania oraz podatku należnego (VAT-ZD) został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 2012 r. w sprawie wzoru zawiadomienia o skorygowaniu podstawy opodatkowania oraz podatku należnego.


Uwaga!

W myśl nowych regulacji podatnik (wierzyciel) decydując się na skorzystanie z „ulgi na złe długi” będzie korygował zarówno podatek należny jak i podstawę opodatkowania.

 

W związku z tym należy pamiętać, że dokonywana korekta podstawy opodatkowania będzie miała wpływ w roku jej dokonywania na wysokość rocznego obrotu, a tym samym na proporcję ustalaną na podstawie art. 90 ustawy o VAT przez podatnika korzystającego z proporcjonalnego odliczania.

 

 


Regulacje dotyczące dłużnika


Zgodnie z nowymi regulacjami podatnik (dłużnik) będzie miał obowiązek skorygowania całości (lub części) uprzednio odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktury jeżeli nie ureguluje całości (lub części) należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

 


Uwaga!

Obowiązek dokonania korekty ciąży na dłużniku niezależnie od faktu, czy jego wierzyciel skorzystał z ulgi na złe długi, czy też nie.

 

Zmianie uległ również moment dokonania przez dłużnika korekty podatku. Zgodnie z nowymi przepisami korekta powinna być dokonana w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze. Oznacza to, że dłużnik będzie dokonywał korekty podatku na bieżąco, bez konieczności „cofania” się do okresu rozliczeniowego, w którym pierwotnie odliczył podatek wynikający z niezapłaconej faktury.

(Podstawa prawna: art. 89b ust. 1 ustawy o VAT)

 

Dłużnik nie będzie zobowiązany do dokonania korekty tylko wówczas, gdy ureguluje należność najpóźniej w ostatnim dniu tego okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu płatności tej należności.

(Podstawa prawna: art. 89b ust. 1a ustawy o VAT)

 

Nie uległa natomiast zmianie możliwość powrotnego dokonania korekty (w całości lub w części) mającej na celu zwiększenie podatku naliczonego w sytuacji uregulowania przez dłużnika należności (całości lub jej części). dłużnik jest jednak obowiązany zaznaczyć w deklaracji podatkowej (w nowym wzorze), że dokonuje takiej powrotnej korekty.

(Podstawa prawna: art. 89b ust. 4 ustawy o VAT)

 


Uwaga!

W przypadku stwierdzenia przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej, że dłużnik nie dokonał stosownej korekty podatku naliczonego ustalona zostanie sankcja w wysokości 30% kwoty podatku naliczonego podlegającego korekcie. Sankcja ta nie będzie nakładana jedynie w przypadku osób fizycznych, które będą podlegać z tego samego tytułu odpowiedzialności karnej na gruncie Kodeksu karnego skarbowego.

(Podstawa prawna: art. 89b ust. 6 ustawy o VAT)

 


Regulacje dotyczące zarówno wierzyciela jak i dłużnika

 


Ważne!

Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług określono nowe wzory deklaracji podatkowych:

- deklaracja VAT-7,

- deklaracja VAT-7K,

- deklaracja VAT-7D.

Podatnicy (zarówno wierzyciel jak i dłużnik) składając deklaracje podatkowe, w których dokonują korekty z tytułu nieuregulowanych wierzytelności będą obowiązani zastosować nowy wzór deklaracji.

 

Z uwagi na znaczne opóźnienia w regulowaniu należności przez dłużników możliwe będą sytuacje, w których ich uregulowanie będzie miało miejsce już po zmianie statusu podatników, tj. z podatników VAT czynnych na podatników VAT zwolnionych. W takiej sytuacji podatnicy zwolnieni z podatku VAT po otrzymaniu lub uregulowaniu należności będą odpowiednio obowiązani lub uprawnieni do dokonania korekty podatku w złożonej, wyłącznie na tę okoliczność, deklaracji podatkowej.

(Podstawa prawna: art. 99 ust. 7 ustawy o VAT)

 


Przepisy przejściowe


Nowe zasady stosowania tzw. ulgi na złe długi mają zastosowanie do wierzytelności, które powstaną od dnia 1 stycznia 2013 r. oraz do wierzytelności powstałych przed tą datą, których nieściągalność została uprawdopodobniona (zgodnie z nowymi zasadami) już w 2013 r., tj. w 2013 r. upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu ich płatności.

W praktyce oznacza to, że nowe zasady będą miały zastosowanie do nieuregulowanych należności z terminem płatności określonym w umowie lub na fakturze na dzień 4 sierpnia 2012 r. lub późniejszym.

 


Uwaga!

Stosowanie nowych zasad do wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona w 2013 r. czyli w 2013 r. upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu ich płatności oznacza, że dłużnik będzie obowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym ten 150. dzień upłynął. Jeżeli zatem ten 150. dzień upłynie w styczniu 2013 r. to już w deklaracji za ten miesiąc lub pierwszy kwartał 2013 r. (jeśli podatnik rozlicza się kwartalnie) wystąpi obowiązek dokonania korekty.

(Podstawa prawna: art. 23 ustawy deregulacyjnej)

 



„KREDYT POD ZWROT VAT”

(zmiany w art. 87 ustawy o VAT oraz w art. 76b ustawy Ordynacja podatkowa)


Od dnia 1 stycznia 2013 r. ustawą deregulacyjną w wyniku zmian przepisów regulujących kwestię zwrotów podatku VAT oraz przepisów Ordynacji podatkowej wprowadzono nowy mechanizm tzw. kredyt pod zwrot VAT.

Zgodnie z nowymi przepisami kredyt udzielony podatnikowi przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową będzie mógł być zabezpieczony na środkach pieniężnych z tytułu przysługującego podatnikowi prawa do zwrotu podatku VAT.

W celu zastosowania takiego mechanizmu podatnik wraz z deklaracją z wykazanym zwrotem podatku obowiązany jest złożyć do naczelnika urzędu skarbowego nieodwołalne upoważnienie do przekazania należnego mu zwrotu podatku VAT na wskazany rachunek banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej.

 

 


Uwaga!

Nieodwołalne upoważnienie musi być potwierdzone przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, na rzecz których ma być dokonany zwrot podatku.

(Podstawa prawna: art. 87 ust. 2 ustawy o VAT)

 

Upoważnienie do przekazania zwrotu na rachunek banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej powinno zawierać co najmniej:

- datę wystawienia,

- imię i nazwisko lub nazwę podatnika, nazwę banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej udzielających kredytu oraz ich adresy,

- numery identyfikacji podatkowej podatnika i banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej,

- rachunek banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, na który ma być przekazany zwrot,

- wskazanie deklaracji podatkowej, której dotyczy upoważnienie,

- wskazanie kwoty zwrotu podatku, która ma być przekazana jako zabezpieczenie kredytu,

- podpis podatnika.

(Podstawa prawna: art. 87 ust. 10a ustawy o VAT)

 


Ważne!

Dokonanie zabezpieczenia kredytu środkami pieniężnymi z tytułu przysługującego podatnikowi prawa do zwrotu podatku VAT będzie możliwe przy spełnieniu warunku, że w dniu złożenia deklaracji z wykazanym zwrotem podatku VAT, w stosunku do podatnika nie jest prowadzone postępowanie zmierzające do ustalenia lub określenia wysokości zobowiązań podatkowych.

Podstawa prawna: art. 76b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa

 

Bank lub spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa ma pierwszeństwo do otrzymania zwrotu będącego zabezpieczeniem kredytu przed zaliczeniem tego zwrotu na poczet zaległych i bieżących zobowiązań podatkowych ujawnionych po złożeniu deklaracji wykazującej zwrot podatku. Roszczenia z tytułu zabezpieczonego kredytu mają też pierwszeństwo przed realizacją zajęcia wierzytelności z tytułu zwrotu podatku w postępowaniu egzekucyjnym, otrzymanego przez organ podatkowy po dniu złożenia deklaracji wykazującej zwrot.

(Podstawa prawna: art. 76b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa)

Bank lub spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa jest upoważniona do uzyskiwania, za pisemną zgodą podatnika, zaświadczeń z organu podatkowego o wskazanych sprawach podatkowych w związku z udzielaniem przez bank lub kasę kredytu „pod zwrot”, a w szczególności o kwotach i terminach dokonywanych zwrotów oraz zajęciach egzekucyjnych wierzytelności z tytułu zwrotu podatku.

(Podstawa prawna: art. 306ha ustawy Ordynacja podatkowa)

Przekazanie zwrotu podatku wraz z jego ewentualnym oprocentowaniem bankowi lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej traktuje się na równi z przekazaniem zwrotu na rachunek podatnika.

(Podstawa prawna: art. 76b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa)

 



TRANSAKCJE TRANSGRANICZNE


Wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2013 r. zmian w zakresie transakcji transgranicznych wynika z implementacji stosownych przepisów dyrektywy Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. Urz. UE L 189 z 22.07.2010, str. 1) oraz nieimplementowanych dotychczas przepisów dyrektywy Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (Dz. Urz. UE L 44 z 20.02.2008, str. 11).

Omówione poniżej zmiany zostały również wprowadzone ustawą deregulacyjną.

 


Moment powstania obowiązku podatkowego przy WDT/WNT


Obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie i w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów będzie powstawał tak jak dotychczas z chwilą wystawienia faktury dokumentującej te transakcje, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów lub w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (przy czym wydłużono termin na wystawienie faktury dokumentującej te transakcje do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy lub wyświadczono te usługi).

Nowością natomiast jest uregulowanie kwestii ciągłych dostaw towarów z jednego państwa członkowskiego do drugiego, które obejmują okres dłuższy niż jeden miesiąc. Od dnia 1 stycznia 2013 r. dostawy te uznawane będą za dokonane na koniec każdego miesiąca, do czasu zakończenia dostawy tych towarów.

W związku ze zmianami w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych odstąpiono od określania momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów (otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie może już rodzić obowiązku podatkowego). Dla otrzymywanych ww. zapłat nie będą też już wystawiane faktury.

Wprowadzone zmiany stanowią implementację ww. dyrektywy Rady UE 2010/45/UE i mają zapewnić terminowość wykazywania oraz jednolitość danych zawartych w informacjach podsumowujących.

(Podstawa prawna art. 20 ust. 1-3 oraz ust. 5-7 ustawy o VAT)

 


Uwaga!

Z uwagi na fakt, że od początku 2013 r. zaliczki nie rodzą już obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów lub wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, wprowadzono przepis przejściowy regulujący kwestię otrzymanych zaliczek przed zmianą przepisów w tym zakresie.

W przypadku WDT i WNT, w stosunku do których przed dniem 1 stycznia 2013 r. uiszczono zaliczkę udokumentowaną fakturą, do podstawy opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych nie wlicza się kwoty tej zaliczki, która przed wejściem w życie zmienionych regulacji spowodowała powstanie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem transakcji wewnątrzwspólnotowych (na podstawie art. 20 ust. 3 lub 7 ustawy o VAT).

(Podstawa prawna - art. 20 ustawy deregulacyjnej)

 


Miejsce świadczenia usług wynajmu środków transportu


Wprowadzone od dnia 1 stycznia 2013 r. zmiany w zakresie określenia miejsca świadczenia usług wynajmu środków transportu, dokonane w art. 28j ustawy o VAT, wynikają z konieczności implementacji art. 4 ww. dyrektywy Rady UE 2008/8/WE i odnoszą się do wynajmu innego niż krótkoterminowy.

Dotychczas w przepisie art. 28j ustawy o VAT uregulowane były wyłącznie sytuacje krótkoterminowego wynajmu środków transportu (przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – nieprzekraczający 90 dni). Miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, w którym środki te są faktycznie oddane do dyspozycji usługobiorcy.

Od początku 2013 r. w przypadku usług wynajmu środków transportu, innych niż wynajem krótkoterminowy, na rzecz podmiotów niebędących podatnikami – miejscem świadczenia tych usług będzie miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z kolei miejscem świadczenia usług polegających na wynajmie statku rekreacyjnego, innego niż wynajem krótkoterminowy, na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem – będzie miejsce, w którym statek rekreacyjny jest faktycznie oddawany do dyspozycji usługobiorcy, pod warunkiem że usługodawca faktycznie świadczy tę usługę ze swojej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, znajdujących się w miejscu tego oddania.

(Podstawa prawna - art. 28b ust. 1 oraz art. 28j ustawy o VAT)

 


Przeliczanie kwot w walutach obcych na złote


Konieczność implementacji ww. dyrektywy 2010/45/UE spowodowała wprowadzenie dodatkowego sposobu w zakresie przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych. Dotychczas w przypadku, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania zostaną określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Od dnia 1 stycznia 2013 r. zamiast zastosowania powyższego kursu, podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro).

W sytuacji gdy podatnik wystawi fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, zastosowanie znajdzie zasada przeliczenia na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury (i odpowiednio ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury).

(Podstawa prawna - art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o VAT)

 



ZMIANY W ZAKRESIE FAKTUROWANIA


W związku z koniecznością implementowania zmian wprowadzonych ww. dyrektywą Rady 2010/45/UE zmianie uległy regulacje dotyczące dokumentowania czynności wykonywanych przez podatników.

Zagadnienia te regulują następujące rozporządzenia Ministra Finansów:

1) z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług,

2) z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej.

Zobacz także: VAT 2013. Zmiany VAT dotyczące fakturowania


SAMOCHODY


Z uwagi na uwarunkowania budżetowe ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej przedłużono na okres 1 roku, tj. do końca 2013 r., dotychczas stosowane zasady dotyczące odliczania podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, paliwa do ich napędu, a także innych wydatków eksploatacyjnych z nimi związanych.

Zatem w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. odliczanie podatku VAT w ww. zakresie będzie odbywało się na zasadach analogicznych jak w 2012 r. i będzie regulowane przepisami art. 3 – 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652, z późn. zm.).

 



ZMIANY W ZAKRESIE KAS REJESTRUJĄCYCH

 

Od 2013 r. zmienia się zakres zwolnień od ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosowne regulacje zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1382).


Zwolnienia przedmiotowe
(art. 2 rozporządzenia)


Katalog zwolnień przedmiotowych z obowiązku stosowania kas rejestrujących przy ewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego zawiera załącznik do rozporządzenia z 2012 r. Podatnicy wykonujący czynności wymienione w tym załączniku, co do zasady, korzystają więc ze zwolnienia do dnia 31 grudnia 2014 r.

W szczególności w porównaniu do rozporządzenia z 2010 roku, istotną zmianą jest wyłączenie ze zwolnień usług świadczonych przez szkoły nauki jazdy. Od dnia 1 stycznia 2013 r. ze zwolnienia przedmiotowego nie będą zatem mogli korzystać podatnicy świadczący usługi szkół nauki jazdy (PKWiU 85.53.11; zob. poz. 29 załącznika do rozporządzenia). Podatnicy ci będą mogli natomiast korzystać, na ogólnych zasadach, ze zwolnień podmiotowych (tj. z tytułu nieprzekroczenia limitu obrotów w wysokości 20.000 zł).

Pozostałe zmiany w zakresie zwolnień przedmiotowych mają charakter doprecyzowujący, mający na celu wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych.

W stosunku do rozporządzenia z 2010 r. zmieniono zapis poz. 41 załącznika do rozporządzenia z 2012 r., który wskazuje, że zwolnienie dotyczy także (ewentualnych) należności przyjmowanych przez rewizorów z tytułu usług przewozu przewożonych przez osoby rzeczy i zwierząt.

 


Zwolnienia podmiotowe

(art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia)

REKLAMA


Na lata 2013-2014 został obniżony, w stosunku do lat ubiegłych, limit uprawniający podatników do korzystania ze zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących przy ewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego. Zarówno podatnicy, którzy kontynuują prowadzenie sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych, jak i podatnicy, którzy rozpoczną tę sprzedaż po dniu 31 grudnia 2012 r., będą zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących, jeżeli nie przekroczą limitu obrotu ze sprzedaży na rzecz ww. osób podmiotów w wysokości 20.000 zł.

W przypadku podatników rozpoczynających działalność w trakcie roku podatkowego próg 20.000 zł będzie określany w proporcji do okresu prowadzenia działalności zobowiązującej do stosowania kas fiskalnych (na zasadach podobnych do zwolnienia podmiotowego z VAT określonego w art. 113 ustawy). W starym rozporządzeniu z 2010 r. do podatnika rozpoczynającego sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych obowiązywał limit 20.000 zł niezależnie od tego, czy rozpoczął on działalność w pierwszym, czy czwartym kwartale roku. Natomiast według nowych przepisów wysokość progu dla podatników rozpoczynających działalność będzie uzależniona od okresu prowadzonej w tym roku sprzedaży, przy czym limit ten należy liczyć od momentu rozpoczęcia sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych do końca danego roku podatkowego.


Zwolnienia podmiotowo-przedmiotowe

(art 3 ust. 1 pkt 3 i 4 nowego rozporządzenia)


W nowym rozporządzeniu utrzymano system zwolnień u podatników, u których udział wartości dostaw towarów i świadczonych usług wymienionych w części I załącznika w obrotach z działalności określonej w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jest większy niż 80%. Zwolnieniem z tego tytułu objęci są zarówno podatnicy, u których udział procentowy obrotu był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80% (§ 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z 2012 r.), jak też podatnicy rozpoczynający po 31 grudnia 2012 r. wykonywanie czynności wskazanych w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, u których przewidywany udział procentowy obrotu będzie wyższy niż 80% (§ 3 ust. 1 pkt 4 nowego rozporządzenia).


Utrata prawa do zwolnienia podmiotowego albo podmiotowo-przedmiotowego a prawo do zwolnienia z drugiego tytułu


W § 3 ust. 2 nowego rozporządzenia wprowadzono zastrzeżenie, iż podatnik, który w poprzednim roku podatkowym był obowiązany do ewidencjonowania (niezależnie od powodu), nie może korzystać ze zwolnienia z tytułu limitu obrotów. Jeżeli więc podatnik w poprzednim roku podatkowym przestał spełniać warunki do korzystania ze zwolnienia z tytułu limitu obrotu (tzn. ze zwolnienia podmiotowego), to nie może ponownie skorzystać z tego tytułu ze zwolnienia z obowiązku stosowania kas fiskalnych. Ma natomiast wówczas ewentualnie możliwość skorzystania ze zwolnienia z uwagi na „udział procentowy obrotu” (tj. ze zwolnienia podmiotowo-przedmiotowego), o ile spełni warunki do korzystania z takiego zwolnienia.

Taka sama zasada dotyczy utraty zwolnienia z tytułu „udziału procentowego obrotu” (zwolnienie podmiotowo-przedmiotowe) - według § 3 ust. 3 rozporządzenia z 2012 r. Jeżeli zatem podatnik nie osiągnął w pierwszym lub drugim półroczu poprzedniego roku podatkowego wskaźnika uprawniającego do korzystania z tego tytułu, nie może ponownie z niego skorzystać, natomiast może skorzystać ze zwolnienia z tytułu obrotu (zwolnienie podmiotowe) w przypadku, gdy spełni warunki do korzystania z tego tytułu zwolnienia.

Źródło: opracowanie na podstawie m.in.: www.mf.gov.pl.


METODA KASOWA


1. Czy mały podatnik stosujący metodę kasową, który nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach przewidzianych w art. 86 ust. 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych?


Tak. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego (w odpowiedniej wysokości) w rozliczeniu za kwartał, w którym uregulował całość lub część należności wynikającej z otrzymanej od kontrahenta faktury, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Przykładowo – jeśli mały podatnik stosujący metodę kasową ureguluje w lutym 2013 r. należność wynikającą z faktury otrzymanej od kontrahenta, to ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w rozliczeniu za I, II lub III kwartał 2013 r.

Podstawa prawna: art. 86 ust. 16 w związku z ust. 11 ustawy o VAT

Metoda kasowa w VAT - zmiany 2013

VAT 2013 - przegląd najważniejszych zmian

Jak przejść na metodę kasową przy rozliczaniu VAT



FAKTUROWANIE


1. Czy na podstawie § 5 ust. 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 oraz z 2012 r., poz. 1428), zwanego dalej rozporządzeniem fakturowym, podatnik powinien wskazać przepis ustawy, na podstawie którego stosuje zwolnienie, czy też musi podać przepis ustawy i przepis dyrektywy, na podstawie których stosuje zwolnienie?


Stosownie do przepisów ww. rozporządzenia podatnik będzie mógł wybrać, czy w przypadku wskazanym w tym przepisie w fakturze wskaże: przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego stosuje zwolnienie od podatku, czy też zamiast tych danych wskaże przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, czy też inną podstawę prawną wskazującą na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia. Zmiana w tym zakresie w stosunku do rozwiązań obowiązujących przed 2013 r. ma wyłącznie charakter porządkowy.

Podstawa prawna: § 5 ust. 2 pkt 6 rozporządzenia fakturowego

VAT 2013. Zmiany VAT dotyczące fakturowania

Wysyłanie faktur elektronicznych w 2013 r.


2. Jak stanowi § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia fakturowego, faktura powinna zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi. Czym różni się pojęcie daty dokonania od daty zakończenia dostawy towarów?

Jak stanowi § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia fakturowego, faktura powinna zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi. Czym różni się pojęcie daty dokonania od daty zakończenia dostawy towarów?


Pojęcia te nie są tożsame, choć w praktyce najczęściej data dokonania będzie oznaczała datę zakończenia dostawy. Różnica wystąpi np. w przypadku dostaw towarów wykonywanych w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc, w sytuacji gdy przepisy podatkowe określają ich datę dokonania na dzień wcześniejszy niż dzień faktycznego ich zakończenia.

Przykładowo – wewnątrzwspólnotową dostawę towarów wykonywaną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc uważa się za dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów. Zatem w przypadku dokumentowania WDT uznanej za dokonaną zgodnie z przepisami ustawy o VAT – z dniem upływu miesiąca w fakturze powinna zostać wskazana ta data (niebędąca tożsamą z datą późniejszego zakończenia dostawy tych towarów), natomiast w przypadku zakończenia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wykonywanej w sposób ciągły w fakturze wskazana zostanie data ostatniej dostawy (data zakończenia WDT). Przy czym wskazać należy, iż datę dokonania lub datę zakończenia dostawy towarów wskazuje się w fakturze, o ile są one określone i różnią się od daty wystawienia faktury.

Podstawa prawna: § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia fakturowego, art. 20 ust. 1a ustawy o VAT

Przechowywanie paragonów (rolek kasowych) w 2013 r.


3. Czy dopuszczalne jest wystawianie faktur uproszczonych osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej?

Czy dopuszczalne jest wystawianie faktur uproszczonych osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej?


Nie, ponieważ w rozporządzeniu fakturowym sformułowano wprost wyłączenie możliwości stosowania faktur uproszczonych w przypadku żądania wystawienia faktury przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Podstawa prawna: § 5 ust. 5 rozporządzenia fakturowego

 


4. Jaki numer należy podać na fakturze wystawionej na zasadach ogólnych dla podatników nieposiadających NIP?

Jaki numer należy podać na fakturze wystawionej na zasadach ogólnych dla podatników nieposiadających NIP?

 

Identyfikatorem podatkowym dla osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, w tym podatnika podatku od towarów i usług (również podatnika podatku od towarów i usług zwolnionego podmiotowo) jest NIP. Zatem numer NIP nabywcy będącego podatnikiem powinien być umieszczany na fakturze.

Podstawa prawna: § 5 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia fakturowego


5. Od 1 stycznia 2013 r. zamiast zastosowania kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego podatnik może wybrać sposób przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania wyrażonych w walutach obcych na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Czy brzmienie art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o VAT oznacza, iż w przypadku gdy podatnik zdecyduje się kwoty z konkretnej transakcji przeliczyć wg kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w danym dniu, to musi stosować ten kurs również do przeliczenia kwot z pozostałych transakcji rozliczanych w tym samym dniu?


Nie, ponieważ każdą transakcję podatnik rozlicza oddzielnie. Zatem jest dopuszczalne, aby kwoty z pierwszej z rozliczanych transakcji zostały przeliczone wg kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, a kwoty z kolejnej transakcji zostały przeliczone na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez EBC na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty (inne niż euro) przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Podstawa prawna: art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o VAT

Deklaracja VAT-7 - kto musi rozliczyć się na nowym formularzu

Ulga na złe długi w 2013 r.



ULGA NA ZŁE DŁUGI


1. Czy podatnik (wierzyciel) ma prawo skorzystać z tzw. ulgi na złe długi wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności? Czy może jednak dokonać korekty w rozliczeniu za następne okresy?

Czy podatnik (wierzyciel) ma prawo skorzystać z tzw. ulgi na złe długi wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności? Czy może jednak dokonać korekty w rozliczeniu za następne okresy?


Zgodnie z nowymi przepisami wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze.

Jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie, może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi „wrócić” do deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji, musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Należy zatem pamiętać, że prawo do skorzystania z ulgi na złe długi (czy to na „bieżąco”, czy też poprzez złożenie deklaracji korygującej) wygasa po dwóch latach, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność, a warunki, iż wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni oraz dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, muszą być spełnione zarówno na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji bieżącej, w której podatnik dokonuje korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, jak i na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji korygującej.

Wierzytelności nieściągalne a VAT

Zapraszamy na forum Podatek VAT

Przykładowo – 150. dzień od terminu płatności określonego na fakturze wypadł w dniu 4 stycznia 2013 r. Podatnik spełnia wszystkie warunki do skorzystania z ulgi na złe długi. Zatem w deklaracji za styczeń 2013 r. (lub za pierwszy kwartał 2013 r. – jeżeli rozlicza się kwartalnie) może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu nieuregulowanej należności wynikającej z tej faktury. Podatnik złożył deklarację za ten okres, nie dokonując jednak takiej korekty. Po kilku miesiącach, np. 20 lipca 2013 r., podatnik podjął decyzję, że chce skorzystać z ulgi na złe długi. Aby prawidłowo zrealizować przysługujące prawo do korekty, podatnik musi w tym celu złożyć korektę deklaracji za styczeń 2013 r. (lub odpowiednio pierwszy kwartał 2013 r.). Składając korektę deklaracji za ww. okres, podatnik musi sprawdzić, czy na dzień poprzedzający dzień złożenia korekty deklaracji spełnia ustawowo określone warunki do zastosowania ulgi na złe długi.

Podstawa prawna: art. 89a ust. 2 pkt 5 i ust. 3 ustawy o VAT

 



KASY REJESTRUJĄCE


1. Podatnik prowadzi szkołę nauki jazdy i w 2012 r. przekroczył obrót w wysokości 20 000 zł (obrót w rozumieniu art. 111 ust. 1 ustawy). Czy musi posiadać kasę rejestrującą od dnia 1 stycznia 2013 r. czy od dnia 1 marca 2013 r.?

Podatnik prowadzi szkołę nauki jazdy i w 2012 r. przekroczył obrót w wysokości 20 000 zł (obrót w rozumieniu art. 111 ust. 1 ustawy). Czy musi posiadać kasę rejestrującą od dnia 1 stycznia 2013 r. czy od dnia 1 marca 2013 r.?


Z dniem 1 stycznia 2013 r. podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie szkół nauki jazdy nie mogą korzystać ze zwolnienia „przedmiotowego” z obowiązku ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. W praktyce oznacza to, że podatnicy prowadzący działalność w tym zakresie będą zobowiązani do stosowania kas w przypadku przekroczenia z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych kwoty 20 000 zł – dla podatników wykonujących te czynności przed 1 stycznia 2013 r. W konsekwencji podatnik, który prowadził działalność – szkołę nauki jazdy i przekroczył w 2012 r. obrót, w rozumieniu art. 111 ust. 1 ustawy, w wysokości 20 000 zł, będzie zobowiązany rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej od 1 marca 2013 r.

Podstawa prawna: § 2 w związku z poz. 29 załącznika tiret trzecie, § 7 ust. 3 rozporządzenia z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2012 r., poz. 1382)

Zwolnienia z obowiązku stosowania kas fiskalnych w 2013 r.

Kiedy rozpocząć ewidencjonowanie obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej

Jak skorzystać z ulgi na zakup kasy fiskalnej

Kasy fiskalne 2013 - nie masz kasy nie możesz sprzedawać

Raporty fiskalne dobowe i miesięczne - kiedy trzeba je drukować


2. Podatnik rozpocznie w dniu 26 maja 2013 r. dostawę towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, która wyniesie w grudniu 2013 r. 12 400 zł. W jakim terminie podatnik powinien zainstalować kasę rejestrującą?

Podatnik rozpocznie w dniu 26 maja 2013 r. dostawę towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, która wyniesie w grudniu 2013 r. 12 400 zł. W jakim terminie podatnik powinien zainstalować kasę rejestrującą?


Podatnicy, którzy rozpoczynają dostawę towarów na rzecz podmiotów, wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy, po 31 grudnia 2012 r., jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł, są zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Podatnik prowadzi działalność od 26 maja do 31 grudnia 2013 r., tj. przez 220 dni.

Limit 20 000 zł jest liczony w proporcji do okresu wykonywania czynności następująco:

20 000 zł / 365 dni w roku = 54,80 zł – obliczony limit dzienny

220 dni x 54,80 zł = 12 056 zł.

W grudniu 2013 r. podatnik przekroczy zatem obrót 12 056 zł, który stanowi proporcję kwoty 20 000 zł do okresu dokonywania ww. czynności. W konsekwencji podatnik jest zobowiązany rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej od 1 marca 2014 r.

Podstawa prawna: § 3 ust. 1 pkt 2 i § 5 ust. 2 rozporządzenia powołanego w pyt. 1

 


3. Podatnik rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej 2 stycznia 2013 r.

a) pierwsza dostawa towarów na rzecz podmiotów wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy miała miejsce 3 stycznia 2013 r., a jej wartość wynosiła 21 000 zł,

b) pierwsza dostawa towarów na rzecz podmiotów wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy miała miejsce 3 stycznia 2013 r. i wynosiła 11 000 zł, druga o wartości 10 000 zł 9 stycznia 2013 r.

W jakim terminie podatnik powinien rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu kas rejestrujących?


Odpowiadając na to pytanie, należy przyjąć założenie, że podatnik nie przewidywał, rozpoczynając działalność, że wystąpi u niego dostawa towarów lub świadczenie usług na rzecz podmiotów wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy, której wartość przekroczy limit 20 000 zł w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym. Przyjmując takie założenie, podmiot ten zarówno w przypadku, gdy pierwsza sprzedaż miała miejsce 3 stycznia 2013 r., a jej wartość wynosiła 21 000 zł, jak i w sytuacji, gdy pierwsza sprzedaż o wartości 11 000 zł miała miejsce 3 stycznia 2013 r., druga o wartości 10 000 zł – 9 stycznia 2013 r., będzie miał obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących od dnia 1 kwietnia 2013 r. Przyjmując natomiast założenie, że podatnik przewidywał (co może przykładowo wynikać z zawartych przez niego umów), że wystąpi u niego dostawa towarów lub świadczenie usług na rzecz podmiotów wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy, o wartości przekraczającej w styczniu 20 000 zł, wówczas podatnik ten nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia ze względu na osiągane obroty. Wiedział bowiem, że dostawa ta lub świadczenie usług przekroczy limit 20 000 zł i z chwilą dokonania pierwszej dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotów wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy będzie zobligowany do ewidencji tych czynności na kasie rejestrującej. Sytuacja taka może mieć miejsce – jak już wskazano wcześniej – w przypadkach wcześniejszego zawarcia przez tego podatnika umów, na podstawie których podatnik będzie w stanie określić wartość dokonywanych w przyszłości dostaw lub wartość świadczonych usług. W takim przypadku należy uznać, że podatnik przewidział, że przekroczy obrót uprawniający go do korzystania ze zwolnienia – wynika to bowiem z zawartych umów.

Podstawa prawna: § 3 ust. 1 pkt 2 i § 5 ust. 2 rozporządzenia powołanego w pyt. 1


4. Podatnik rozpoczął działalność gospodarczą od marca 2013 r., ale pierwsza sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych wystąpi 15 listopada 2013 r. Jak podatnik ten powinien liczyć proporcję uprawniającą go do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących?

Podatnik rozpoczął działalność gospodarczą od marca 2013 r., ale pierwsza sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych wystąpi 15 listopada 2013 r. Jak podatnik ten powinien liczyć proporcję uprawniającą go do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących?


Podatnik ten będzie liczył proporcję uprawniającą do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w stosunku do okresu dokonywania dostaw towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w danym roku podatkowym, tj. od 15 listopada 2013 r. (pierwsza sprzedaż) do 31 grudnia 2013 r. Jednocześnie jednak w przypadku wykonywania czynności, które trwają przez pewien okres, np. usługi o charakterze ciągłym, istotny jest moment rozpoczęcia ich wykonywania; jeżeli zatem faktyczne świadczenie usług rozpoczęło się np. 10 listopada, tę datę należy przyjąć za początek okresu.

Podstawa prawna: § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia powołanego w pyt. 1


oprac. Adam Kuchta


NAJWAŻNIEJSZE ZMIANY W VAT OD 1 KWIETNIA 2013 r.
 
Od dnia 1 kwietnia 2013 r. wchodzą w życie zmiany zarówno przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, jak i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie. Zmiany te wynikają przede wszystkim z:
1)   ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o  podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), zwanej dalej „ustawą zmieniającą”;
2)   rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. zmieniającego rozporządzenie
w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 362);
3)   rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług, określającego nowe wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7(14), VAT-7K(8), VAT-7D(5), VAT-8(5), VAT-9M(3) (Dz. U.
poz. 394);
4)   rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 marca 2013 r. w sprawie wzoru deklaracji dla podatku od towarów i usług przedstawiciela podatkowego, określającego wzór deklaracji VAT-13(1) (Dz. U. poz. 357);
5)   rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowych w zakresie nowych środków transportu, określającego nowy wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu nowych środków transportu (VAT-10(4))oraz wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług od wewnątrzwspólnotowej dostawy nowego środka transportu (VAT-11(3)) (Dz. U. poz. 367);
6)   rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 marca 2013 r. w sprawie wzoru skróconej deklaracji dla podatku od towarów i usług w zakresie usług taksówek osobowych opodatkowanych w formie ryczałtu, określającego wzór deklaracji VAT-12(2) (Dz. U.
poz. 356);
7)   rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 marca 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazów towarów do celów poboru podatku od towarów i usług w imporcie (Dz. U. poz. 359);
8)   rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu
w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów
i usług, oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym (Dz. U. poz. 360);
9)   rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 363).
 
 

IMPORT TOWARÓW
(zmiany w  art. 2 pkt 7, art. 5 ust. 1 pkt 3 i  art. 26a ustawy o VAT)
 
Definicja importu towarów (art. 2 pkt 7 ustawy o VAT)

Ustawa zmieniająca zmodyfikowała definicję importu towarów. Zgodnie z nowymi regulacjami importem towarów będzie przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
 

Ważne
Zmiana definicji importu towarów nie będzie miała wpływu na opodatkowanie importu
w Polsce. Tak jak obecnie opodatkowaniu podatkiem VAT będzie podlegał import towarów na terytorium kraju.
 

Miejsce świadczenia przy imporcie towarów
(art. 26a ustawy o VAT)

Dotychczas przepisy nie regulowały wprost miejsca importu towarów. Kwestie te były uregulowane pośrednio przepisami art. 36 ustawy o VAT.
Nowe regulacje obowiązujące od 1 kwietnia 2013 r. jednoznacznie określają zasady ustalania miejsca importu towarów.
Miejscem importu towarów będzie zatem terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej. 
W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur lub przeznaczeń celnych:
-         procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń,
-         procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,
-         procedurą składu celnego,
-         procedurą tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed nadaniem przeznaczenia celnego,
-         przeznaczeniem celnym – wprowadzenie towarów do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego,
miejscem importu takich towarów będzie terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom i przeznaczeniom.
 

EKSPORT TOWARÓW
 
(zmiany w art. 2 pkt 8, art. 41 ust. 6a i ust. 1 ustawy o VAT)
 

Definicja eksportu towarów

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. bardzo istotnej zmianie ulega definicja eksportu towarów.
Zgodnie z nową definicją przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
-         dostawcę lub na jego rzecz, lub
-         nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
Definicja ta ulega rozszerzeniu. Eksport towarów będzie występował nie tylko w sytuacji, gdy procedura wywozu towaru poza terytorium Unii Europejskiej będzie rozpoczynała się na terytorium Polski.Za eksport towarów będzie uznana również bowiem transakcja, w której towary zostaną objęte procedurą celną wywozu także w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, jeżeli będą spełnione pozostałe warunki określone w tym przepisie. Wymogiem niezbędnym dla uznania takiej transakcji za eksport towarów (obok potwierdzenia wywozu przez urząd celny), jest konieczność rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów poza terytorium Unii Europejskiej z terytorium kraju (Polski).

Dokumentowanie eksportu towarów

Tak jak dotychczas warunkiem zastosowania stawki podatku VAT 0% w eksporcie towarów jest otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza Unię Europejską. Nowością w przepisach ustawy o VAT w zakresie dokumentowania eksportu towarów jest,
w celu ułatwienia stosowania tych przepisów, wskazanie przykładowego katalogu tych dokumentów.
Dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE może być zatem m.in.:
-        dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu,
-        dokument w formie elektronicznej otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność w stosunku do dokumentu otrzymanego z systemu,
-        zgłoszenie wywozowe w formie papierowej albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny.
Analogiczne dokumenty będą stosowane w odniesieniu do eksportu pośredniego.
 

Ważne
W sytuacji gdyby w innych państwach funkcjonowały zgodnie z przepisami tam obowiązującymi inne dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium UE, dokumenty takie będą również uprawniać do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów.
 

Zmianie nie uległ termin otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium UE, jak i zasady dokonania korekty podatku, w sytuacji otrzymania tego dokumentu w terminie późniejszym. Aby móc zastosować stawkę 0% podatnik powinien zatem, co do zasady, otrzymać dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium UE przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.
 

ZMIANA DEFINICJI TERENÓW BUDOWLANYCH
 
(art. 2 pkt 33 i art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT)
 
Zgodnie z nową definicją przez tereny budowlane należy rozumieć tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzja o warunkach zabudowy (art. 2 pkt 33 ustawy o VAT).
 
Od dnia 1 kwietnia 2013 r. zwolnieniu od podatku będą podlegały tylko te tereny niezabudowane, które nie są gruntami budowlanym. Objęcie definicją ustawową terenów budowlanych umożliwi prawidłowe stosowanie zwolnienia od podatku przy dostawie gruntów.Korzystać zatem ze zwolnienia będzie sprzedażgruntów o charakterze przykładowo rolnym czy leśnym (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT).
 

Uwaga!
Od dnia 1 kwietnia 2013 r. sprzedaż gruntu nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT. Bez znaczenia będzie pozostawała wówczas jego klasyfikacja w ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.
 

Przykład
Podatnik będący właścicielem nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako grunt budowlany planuje dokonać jego dostawy. Dla tego gruntu nie został sporządzony plan zagospodarowania terenu oraz nie została dla niego wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Sprzedaż takiego gruntu będzie zatem podlegała zwolnieniu z VAT, gdyż nie jest to teren budowlany w rozumieniu definicji ustawowej.
 
 

NIEODPŁATNE PRZEKAZYWANIE TOWARÓW i USŁUG
(art. 7 ust. 2, 3 i 7 oraz art. 8 ust. 2  ustawy o VAT)
 

Doprecyzowanie definicji nieodpłatnego przekazania towarów
(art. 7 ust. 2 ustawy o VAT)

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. zostanie doprecyzowany warunek, kiedy nieodpłatną dostawę towarów uznaje się za dostawę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Znowelizowany przepis wskazuje, że chodzi o przypadki, gdy podatnikowi przysługiwało prawo (w całości lub w części) do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu przekazywanych nieodpłatnie towarów lub ich części składowych.
 


Ważne

Zgodnie z doprecyzowanym brzmieniem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem będzie podlegało również nieodpłatne przekazanie towarów, z tytułu nabycia których nie przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia podatku, ale w towarach tych zostały wymienione części składowe, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia i które spowodowały trwały wzrost wartości towarów „nieskonsumowanych” całkowicie do momentu ich bezpłatnego przekazania.


Przy definiowaniu części składowej rzeczy można posiłkować się definicją zawartą w  Kodeksie cywilnym (która jest spójna z definicją wypracowaną przez orzecznictwo TSUE), zgodnie z którą częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Nie będą zatem spełnione przesłanki do opodatkowania
w przypadku gdy wymienione towary będą uznane za przynależności, przez które zgodnie
z Kodeksem cywilnym rozumie się rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z  innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w  faktycznym związku odpowiadającym temu celowi.

W przypadku przekazania na cele osobiste części składowej towaru podstawą opodatkowania będzie, co do zasady, cena jej nabycia, określona w momencie tego przekazania.
 

Przykład
Podatnicy A, B, C i D nabyli samochody, przy nabyciu których nie przysługiwało im prawo do odliczenia podatku.
Podatnik A wymienił w samochodzie akumulator na nowy i odliczył podatek VAT z tego tytułu. Podatnik B dokonał wymiany silnika na nowy i również miał prawo do odliczenia VAT. Również podatnicy C i D dokonali zakupów, w związku z którymi odliczyli podatek VAT, tj. podatnik C dokupił bagażnik montowany na dachu pojazdu, zaś podatnik D zakupił nowe opony celem zastąpienia obecnie używanych.
Po pewnym czasie podatnicy A, B, C i D „wyprowadzają” z firmy wspomniane samochody i przekazują na cele prywatne.
 
Aby ocenić czy w danym przypadku będziemy mieć do czynienia z czynnością podlegającą VAT należy zbadać czy:
1)   zamontowanie tych towarów w samochodzie nastąpiło w rezultacie dostawy towarów czy świadczenia usług (tylko w przypadku gdy będzie się miało do czynienia z dostawą towarów spełniona zostanie wstępna przesłanka do ewentualnego opodatkowania).
W wymienionych przykładach przesłanka ta co do zasady byłaby spełniona.
2)   zamontowane towary spełniają definicję części składowych. Warunek ten jest spełniony
w przypadku podatnika, który dokonał wymiany akumulatora, podatnika, który wymienił silnik oraz podatnika, który wymienił opony w samochodzie. Nie można natomiast uznać, że zamontowany przez podatnika C bagażnik jest częścią składową samochodu. Nieuznanie bagażnika za część składową nie będzie oznaczać, że przy przekazaniu samochodu wraz z bagażnikiem nie dojdzie do opodatkowania podatkiem VAT, bagażnika. Przekazanie bagażnika będzie podlegać opodatkowaniu jako odrębna czynność od przekazania samochodu. Inaczej bowiem niż w przypadku części składowych,
w przypadku których może dojść do „ich skonsumowania” do momentu przekazania, przekazanie bagażnika będzie co do zasady zawsze podlegać opodatkowaniu.
3)   w przypadku towarów, które spełniają definicję części składowej konieczna jest ocena czy zamontowanie tych części w samochodach przez podatników miało wpływ na trwały wzrost wartości samochodów (co ma miejsce w przypadku wymiany silnika i  może mieć miejsce w przypadku opon, natomiast co do zasady nie można uznać, że wymiana akumulatora spełnia ten warunek), przy czym przesłanka do opodatkowania wystąpi tylko w  przypadku, gdy fakt dokonania przez podatników tych ulepszeń będzie nadal wywierał wpływ na podwyższenie wartości samochodu w chwili przekazania samochodu na potrzeby osobiste (przekazanie samochodu po np. dwóch latach eksploatacji wykluczyłoby niewątpliwie – jeśli nawet uznać, że w momencie zakupu nastąpił trwały wzrost wartości samochodu – opony i akumulator).
Jeżeli wymienione przesłanki zostaną spełnione, co należy badać w każdej sprawie indywidualnie przy uwzględnieniu istniejącego stanu faktycznego, wówczas nieodpłatne przekazanie samochodu, w stosunku do którego nie przysługiwało podatnikowi przy jego nabyciu prawo do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego, a w którym wymieniono części składowe od których odliczono podatek VAT, będzie opodatkowane. Postawą opodatkowania będzie co do zasady cena nabycia części składowych określona w momencie przekazania, czyli uwzględniająca ich realną wartość w momencie przekazania.
 

Ważne
Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazywane towary w ogóle podlegają podatkowi VAT należy określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną ) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT.
 

Doprecyzowanie definicji nieodpłatnego świadczenia usług
(art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o  VAT)
 

W związku ze zmianami wprowadzanymi w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, od dnia 1 kwietnia 2013 r. analogicznie zostanie również doprecyzowany art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, poprzez wskazanie, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów wskazanych w tym przepisie, jeżeli podatnikowi przysługiwało (w całości lub części) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, również przy imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
 

Drukowane materiały reklamowe i informacyjne
oraz próbki (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT)

Zmiany wprowadzane od 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT polegają na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.
Ponadto w znowelizowanym art. 7 ust. 3 nie będzie już mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.
Wprowadzane zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko wykorzystanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki (pomimo że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).
 

Przykład
Podatnik przekazuje drukowane kalendarze ścienne lub do użytku podręcznego z logo firmy.
Wprawdzie drukowane kalendarze pełnią funkcję informacyjną i nośnika reklamy, jednakże mają one również dla nabywcy wartość użytkową (konsumpcyjną). Oznacza to w konsekwencji, że nieodpłatne przekazanie takich towarów nie podlega VAT tylko wtedy, jeżeli spełniają one definicję prezentów o małej wartości.
 
 

Przykład
Podatnik przekazuje ulotki informacyjne o firmie (adres, profil działalności, itp.). Ulotki takie nie mają dla nabywcy wartości użytkowej, a zatem ich nieodpłatne przekazanie nie będzie podlegać VAT.
 

Ważne
W pierwszej kolejności należy ustalić czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie - będzie to np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeśli tak - będzie to np. kalendarz z reklamami to będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, chyba że będzie spełniał definicję prezentu o małej wartości. Wówczas przekazanie nieodpłatne takiego kalendarza na cele związane z działalnością gospodarczą będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT.
 

Zmiana definicji próbki
(art. 7 ust. 7 ustawy o VAT)

Zgodnie z nową definicją przez próbkę będzie rozumiane identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika: ma na celu promocję tego towaru oraz nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
W świetle wprowadzanej definicji za próbki mogą być uznane przykładowo książki, w tym egzemplarze do recenzji oraz płyty (jeżeli zostaną spełnione określone w przepisie warunki).
 

Ważne
Definicja próbki nie będzie obejmować towarów lub niewielkich ilości przekazywanych np. w celu przeprowadzenia testów, badań i analiz służących do określenia właściwości fizycznych, fizykochemicznych, chemicznych oraz biologicznych. Nieodpłatne przekazywanie egzemplarzy towaru lub niewielkich jego ilości celem potwierdzenia - na podstawie jego właściwości fizycznych, fizykochemicznych, chemicznych oraz biologicznych zgodności z  określonymi normami np. jakościowymi lub higienicznymi nie będzie co do zasady podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż celem tego przekazania nie jest w ogóle konsumpcja.
 

PRZEMIESZCZENIA TOWARÓW NIEUZNAWANE ZA WNT I WDT
 

I. Przemieszczenie własnych towarów do Polski niestanowiące WNT
(art. 12 ust. 1 pkt 4 -7 ustawy o VAT)

Od 1 kwietnia 2013 r. zmieniają się przepisy w zakresie obowiązujących dotychczas zasad uznawania za WNT czynności związanych z przemieszczeniem przez podatnika należących do niego towarów z innego państwa członkowskiego do Polski. Zmiany te dotyczą m.in. likwidacji terminów na wywóz z Polski tych towarów (określonych w art. 12 ust. 1 pkt 4-7 ustawy o VAT), których dochowanie powodowało, że przemieszczenia nie uznawało się za WNT.
 
Zrezygnowano z następujących warunków w przemieszczeniu własnych towarów podatnika dokonywanych:
1)                  w ramach eksportu:
a) z 90-dniowego terminu na wywiezienie towaru z Polski poza UE,
b) z warunku objęcia towaru procedurą wywozu w rozumieniu przepisów celnych
w kraju wysyłki (Polski).
 

Przykład
Towary przywiezione do Polski z Czech przez czeskiego podatnika VAT, w celu ich eksportu do Rosji, nawet gdy będą w Polsce dłużej niż 90 dni nie będą powodowały konieczności zarejestrowania się tego podatnika w Polsce i rozliczenia WNT. Również nie będzie tu miało znaczenia, w którym państwie UE rozpocznie się procedura wywozowa (czy w Polsce, czy np. na Litwie ).
 

Ważne
Podatnik co do zasady będzie obowiązany do posiadania dokumentu celnego potwierdzającego objęcie towarów celną procedurą wywozu (objęcie tą procedurą nie musi jednak nastąpić w państwie członkowskim rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, ale może to być również z terytorium Polski) i z dokumentacji podatnika powinno wynikać,
że towar przywożony na terytorium Polski ma być wywieziony poza terytorium UE.
 
2)                  w ramach dostawy unijnej: z 90-dniowego terminu na wywiezienie towaru z Polski do innego państwa UE.
 
Przykład
Towary przywiezione do Polski z Czech mają dotrzeć na Litwę ale podatnik czeski w ramach działań logistycznych przetrzymuje je przez pewien czas w Polsce w celu np. dokonania zbiorowej przesyłki. Zgodnie z nowymi regulacjami nie będzie w takim przypadku konieczne zarejestrowanie się dla potrzeb VAT w Polsce i rozliczenie WNT gdy te towary wyjadą na Litwę nawet później niż w 90. dniu od momentu ich przywiezienia.
 
3)                  w celach usługowych:
a) z 90-dniowego terminu na powrotne przemieszczenie towaru z Polski do państwa UE, z którego pierwotnie je wywieziono, przy czym doprecyzowano, że chodzi
o przypadki gdy na towarach mają być w Polsce wykonane usługi ich wyceny lub wykonane na nich prace,
b) z 24-miesięcznego terminu na wywiezienie towaru z Polski do innego państwa UE, jeśli mają być one czasowo używane do świadczenia na terytorium Polski usług przez podatnika, który dokonał tego przemieszczenia.
 

Przykład
W przypadku usług w Polsce na majątku ruchomym podatnika z Niemiec nie obowiązuje 90-dniowy termin powrotnego ich wywozu. Po zakończeniu tych usług towary mają być jedynie wywiezione z powrotem do Niemiec. 
Analogiczne podejście obowiązywać będzie w przypadku towarów czasowo używanych
w Polsce np. maszyn z Niemiec do budowy przez podatnika niemieckiego hali w Polsce. Po zakończeniu używania maszyny te mają powrócić do Niemiec. Ramy czasowe tego używania (2 lata) nie mają już zastosowania.
 

II. Przemieszczenie własnych towarów do Polski niestanowiące WDT
(art. 13 ust. 4 pkt 4, 6 i 7 ustawy o VAT)

Podobne zmiany jak w zakresie nieuznawania WNT przewidziano dla rozpoznawania WDT. Dotyczą one wyjątków, w których przemieszczenie należących do podatnika towarów
z Polski do innego państwa UE nie stanowi WDT.
Zrezygnowano z warunku objęcia towarów procedurą wywozu na terytorium kraju.
Zrezygnowano z 24-miesięcznego terminu na powrotne przemieszczenie do Polski towarów czasowo używanych na terytorium innego państwa UE w celu świadczenia tam usług przez polskiego podatnika.
Wprowadzono także doprecyzowanie, że usługi (prace), które mają być wykonane na towarach czasowo przemieszczonych z Polski do innego państwa UE, obejmują także ich wycenę.
 
W związku ze zmianami opisanymi w pkt I i II zmniejszą się obowiązki ewidencyjne i informacyjne podatników.
 

ZMIANA DEFINICJI DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ
(art. 15 ust. 2 ustawy o VAT)
 
Stosownie do nowego brzmienia art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
 

Ważne
Nowe brzmienie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jednoznacznie wskazuje, że nie jest realizowana opcja uznania za podatnika każdego, kto dokonuje określonych transakcji związanych z działalnością gospodarczą w sposób okazjonalny. Wprowadzana zmiana nie oznacza jednak, że nie jest objęty podatkiem od towarów i usług podmiot, który prowadząc działalność gospodarczą dokona w ramach tej działalności tylko jednej transakcji.
 
 
PODATNICY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 16 USTAWY O VAT
 
Uproszczeniu uległa definicja podatnika obowiązanego do rozliczenia podatku od okazjonalnej wewnątrzwspólnotowej dostawy nowego środka transportu (zdefiniowanego w art. 2 pkt 10 ustawy o VAT). Obecnie wyraźnie zapisano, iż dany podmiot staje się podatnikiem w sytuacji dokonania „okazjonalnej” wewnątrzwspólnotowej dostawy nowego środka transportu (jest to zmiana doprecyzowująca, w praktyce nie powodująca zmian).
 

ZMIANY DOTYCZĄCE PODATNIKÓW Z TYTUŁU IMPORTU USŁUG
(art. 17 ustawy o VAT)
 
Ustawą zmieniającą dokonano szeregu zmian mających przede wszystkim na celu uporządkowanie i lepszą czytelność przepisów.
 

1)
Import usług

W art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b doprecyzowano jedynie warunek zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia poprzez wskazanie, że podatek rozlicza osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, nie tylko ta zarejestrowana, ale również obowiązana do zarejestrowania dla potrzeb VAT, a w przypadku usług, do których nie ma zastosowania
art. 28b ustawy o VAT posiadająca także siedzibę na terytorium kraju.
 

Ważne
W przypadku importu usług osoba prawna niebędąca podatnikiem będzie zobowiązana do rozliczenia podatku zarówno w przypadku, gdy zarejestrowała się zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy o VAT, jak również jeśli ciążył na niej taki obowiązek np. w związku z przekroczeniem limitu wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (art. 10 ust. 5 ustawy o VAT), ale rejestracji nie dokonała. Zatem fakt uchybienia obowiązkowi rejestracji nie będzie powodował odmiennego traktowania tych transakcji.
 
2) Dostawy dla których podatnikiem jest nabywca

Odnośnie zasad rozliczania dostawy dla której podatnikiem jest nabywca najważniejszą zmianą merytoryczną jest odejście od stosowania mechanizmu odwróconego obciążenia i powrót do rozliczania transakcji na zasadach ogólnych w przypadku polskich podatników nabywających towary od dokonującego ich dostawy na terytorium Polski podatnika zagranicznego, nieposiadającego w Polsce siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w sytuacji gdy podatnik zagraniczny jest zarejestrowany w Polsce dla celów VAT zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT (art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. a).

Ważne
Zmiany dotyczące dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca mają zastosowanie do dostaw dokonanych od 1 kwietnia 2013 r.
 
 

PRZEDSTAWICIEL PODATKOWY
 
Ustawa zmieniająca kompleksowo uregulowała instytucję przedstawiciela podatkowego.
Do obowiązujących rozwiązań wprowadzono dalsze uproszczenia dla podatników zagranicznych ustanawiających przedstawiciela podatkowego oraz ułatwienia dla podmiotów, które mają pełnić funkcję przedstawiciela podatkowego. Dotychczasowa instytucja przedstawiciela podatkowego nie ulega zmianie. Od 1 kwietnia 2013 r. obok istniejącej już instytucji przedstawiciela będzie możliwość ustanowienia w określonej sytuacji nowego przedstawiciela podatkowego.
 

Nowy przedstawiciel podatkowy
(art. 18d ustawy o VAT)

Znaczącą zmianą  w stosunku do obecnie obowiązujących rozwiązań jest umożliwienie podatnikom nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, ustanowienie przedstawiciela podatkowego bez konieczności rejestrowania się jako podatnika VAT czynnego. Dotyczy to  podatników, którzy będą dokonywali na terytorium kraju wyłącznie importu towarów, których miejscem przeznaczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju dokonywany będzie przez importera tych towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
 
 

Obowiązki nowego przedstawiciela
(art. 18d, art. 99 ust. 8a i ust. 14a i art. 100 ust. 12 ustawy o VAT)

Przedstawiciel podatkowy ustanowiony przez takiego podatnika będzie wykonywał, w imieniu własnym i na rzecz podatnika, obowiązki tego podatnika w zakresie rozliczania podatku, w tym w zakresie sporządzania deklaracji podatkowych oraz informacji podsumowujących, oraz w zakresie prowadzenia i przechowywania dokumentacji, w tym ewidencji, na potrzeby podatku oraz inne czynności wynikające z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli został do tego upoważniony w umowie.
 
Deklaracje te przedstawiciel podatkowy będzie składał za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu. W przypadku gdy podatnik będzie ustanowiony przedstawicielem podatkowym dla kilku podmiotów, składać będzie jedną deklarację, w której rozliczać będzie podatek wszystkich podatników.
Wzór deklaracji podatkowej (VAT-13) określony został w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie wzoru deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług przedstawiciela podatkowego.
Przedstawiciel podatkowy będzie również składał za okresy miesięczne informacje podsumowujące na dotychczasowych formularzach VAT-UE w zakresie dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, do rozliczenia których został upoważniony.
 

Ważne
Przedstawiciel podatkowy składa deklaracje podatkowe i informacje podsumowujące do naczelnika właściwego dla tego przedstawiciela.
 

Uwaga!
Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście pozostaje jak dotychczas organem właściwym dla podatników, którzy ustanowili lub ustanowią przedstawiciela podatkowego na zasadach ogólnych.
 

Przedstawiciel podatkowy, wykonujący obowiązki podatnika we własnym imieniu i na rzecz podatnika będzie podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów.
To przedstawiciel,a nie podatnik, który go ustanowił, będzie zobowiązany do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku (art. 17 ust. 1b ustawy o VAT).
 

Tryb ustanowienia przedstawiciela podatkowego
(art. 18b ust. 4 ustawy o VAT)

Podatnik będzie ustanawiał nowego przedstawiciela podatkowego w dotychczasowym trybie tj. w drodze pisemnej umowy, która powinna zawierać:
- nazwy stron umowy oraz ich adresy i dane identyfikacyjne, dla potrzeb odpowiednio podatku od towarów i usług, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze,
- adres, pod którym będzie prowadzona i przechowywana dokumentacja dla potrzeb podatku od towarów i usług,
- oświadczenie, podmiotu, który jest ustanawiany przedstawicielem podatkowym, o spełnieniu warunków określonych przepisami,
- zakres upoważnienia.
 

Ważne
Umowa w zakresie ustanowienia nowego przedstawiciela podatkowego musi zawierać zgodę przedstawiciela podatkowego do wykonywania obowiązków podatnika, dla którego został ustanowiony, w imieniu własnym i na rzecz tego podatnika.
 

Warunki jakie ma spełnić podmiot, aby być ustanowionym przedstawicielem podatkowym
(art. 18b ust. 1-3 ustawy o VAT)
Podmiot, aby zostać przedstawicielem podatkowym, który będzie wykonywał w imieniu własnym i na rzecz podatnika jego obowiązki musi spełniać, co do zasady, te same warunki, jakie dotychczas musiał spełnić podmiot ustanawiany przedstawicielem podatkowym. Wyjątek stanowi konieczność zarejestrowania się podmiotu, który ma być ustanowiony przedstawicielem podatkowym, jako podatnika VAT UE.
 

Pozostałe zmiany

Nowela wprowadza także dalszą liberalizację warunków, jakie ma spełniać podmiot, który ma zostać ustanowiony przedstawicielem podatkowym. Dotyczy to warunku w zakresie nieposiadania zaległości w podatkach. Warunek dotyczący nieposiadania przez ostatnie 24 miesiące zaległości w poszczególnych podatkach, zostanie spełniony jeżeli podmiot uregulował wraz z odsetkami za zwłokę zaległości przekraczające odrębnie w każdym podatku odpowiednio 3% kwoty należnego zobowiązania podatkowego w poszczególnych podatkach w terminie 30 dni od dnia powstania tych zaległości. Jednakże sytuacja taka nie może dotyczyć więcej niż dwóch okresów rozliczeniowych odrębnie w każdym podatku,
w ostatnich 24 miesiącach.
 
Inną zmianą jest brak od 1 kwietnia 2013 r. obowiązku składania kopii umowy ustanawiającej przedstawiciela podatkowego do Naczelnika Urzędu Skarbowego. Dotyczy to zarówno ustanawiania przedstawiciela podatkowego na dotychczasowych zasadach jak i przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w art. 18d ustawy o VAT.
 
 

Ważne
Ustanowienie przedstawiciela podatkowego zgodnie z przepisami dotychczasowymi,
tj. przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie przedstawiciela podatkowego (Dz. U. Nr 68, poz. 359), zachowuje ważność.
 

Zwolnienie z tytułu importu towarów
 
(§ 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług)
 
Od 1 kwietnia 2013 r. w związku z wprowadzeniem w art. 18d ust. 1 ustawy o VAT nowej instytucji przedstawiciela podatkowego dla podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, którzy dokonują na terytorium kraju wyłącznie importu towarów
z przeznaczeniem na dostawę do innego niż Polska państwa członkowskiego UE (w ramach WDT), zmodyfikowane zostaną przepisy w zakresie zwolnienia od podatku importu towarów w przypadku, gdy miejscem ich przeznaczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
 
W sytuacji gdy podatnik ustanowi takiego przedstawiciela podatkowego, warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku importu tych towarów będzie spełnienie przez przedstawiciela następujących wymogów:
-         podanie ważnego numeru identyfikacji podatkowej, przyznanego mu w Polsce na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,
-         podanie ważnych numerów identyfikacyjnych importera lub nabywcy, przyznanych w innych państwach członkowskich przeznaczenia importowanych towarów,
-         przedstawienie dowodów na to, że importu dokonano z przeznaczeniem do transportu lub wysyłki do innego państwa członkowskiego,
-         przedstawienie w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów dokumentów potwierdzających wykazanie
w informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, które były przedmiotem importu,
-         nienaruszenie w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym dokonywany jest import towarów - warunku, o którym mowa powyżej, w odniesieniu do towarów importowanych w okresie 17 miesięcy poprzedzających import towarów; konsekwencją naruszenia warunku będzie obowiązek złożenia zabezpieczenia w wysokości równiej kwocie podatku, który nie zostanie uiszczony.
-         przedstawienie kopii umowy ustanawiającej go takim przedstawicielem.
Wymienione informacje i dokumenty przedstawiane są organowi celnemu.
 
Dokumentem potwierdzającym wykazanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów
w przypadku przedstawiciela podatkowego będzie:
-         informacja podsumowująca,
-         w przypadku gdy z informacji podsumowującej nie jest możliwe wyselekcjonowanie tej konkretnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będącej następstwem importu
(z uwagi na wykazanie w informacji również innych wewnątrzwspólnotowych dostaw) – informacja podsumowująca wraz z odpowiednimi deklaracjami podatkowymi, w których wykazana została wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (tj. deklaracje VAT-13, czy też VAT-7).
 

Ważne
Nowa deklaracja VAT-13, którą będzie składał przedstawiciel podatkowy została określona rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 12 marca 2013 r. w sprawie wzoru deklaracji dla podatku od towarów i usług przedstawiciela podatkowego.
 

W odniesieniu do złożonego przez przedstawiciela podatkowego zabezpieczenia kwoty podatku, który nie został uiszczony będą miały zastosowanie takie same reguły jak obecnie obowiązujące.
Oznacza to, iż warunku w zakresie złożonego zabezpieczenia kwoty podatku, który nie został uiszczony, nie stosuje się po przedstawieniu w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów odpowiednich dokumentów potwierdzających wykazanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W przypadku natomiast, gdy przedstawiciel nie przedstawi w odpowiednim terminie stosownych dokumentów, kwota podatku zostanie pokryta z zabezpieczenia.
 

Uwaga!
Zwolnienie od podatku importu towarów w przypadku, gdy miejscem ich przeznaczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będzie miało zastosowanie na dotychczasowych warunkach w sytuacji, gdy importer nie ustanowi przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o VAT. Importer taki musi być jednak wówczas zarejestrowany dla potrzeb VAT w Polsce.
 
 

WEWNĄTRZWSPÓLNOTOWE DOSTAWY ŁAŃCUCHOWE
(art. 22 ust. 2 i ust. 6 ustawy o VAT)
 
W obszarze wewnątrzwspólnotowych transakcji łańcuchowych, w przypadku gdy towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, zrezygnowano z obowiązku udowadniania przez nabywcę (który jest zarówno odbiorcą dostawy, jak i sam dokonuje dostawy), że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie
z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie. Oznacza to,
że wystarczy, iż będzie to bezpośrednio wynikać z warunków dostawy, bez konieczności dodatkowego wykazywania tej okoliczności.
 
 

ZASADY STOSOWANIA STAWKI 0% PRZY WDT
 
(art. 13 ust. 6 i art. 42 ust. 1ustawy o VAT)
 
Uproszczeniu uległy zasady stosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów poprzez:
-         rezygnację z dotychczasowego warunku formalnego podawania przez podatnika numeru kontrahenta oraz własnego numeru VAT UE na fakturze potwierdzającej dostawę towarów (obowiązek ten wynika z przepisów dotyczących fakturowania, ale nie stanowi już warunku zastosowania stawki 0%),
-         obowiązek zarejestrowania jako podatnika VAT UE najpóźniej w momencie składania deklaracji podatkowej, w której podatnik wykazuje daną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (obecnie rejestracja jest warunkiem dokonania dostawy),
-         rezygnację z kopii faktury jako dokumentu potwierdzającego wywiezienie towarów
z terytorium kraju i ich dostarczenie nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.
 


Uwaga!
Wprowadzone zmiany nie zmieniają faktu, że zarówno sprzedawca jak i nabywca mają być podatnikami VAT UE. Chodzi tylko o to aby uchybienie formalne nie mające zasadniczego znaczenia dla kontroli prawidłowości rozliczenia transakcji wewnątrzwspólnotowych nie przesądzało o braku możliwości zastosowania stawki 0%, gdy warunki dostawy wewnatrzwspólnotowej są spełnione.
 

Przykład
Polski podatnik wystawił fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów do podatnika czeskiego w dniu 30 czerwca 2013 r. (w tym dniu powstaje obowiązek podatkowy w zakresie tej dostawy). Złożył on zgłoszenie rejestracyjne VAT-R ale na moment tej dostawy nie został jeszcze zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Podatnik będzie miał prawo do zastosowania stawki 0%, jeżeli rejestracja nastąpi najpóźniej do dnia złożenia deklaracji za czerwiec 2013 r.
 

Ważne
W związku z powyższymi zmianami dokonano modyfikacji art. 13 ust. 6 ustawy o VAT.
W dotychczasowym stanie prawnym warunkiem, by zachodziła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów była m.in. rejestracja podatnika jako podatnika VAT UE, przed dokonaniem pierwszej dostawy wewnątrzwspólnotowej. W zmienionym przepisie art. 13 ust. 6 ustawy o VAT zrezygnowano z powyższego warunku. Zmiana ta została skorelowana ze zmianą w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, która umożliwia zastosowanie stawki 0%, pod warunkiem, że podatnik zarejestruje się dla celów dostaw wewnątrzwspólnotowych najpóźniej w momencie składania deklaracji podatkowej (art. 13 ust. 6 ustawy o VAT, który wejdzie w życie 1 stycznia 2014 r. oraz art. 5 ustawy zmieniającej).
 

PRZEWOŹNICY LOTNICZY
 
(zmiana art. 83 ust. 1a, 1c i 1f  ustawy o VAT)
 
Ustawą zmieniającą doprecyzowane zostało pojęcie przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym dla potrzeb stosowania stawki 0%
w przypadkach, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1-5, 13, 16 i 18 ustawy o VAT.
Istotą tej zmiany było wskazanie, że zagraniczny przewoźnik lotniczy (nieposiadający siedziby działalności gospodarczej w Polsce) będzie przewoźnikiem lotniczym wykonującym głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, jeżeli będzie uprawniony do wykonywania takich przewozów na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu kraju swojej siedziby (w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego), lub gdy będzie wpisany na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy
w transporcie międzynarodowym, ogłoszoną przez właściwy organ kraju swojej siedziby.
 

Ważne
Podmioty dokonujące dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz zagranicznych przewoźników lotniczych w celu zastosowania stawki 0% powinny posiadać w swojej dokumentacji kopie odpowiednich dokumentów potwierdzających uprawnienie tych przewoźników do dokonywania transportu międzynarodowego (np. kopie koncesji lub certyfikatu).
 

Zmianie uległy również zasady wpisywania przewoźników lotniczych na listę ogłaszaną przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Od 1 kwietnia 20013 r. na listę tę wpisywani będą wyłącznie przewoźnicy lotniczy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Pozostałe kryteria, które mają spełniać przewoźnicy lotniczy aby zostać wpisani na listę, nie uległy zmianie.
 

Uwaga
Lista przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszona do końca marca 2013 r. przez Prezesa ULC będzie ważna do dnia 31 marca 2014 r. Oznacza to, iż w sytuacji gdyby na tej liście wpisani byli również zagraniczni przewoźnicy lotniczy to będą oni uprawnieni do skorzystania ze stawki 0% bez konieczności przedstawiania dokumentów wydanych (ogłoszonych) przez organ kraju ich siedziby (art. 10 ustawy zmieniającej).
 
 

ZMIANY dot. PODATKU NALICZONEGO
(art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT)
Zmiany mają charakter doprecyzowujący i nie wprowadzają zmian merytorycznych.
Zgodnie ze zmienionym od dnia 1 kwietnia 2013 r. art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu:
-         świadczenia, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,
-         dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,
-         wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,
-         wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11,
W wyniku zmiany doprecyzowano, że kwotę podatku naliczonego stanowić będzie również kwota podatku należnego, z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ustawy o VAT (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. d).
 
 

ZMIANY W OGRANICZANIU PRAWA DO ODLICZANIA
(art. 88 ust. 1 pkt 5 i ust. 3a ustawy o VAT)
 
Od dnia 1 kwietnia 2013 r. zostaną uchylone przepisy art. 88 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, zgodnie z którymi obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie:
-         zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 113 ust. 5 i 7 ustawy o VAT
w brzmieniu obecnie obowiązującym.
W wyniku tej zmiany odliczenie podatku naliczonego w odniesieniu do faktur otrzymanych przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia będzie następować na zasadach ogólnych, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 113 ust. 5 i 7 ustawy o VAT w brzmieniu obecnie obowiązującym.
-         nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usług.
Usunięcie tego przepisu nie powoduje zmian merytorycznych. Przepis obecnie nie ma praktycznego zastosowania, bo w sytuacjach objętych jego zakresem nie są wystawiane faktury (mogą być wystawiane faktury wewnętrzne), co uniemożliwia odliczanie podatku VAT. Poza tym umożliwienie w takich przypadkach obdarowanemu podatnikowi odliczenia podatku uiszczonego przez podatnika darczyńcę jest sprzeczne z zasadą neutralności podatku VAT. Nabywca nie ponosi w tym przypadku żadnych kosztów,
w tym nie ponosi ciężaru tego podatku, nie ma zatem uzasadnienia do odliczania przez niego podatku VAT rozliczonego przez darczyńcę.
 
Od dnia 1 kwietnia 2013 r. zostaną uchylone przepisy art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. b i pkt 3 ustawy o VAT, na podstawie których nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne
w przypadku gdy:
-         sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi, w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;
-         wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż.
Ponadto zostanie uchylony pkt 6 w art. 88 ust. 3a ustawy o VAT. Zmiana polega na usunięciu z katalogu przypadków, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy odliczenia VAT przypadku, gdy zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym (przepis art. 86 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT odwołuje się do art. 86 ust. 5, który został uchylony).
Zmiany te wynikają z konieczności uwzględnienia unijnej zasady: proporcjonalności i neutralności.
 
 

ZMIANY W ZAKRESIE UMIESZCZANIA NIP NA FAKTURACH I OFERTACH
 
(art. 96 ust. 11 ustawy o VAT)
 
Od dnia 1 kwietnia 2013 r. zostanie uchylony ust. 11 w art. 96 ustawy o VAT, który stanowi, że podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny jest obowiązany umieszczać numer identyfikacji podatkowej na fakturach oraz w ofertach.
Dane, które powinna zawierać faktura zostały określone w rozporządzeniu z dnia 28 marca 2011 r.. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.). Od dnia 1 stycznia
2014 r. zostaną kompleksowo uregulowane w dodawanym do ustawy o VAT art. 106e. Przepisy dyrektywy 2006/112/WE nie regulują kwestii umieszczenia numerów VAT w ofertach. Nie oznacza to, że podatnicy nie mogą takich numerów umieszczać w ofertach czy informacjach handlowych.
 
 
ZMIANY W ZAKRESIE KAS REJESTRUJĄCYCH
(art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy o VAT).
 
Zmiany wprowadzone w art. 111 ust. 3a i ust. 6c ustawy mają charakter redakcyjny.
-         Podatnik będzie zobowiązany do dokonania wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii. Zrezygnowano z określenia „na nośniku papierowym”.
-         Doprecyzowano zapis dotyczący przypadków cofnięcia potwierdzenia o spełnieniu przez kasy funkcji, kryteriów i warunków technicznych wskazując, że może być ono cofnięte w razie wprowadzenia do obrotu kas rejestrujących niezgodnych z egzemplarzem wzorcowym kasy lub dokumentami dołączonymi do wniosku o wydanie tego potwierdzenia.
 

Ważne
Od dnia 1 kwietnia 2013 r. zostaną zmienione przepisy dotyczące kas rejestrujących. Zmiany te zostaną omówione w odrębnej broszurze.
 
 
PRZECHOWYWANIE DOKUMENTÓW
(zmiana w art. 112 ustawy o VAT)
 
Zmiany wprowadzane w zakresie art. 112 ustawy o VAT mają na celu wyraźne wskazanie, że regulacje dotyczące przechowywania przez podatników ewidencji prowadzonych dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, dotyczą również dokumentów, jakimi są faktury.
 
 

ZMIANY W ZAKRESIE SZCZEGÓLNYCH PROCEDUR
(art. 119 ust. 2 ustawy o VAT)
W zakresie szczególnej procedury przy świadczeniu usług turystyki zmodyfikowana została definicji marży.
Obecnie marżą jest różnica między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Zgodnie z nowym brzmieniem przepisów marżą będzie różnica między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.
Oznacza to, iż przy obliczaniu marży będzie uwzględniany również podatek rozliczany przez podatnika z tytułu nabycia usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, dla których to usług miejscem świadczenia jest miejsce siedziby usługobiorcy. W takiej sytuacji bowiem podatnik świadczący usługę turystyki jest obowiązany do rozliczenia podatku od takich usług. Podatek ten jest dla niego podatkiem należnym nie do odliczenia. Zatem podatek ten z uwagi na to iż jest poniesionym kosztem będzie uwzględniony przy obliczaniu marży.
 

ZMIANY DOTYCZĄCE ZAKRESU STOSOWANYCH STAWEK PODATKU

Zmiany dotyczące zakresu stosowania stawki w wysokości 23%

-         wełna szarpana i dostawy odpadów zwierzęcych surowych, niejadalnych (PKWiU
ex 10.11.60.0) z wyjątkiem jelit, pęcherzy i żołądków – zmiana wynika z nowego brzmienia poz. 24 załącznika nr 3 oraz poz. 17 zał. nr 10 do ustawy o VAT;



Uwaga!

Jelita, pęcherze i żołądki, sklasyfikowane według PKWiU 10.11.60.0 jako odpady zwierzęce surowe, nadal będą opodatkowane stawką w wysokości 5%.


-        
wyroby sztuki ludowej oraz rękodzieła i rzemiosła ludowego i artystycznego, które posiadają atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej – związane jest to z uchyleniem, od dnia 1 kwietnia 2013 r. w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, poz. 108 – 128;

-         napoje, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty – nowe brzmienie poz. 31 w załączniku nr 10 i odpowiednio poz. 52 w załączniku nr 3 do ustawy o VAT ma na celu usunięcie wątpliwości co do tego, że obowiązuje podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla sprzedaży napojów, przy których przyrządzaniu (produkcji) wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty (niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju). Powyższej zmianie towarzyszy zmiana brzmienia poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.


Zmiany dotyczące zakresu stosowania stawki w wysokości 8%


-
        
usługi, inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w Rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie (bez względu na symbol PKWiU) – zmiana wynika z nowego brzmienia poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy o VAT oraz uchylenia poz. 164 – 168 oraz 170 – 172 w tym załączniku. Nowe brzmienie poz. 169, co do zasady, obejmuje swoim zakresem dotychczasowe poz. 169 – 172 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Zgodnie z nowym brzmieniem poz. 169 obniżona stawka nie będzie miała zastosowania do dodatkowych usług świadczonych np. przez operatorów sieci kablowych polegających na umożliwieniu wypożyczania materiałów za odpłatnością (tzw. wideo na życzenie – VOD).


Uwaga!

Jednocześnie należy wskazać, że uchylenie poz. 165 tego załącznika tj. usługi związane z projekcją filmów (PKWiU ex 59.14.10.0) nie będzie miało wpływu na stawkę podatku na bilety do kin, bowiem usługi związane z projekcją filmów w kinach, wyłącznie w zakresie wstępu nadal korzystają z opodatkowania 8% stawką podatku, zgodnie z poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.


-        
kizeryt (naturalny siarczanu magnezu) (PKWiU ex 08.91.19.0), (CN ex 2530 20 00) wykorzystywany do celów rolniczych – zmiana została wprowadzona rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 362). Obniżona stawka będzie miała zastosowanie na takich samych zasadach jakie obowiązują
w przypadku innych towarów wymienionych w § 7 ust. 4 zmienianego rozporządzenia.

 
 

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE
 
(art. 11 ust. 2 ustawy zmieniającej)
 
Rozwiązanie to powinno przyczynić się do rzetelnego (terminowego) wykazywania przez podatników tego rodzaju transakcji; szczególnie dotyczy to wymogu uwzględnienia podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jako warunku do skorzystania z prawa do odliczenia.
 
 
POZOSTAŁE ZMIANY
 
 
(Zmiany w § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów sprawie wykonania
niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług)
 
Od 1 kwietnia 2013 r. doprecyzowany zostanie moment, w jakim podatnik powinien posiadać określone przepisami dokumenty, aby móc zastosować 0% stawkę podatku VAT do dostaw towarów lub świadczenia usług na rzecz m.in. instytucji UE, organizacji międzynarodowych, misji dyplomatycznych i sił zbrojnych NATO posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo w innym państwie członkowskim niż Polska. Zastosowanie stawki podatku w wysokości 0% będzie możliwe jeżeli podatnik będzie posiadać odpowiednie dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (tj. okres, w którym obowiązany jest wykazać podatek z tytułu sprzedaży).
 
 

DEKLARACJE
 
 
Od dnia 1 kwietnia 2013 r. będą obowiązywać nowe wzory deklaracji dla podatku VAT:
-               VAT-7(14), VAT-7K(8), VAT-7D(5), VAT-8(5), VAT-9M(3).
Nowe wzory deklaracji w stosunku do poprzednio obowiązujących wzorów zawierają jedynie zmiany o charakterze technicznym powodujące zmianę numeracji poszczególnych pól.
Ważne
Nowe wzory:
-          VAT-7(14), VAT-8(5) i VAT-9M(3) stosuje się począwszy od rozliczenia za kwiecień 2013 r.,
-          VAT-7K(8), VAT-7D(5) stosuje się począwszy od rozliczenia za II kwartał 2013 r.
Uwaga! Nie dłużej niż do rozliczenia za ostatni okres rozliczeniowy 2013 r., z wyjątkiem okresów rozliczeniowych, w których podatnik koryguje podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy lub dokonuje zwiększenia podatku naliczonego na podstawie art. 89b ust. 4 ustawy, mogą być stosowane wzory deklaracji VAT-7(12), VAT-7K(6) i VAT-7D(3).
-         VAT-13(1).
Do składania ww. deklaracji będą zobowiązani przedstawiciele podatkowi ustanowieni przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, którzy będą dokonywali na terytorium kraju wyłącznie importu towarów, których miejscem przeznaczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju dokonywany będzie przez importera tych towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Ważne
Wzór deklaracji VAT-13(1) obowiązuje od rozliczenia za kwiecień 2013 r.
 

-        
VAT-10(4) i VAT-11(3)

Ważne
Nowe wzory deklaracji w stosunku do poprzednio obowiązujących wzorów zawierają jedynie zmiany o charakterze technicznym.
 

-        
VAT-12(2)
Wzór ten w stosunku do poprzednio obowiązującego wzoru zawiera jedynie zmiany o charakterze technicznym.

Ważne
Nowy wzór deklaracji VAT-12(2) stosuje się od rozliczenia za kwiecień 2013 r.
 

Uwaga!
Nie dłużej niż do rozliczenia za ostatni okres rozliczeniowy 2013 r. może być stosowany wzór deklaracji VAT-12(1).
 

ZMIANY ZAPOBIEGAJĄCE NADUŻYCIOM PODATKOWYM


Ustawą z dnia 26 lipca 2013 r. wprowadzono do ustawy o VAT rozwiązania mające na celu zwiększenie skuteczności walki z oszustami podatkowymi, której oczekiwali uczciwi przedsiębiorcy doświadczający nieuczciwej konkurencji ze strony podmiotów uczestniczących w procederze wyłudzeń podatkowych. Dotyczy to obrotu takimi towarami jak niektóre wyroby stalowe, paliwa oraz złoto nieobrobione.


Rozszerzenie zakresu stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia

 

Od dnia 1 października 2013 r. rozszerza się katalog towarów, wobec których ma zastosowanie tzw. mechanizm odwrotnego obciążenia VAT (ang. reverse charge mechanism) - nadane zostało nowe brzmienie załącznikowi nr 11 do ustawy o VAT zawierającemu wykaz towarów, przy dostawie których ma zastosowanie ten mechanizm. W nowym brzmieniu załącznik nr 11 zawiera 41 grup towarów (sklasyfikowanych przy pomocy odpowiednich pozycji PKWiU), wśród których znalazło się więcej towarów z kategorii złomu, jak również surowców wtórnych oraz niektóre wyroby ze stali i miedzi.

I. Pozycje od 1 do 22 - zawierają szeroki katalog towarów z kategorii stali, wśród których znalazły się tzw. pręty stalowe, wobec których zdiagnozowano największą skalę nadużyć, oraz żelazostopy, jak również granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali.

II. Pozycje od 23 do 27 - to towary z kategorii miedzi. Zakres towarów wyznaczony przez ww. pozycje nie obejmuje m.in. obrotu kamieniami miedziowymi i miedzią cementacyjną oraz wyrobów z miedzi takich jak blachy i rury z miedzi i jej stopów oraz folii z miedzi.

 

Stawki VAT w latach 2014-2016

 

III. Pozycje od 28 do 41 odnoszą się do odpadów i złomu oraz surowców wtórnych, obejmują one:

● Wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające (PKWiU 38.11.49.0) - w grupowaniu tym znajduje się m.in. zużyty sprzęt gospodarstwa domowego (np. lodówki, pralki, odkurzacze, kuchenki, telewizory, radia), zużyta elektronika użytkowa (np. komputery, monitory, laptopy), zużyte transformatory, silniki, zużyte samochody, wagony kolejowe itp.

● Odpady - do kategorii odpadów, obok towarów, w odniesieniu do których zastosowanie miał wcześniej mechanizm odwrotnego obciążenia (tj. odpady szklane, gumowe, z tworzyw sztucznych, odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal oraz odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne) włączono również:

- Odpady z papieru i tektury (PKWiU 38.11.52.0) oraz

- Niebezpieczne odpady zawierające metal (PKWiU 38.12.26.0) - w grupowaniu tym znajdują się np.:

 

Od 1 października 2013 r. nieodpłatne przekazywanie żywności bez VAT
Zapraszamy do dyskusji na forum o podatkach

 

~ zużyte utrwalacze zawierające związki srebra, zużyte transformatory i kondensatory oraz zużyte urządzenia zawierające PCB (polichlorowane difenyle, polichlorowane trifenyle, monometylotetrachlorodifenylometan, monometylodichlorodifenylometan, monometylodibromodifenylometan oraz mieszaniny zawierające jakąkolwiek z tych substancji w ilości powyżej 0,005% wagowo łącznie),

~ odpady niebezpieczne, zawierające w znacznej części cynk (Zn) i ołów (Pb), powstający w procesie produkcyjnym (odpylania gazów ubogich w SO2 z pieców szybowych).

● Surowce wtórne - tę grupę rozszerzono:

a) w zakresie grupowania 38.32.2 - Surowce wtórne metalowe.

Oprócz objętych do tej pory mechanizmem odwrotnego obciążenia VAT towarów z jednej podgrupy, tj. 38.32.29.0 - Surowce wtórne z pozostałych metali z zastrzeżeniem, że dotyczy to wyłącznie odpadów i złomu, od dnia 1 października 2013 r. objęte tym mechanizmem są wszystkie surowce wtórne metalowe, tj. surowce wtórne z metali szlachetnych, metali żelaznych, miedzi i stopów miedzi, niklu i stopów niklu, aluminium i stopów aluminium oraz surowce wtórne z pozostałych metali.

Odliczenie VAT od samochodów w 2014 r.

Zmiany w VAT od 1 stycznia 2014 r.

b) o odpowiednio klasyfikowane w PKWiU surowce wtórne ze szkła, z papieru i tektury, z tworzyw sztucznych i z gumy.

Podstawa prawna: załącznik nr 11 do ustawy o VAT w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r.


UWAGA:

Tak jak dotychczas zasada odwróconego obciążenia znajdzie zastosowanie do dostaw towarów wykazanych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, mających miejsce od dnia 1 października 2013 r. Zasada ta znajdzie również zastosowanie do tych dostaw, na poczet których wniesiono przed 1 października 2013 r. całość lub część zapłaty.


Instytucja odpowiedzialności solidarnej w obrocie niektórymi wyrobami stalowymi (nieobjętymi mechanizmem odwrotnego obciążenia), paliwami i złotem nieobrobionym


Zakres podmiotowy i przedmiotowy odpowiedzialności


W związku z koniecznością reakcji na nadużycia w obrocie pozostałymi towarami, których objęcie mechanizmem odwrotnego opodatkowania nie jest możliwe bez przeprowadzenia szczególnych procedur na forum unijnym, od dnia 1 października 2013 r. wprowadzono instytucję odpowiedzialności podatkowej nabywcy za zobowiązania podatkowe w VAT sprzedawcy w zakresie dostaw towarów wymienionych w dodanym do ustawy o VAT załączniku nr 135, tj.:

- niektórych wyrobów stalowych nieobjętych mechanizmem odwrotnego obciążenia,

- paliw,

- złota nieobrobionego.

Treść załącznika nr 13 do ustawy o VAT stanowi załącznik do niniejszej broszury.

Podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, na rzecz którego dokonano dostawy towarów wrażliwych, odpowiada solidarnie wraz z podmiotem dokonującym tej dostawy za jego zaległości podatkowe, przy czym odpowiedzialność podatkowa nabywcy jest ograniczona do części podatku proporcjonalnie przypadającej na dokonaną na jego rzecz dostawę tych towarów.

Odpowiedzialność podatkowa nabywcy będzie miała zastosowanie w odniesieniu do transakcji o dużej wartości, tj. w przypadku gdy wartość nabywanych towarów wrażliwych od jednego dostawcy, bez kwoty podatku, przekroczyła w danym miesiącu kwotę 50 000 zł.

Przesłanka do zastosowania tej instytucji wystąpi, gdy w momencie dokonania dostawy towarów wrażliwych, nabywca wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę tych towarów lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego.

Podstawa prawna: art. 105a ust. 1 ustawy o VAT

 

 

Uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę tych towarów lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego, wystąpią, jeżeli okoliczności towarzyszące tej dostawie towarów lub warunki, na jakich została ona dokonana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie tymi towarami, w szczególności jeżeli cena za dostarczone podatnikowi towary była bez uzasadnienia ekonomicznego niższa od ich wartości rynkowej. Na podstawie tak sformułowanych okoliczności towarzyszących dostawie nie będzie podstaw do stosowania odpowiedzialności, jeżeli np. niska cena zastosowana w danej transakcji jest wynikiem przyznanego nabywcy stosowanego w praktyce handlowej rabatu.

Podstawa prawna: art. 105a ust. 2 ustawy o VAT


UWAGA:

Należy podkreślić, że ustawa o VAT zawiera definicję wartości rynkowej i pojęcie to jest już stosowane w praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych. Zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy o VAT przez wartość rynkową rozumie się co do zasady całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju.

Powyższe reguły nie nakładają na podatnika wymogu posiadania wiedzy lub przewidywania, że sprzedawca może w przyszłości nie zapłacić podatku. Oznaczają one natomiast, że na podstawie zebranych w konkretnej sprawie dowodów dotyczących warunków i okoliczności nabycia towarów wrażliwych organ podatkowy może stwierdzić, że nabywca wiedział lub powinien był przypuszczać, że podatek związany z tą transakcją nie zostanie zapłacony, co z kolei, przy spełnieniu innych warunków, może skutkować nałożeniem na nabywcę odpowiedzialności solidarnej za zaległości podatkowe dostawcy. Brak okoliczności pozwalających przypisać nabywcy posiadanie wiedzy lub podstaw do przypuszczania, że podatek nie zostanie przez dostawcę wpłacony, skutkuje brakiem możliwości objęcia takiego nabywcy odpowiedzialnością solidarną.

Ogólne ujęcie domniemania dotyczącego warunków i okoliczności dokonania określonej transakcji zapewnia możliwość skutecznego stosowania instytucji odpowiedzialności solidarnej. Należy pamiętać, że prawidłowość ustaleń organów podatkowych prowadzących do wydania decyzji o odpowiedzialności solidarnej nabywcy będzie podlegała kontroli niezawisłych sądów.


Przesłanki wyłączające stosowanie odpowiedzialności podatkowej nabywcy

Wprowadzone przepisy zawierają katalog przesłanek, które umożliwiają wyłączenie stosowania odpowiedzialności podatkowej nabywcy. Należy podkreślić, że dla uwolnienia się od odpowiedzialności podatkowej przez nabywcę wystarczy spełnienie jednej z następujących przesłanek:

- podatnik nabył paliwo na stacji paliw lub stacji gazu płynnego, do standardowego zbiornika używanego przez siebie pojazdu, do napędu tego pojazdu;

Podstawa prawna: art. 105a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT


UWAGA:

Aby skorzystać z tej przesłanki, wystarczy jedynie wykazanie przed organem podatkowym, że zakupy były dokonywane w ww. miejscach (organ z urzędu nie będzie posiadał wiedzy na ten temat).


- podatnik nabył paliwo od podatnika dostarczającego gaz przewodowy za pośrednictwem własnych sieci przesyłowych lub dystrybucyjnych;

Podstawa prawna: art. 105a ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy o VAT


UWAGA:

Aby skorzystać z tej przesłanki, wystarczy jedynie wykazanie przed organem podatkowym, że zakupy były dokonywane od ww. podatnika (organ z urzędu nie będzie posiadał wiedzy na ten temat).


- powstanie zaległości podatkowych nie wiązało się z uczestnictwem dostawcy w nierzetelnym rozliczeniu podatku w celu odniesienia korzyści majątkowej;

Podstawa prawna: art. 105a ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT


UWAGA:

Oznacza to, iż odpowiedzialność solidarna będzie stosowana w procederach oszukańczych, zatem zwykłe biznesowe kłopoty finansowe podatnika, które skutkują brakiem możliwości zapłaty podatku do urzędu, nie doprowadzą do powstania odpowiedzialności podatkowej po stronie nabywcy.


- podatnik wykazał, że okoliczności lub warunki, o których mowa w ust. 2, nie miały wpływu na niezapłacenie podatku;

Podstawa prawna: art. 105a ust. 4 ustawy o VAT


UWAGA:

W celu uwolnienia się od odpowiedzialności na podstawie tej przesłanki nabywca powinien wskazać dowody, iż pomimo tego, że okoliczności towarzyszące danej dostawie towarów lub warunki, na jakich została ona dokonana, odbiegały od okoliczności i warunków zwykle występujących w obrocie tymi towarami (np. nieuzasadniona ekonomicznie niższa od wartości rynkowej towarów cena zapłacona za towary wrażliwe), nie miało to wpływu na niezapłacenie podatku przez sprzedawcę. Wykazywanie przez nabywcę spełnienia tej przesłanki uzasadnione jest faktem, że tylko on posiada wiedzę o okolicznościach towarzyszących danej dostawie towarów i tylko on może takiej wiedzy organowi podatkowemu dostarczyć, w szczególności, że z nich wywodzi korzystne dla siebie skutki.


- skorzystanie z funkcji ochronnej instytucji kaucji gwarancyjnej - nabywca "może się wyłączyć" z odpowiedzialności solidarnej, jeżeli kupił towary od podmiotu wymienionego na dzień dokonania dostawy towarów w prowadzonym przez Ministra Finansów w formie elektronicznej i opublikowanym w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów wykazie podmiotów, które złożyły kaucję gwarancyjną i wysokość złożonej kaucji była odpowiednia, tj. odpowiadała co najmniej 1/5 kwoty podatku należnego przypadającej na dostawy towarów dokonane w danym miesiącu na rzecz danego podatnika lub wynosiła co najmniej 3 000 000 zł.


Podstawa prawna: art. 105a ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT

 

UWAGA:

Poniżej link do wykazu podmiotów, które złożyły kaucję gwarancyjną:

http://kaucja-gwarancyjna.mofnet.gov.pl/index.php?p=3


Instytucja kaucji gwarancyjnej

W związku z wprowadzeniem przesłanki wyłączającej odpowiedzialność podatkową nabywcy w ustawie o VAT uregulowano kwestie dotyczące składania kaucji gwarancyjnej przez podmioty dokonujące dostaw towarów wrażliwych, które nie posiadają w dniu złożenia wniosku zaległości podatkowych. Kaucja ta stanowi zabezpieczenie zapłaty podatku w związku z dokonywaniem dostaw tych towarów. Wprowadzenie tego rozwiązania (złożenie kaucji gwarancyjnej) umożliwia dostawcom wpis do wykazu podmiotów, które złożyły kaucję gwarancyjną w odpowiedniej wysokości, zawierającego, oprócz danych dostawcy, informację o wysokości kaucji gwarancyjnej. Informacja z wykazu pozwoli nabywcom na ocenę, czy transakcje z tym podmiotem niosą np. ryzyko możliwości potencjalnego wystąpienia solidarnej odpowiedzialności.

Podstawa prawna: art. 105b ust. 1 ustawy o VAT

W przypadku powstania u dostawcy po wniesieniu kaucji zaległości podatkowych (z tytułu różnych podatków) kaucja gwarancyjna będzie przeznaczana na pokrycie zaległości, z wyjątkiem sytuacji, gdy zaległość zostanie rozłożona na raty lub odroczona. Zaliczenie kaucji gwarancyjnej na poczet zaległości podatkowej następuje z dniem powstania zaległości podatkowej.

Podstawa prawna: art. 105b ust. 9 ustawy o VAT


Wysokość kaucji gwarancyjnej

Aby podmiot został wpisany do wykazu, kaucja gwarancyjna powinna odpowiadać 1/5 kwoty podatku należnego od przewidywanej przez dostawcę w danym miesiącu wartości sprzedaży towarów wrażliwych. Kaucja gwarancyjna nie może być niższa niż 200 000 zł i nie musi być wyższa niż 3 000 000 zł.

Podstawa prawna: art. 105b ust. 2 w związku z art. 105a ust. 3 pkt 3 lit. b ustawy o VAT


UWAGA:

W przypadku gdy prognozowana wartość 1/5 kwoty podatku należnego od przewidywanej przez dostawcę w danym miesiącu wartości sprzedaży towarów wrażliwych przekracza 3 000 000 zł, dostawca nie jest obowiązany (ale ma taką możliwość) do składania kaucji gwarancyjnej w wysokości równej prognozowanej wartości 1/5 kwoty podatku należnego. Wystarczające bowiem będzie w takiej sytuacji złożenie kaucji gwarancyjnej w wysokości 3 000 000 zł.


Formy kaucji gwarancyjnej:

Kaucja gwarancyjna może być złożona w formie:

- depozytu pieniężnego złożonego na rachunek urzędu skarbowego,

- gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej,

- pisemnego, potwierdzonego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego do dysponowania środkami zgromadzonymi na rachunku.

Podmiot składający kaucję gwarancyjną dysponuje dowolnością w wyborze jej formy (jednej lub więcej) spośród ww. wymienionych.

Podstawa prawna: art. 105b ust. 3 ustawy o VAT


UWAGA:

Gwarantem może być wyłącznie osoba wpisana do wykazu gwarantów, o którym mowa w art. 52 Prawa celnego (odpowiednie stosowanie art. 33e Ordynacji podatkowej).


Termin złożenia kaucji gwarancyjnej

Kaucja gwarancyjna może być złożona bezterminowo albo na określony czas liczony w miesiącach (minimalnie na 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych).

Podstawa prawna: art. 105b ust. 4 ustawy o VAT


UWAGA:

Dla podmiotów, które złożyły kaucję przed dniem 1 października 2013 r., wskazany wyżej minimalny termin 12 miesięcy liczy się od dnia 1 października 2013 r.


Podstawa prawna: art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r.

Modyfikacje w zakresie terminu ważności oraz wysokości kaucji gwarancyjnej

Na wniosek podmiotu dokonującego dostawy towarów wrażliwych:

- termin ważności przyjętej kaucji gwarancyjnej (z określonym terminem ważności) zostaje przedłużony,

- wysokość kaucji zostaje podwyższona,

- dokonany zostaje zwrot kaucji gwarancyjnej w części przewyższającej kwotę 200 000 zł albo w całości.

Podstawa prawna: art. 105b ust. 5 ustawy o VAT

 

UWAGA:

Wysokość kaucji gwarancyjnej można podwyższyć lub obniżyć (poprzez zwrot jej części) na wniosek podmiotu ją wnoszącego, przy uwzględnieniu jednak minimalnej jej wysokości (200 000 zł). Tym samym wysokość kaucji gwarancyjnej może być stosownie modyfikowana w zależności od potrzeb podmiotu ją składającego. Możliwe jest również przedłużenie terminu jej ważności w przypadku, gdy ma ona charakter terminowy, przy czym zwrot kaucji gwarancyjnej może nastąpić zarówno w przypadku kaucji złożonej bezterminowo, jak i na czas określony.


Terminy zwrotu kaucji gwarancyjnej

Kaucja gwarancyjna jest zwracana, odpowiednio w całości lub w części:

● nie później niż po upływie 10 dni od końca miesiąca, w którym upływa termin ważności całości kaucji gwarancyjnej lub jej części - w przypadku kaucji gwarancyjnej złożonej jako kaucja gwarancyjna z określonym terminem ważności w formie depozytu pieniężnego, jeżeli przed upływem tego terminu nie złożono wniosku o jego przedłużenie lub wniosku o zwrot w części lub w całości tej kaucji gwarancyjnej;

● nie później niż po upływie 40 dni od końca miesiąca, w którym złożono wniosek o jej zwrot w całości lub w części - w przypadku, gdy kaucja gwarancyjna podlega zwrotowi w części przewyższającej kwotę 200 000 zł albo w całości. Wniosek złożony w ostatnim dniu roboczym miesiąca traktuje się jak złożony w miesiącu następnym.

Podstawa prawna: art. 105b ust. 6 ustawy o VAT


UWAGA:

W przypadku wniosku podmiotu o zwrot kaucji gwarancyjnej w części lub w całości organ podatkowy realizuje to żądanie po upływie 40 dni, licząc od końca miesiąca, w którym złożono taki wniosek, przy czym wniosek złożony w ostatnim dniu roboczym miesiąca traktuje się jak wniosek złożony w miesiącu następnym. Regulacje te umożliwią zweryfikowanie organom podatkowym rozliczeń tego podmiotu za dany miesiąc pod kątem ewentualnego ryzyka wystąpienia zaległości i związanej z tym możliwości pokrycia zaległości tą kaucją (uwzględniając obowiązkowy termin składania rozliczenia przez podatników efektywnie będzie to tylko 15 dni, jeżeli sprzedawca złoży deklarację podatkową w ostatnim możliwym terminie do składania deklaracji). Wprowadzenie zastrzeżenia, iż wniosek złożony w ostatnim dniu roboczym miesiąca traktuje się jak wniosek złożony w miesiącu następnym, związane jest z terminami usuwania danego podmiotu z wykazu. Organ podatkowy w takim przypadku (złożenie wniosku tuż przed "zamknięciem" urzędu) mógłby nie mieć możliwości natychmiastowego zaktualizowania tego wykazu, co w konsekwencji mogłoby spowodować nieuzasadnione objęcie ochroną podatników nabywających towary od tego podmiotu w miesiącu następnym, który nie zostałby już zabezpieczony przedmiotową kaucją z uwagi na konieczność jej ustawowego zwrotu. W przypadku natomiast upływu terminu ważności kaucji lub jej części złożonej w formie depozytu pieniężnego i braku przed tym terminem stosownego wniosku podatnika o jej zwrot lub wniosku o przedłużenie tego terminu ważności, kaucja zostanie zwrócona nie później niż 10. dnia od końca miesiąca, w którym upływa termin ważności całości kaucji gwarancyjnej lub jej części. Termin na dokonanie takiego zwrotu kaucji gwarancyjnej został również skorelowany z odpowiednio wcześniejszym usunięciem podmiotu z wykazu.

Ponadto, jeżeli wniosek o zwrot kaucji gwarancyjnej złożono przed dniem 1 października 2013 r., zwrot kaucji następuje nie później niż po upływie 10 dni od dnia złożenia tego wniosku.


Podstawa prawna: art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r.


Forma zwrotu kaucji gwarancyjnej

Forma zwrotu kaucji jest uzależniona od formy, w jakiej ją wniesiono.

W przypadku złożenia kaucji w formie depozytu pieniężnego zwrot jest możliwy na odpowiedni rachunek w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, wskazany we wniosku w sprawie złożenia kaucji gwarancyjnej albo na inny rachunek w takim banku lub w takiej kasie, wskazany po złożeniu tego wniosku.

Podstawa prawna: art. 105b ust. 7 ustawy o VAT


Ograniczenia w zwrocie kaucji gwarancyjnej (w tym zaliczenie kaucji na zaległości podatkowe)

Omawiane regulacje przewidują także przypadki, w których nie nastąpi zwrot kaucji gwarancyjnej. W sytuacji bowiem wszczęcia postępowania podatkowego lub kontroli skarbowej (zgodnie z przepisami o kontroli skarbowej) przewiduje się, że kaucja zostanie zatrzymana do czasu zakończenia tych postępowań. Natomiast w przypadku wszczęcia kontroli podatkowej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej zwrot kaucji zostanie zablokowany do czasu upływu terminu 3 miesięcy od dnia zakończenia kontroli, jeżeli w tym terminie nie wszczęto postępowania podatkowego. Przepisy te mają na celu zabezpieczenie interesów budżetu państwa w sytuacji, gdy prowadzone postępowania doprowadziły do ujawnienia zaległości podatkowej u podmiotu wnoszącego kaucję.

Kaucja nie zostanie bowiem zwrócona, jeśli u tego podmiotu powstanie po wniesieniu kaucji zaległość podatkowa - zostanie ona przeznaczona na pokrycie tej zaległości (z wyjątkiem zaległości, których zapłatę odroczono lub rozłożono na raty zgodnie z art. 67a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej).

Przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące zaliczania nadpłat stosuje się odpowiednio, z tym że zaliczenie kaucji gwarancyjnej na poczet zaległości podatkowej następuje z dniem powstania zaległości podatkowej. Zwrot kaucji nastąpi zatem tylko w części przekraczającej kwotę zaległości.

Podstawa prawna: art. 105b ust. 8 w związku z ust. 9 ustawy o VAT


UWAGA:

Podkreślenia wymaga, iż wstrzymanie zwrotu kaucji i pokrycie z niej zaległości podatkowej może dotyczyć także innych zaległości niż wynikające z tytułu dostawy towarów wrażliwych, w tym także dotyczących innych podatków.


Organ podatkowy w przypadku przyjęcia jednej lub kilku z ww. form kaucji czy też przedłużenia terminu pozostawania jej w swojej dyspozycji będzie zobowiązany do wydania na tę okoliczność postanowienia w trybie przepisów Ordynacji podatkowej, na które przysługuje zażalenie. Postanowienie musi zostać wydane niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 7 dni. Tryb ten znajdzie również zastosowanie w sytuacji przedłużenia terminu ważności kaucji, podwyższenia jej wysokości lub obniżenia poprzez zwrot jej części oraz zwrotu kaucji w całości.

Podstawa prawna: art. 105b ust. 10 ustawy o VAT

 

Wykaz podmiotów, które złożyły kaucję gwarancyjną

Na Ministra Finansów został nałożony obowiązek prowadzenia w formie elektronicznej wykazu podmiotów dokonujących dostawy towarów wrażliwych, które złożyły kaucję gwarancyjną. Wykaz ten został udostępniony z dniem 1 października 2013 r. w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów, w trybie on-line pod adresem: http://kaucja-gwarancyjna.mofnet.gov.pl/index.php?p=3

Podstawa prawna: art. 105c ust. 1 i 2 ustawy o VAT


Dane zawarte w wykazie oraz ich aktualizacja

Wykaz ten zawiera następujące dane dotyczące podmiotów, które złożyły kaucję gwarancyjną:

1) imiona i nazwisko lub nazwę;

2) numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;

3) wysokość złożonej kaucji gwarancyjnej.

Podstawa prawna: art. 105c ust. 3 ustawy o VAT

Naczelnik urzędu skarbowego wprowadza te dane do wykazu nie później niż następnego dnia roboczego po dniu wydania postanowienia o przyjęciu kaucji gwarancyjnej. Z kolei termin graniczny udostępnienia w wykazie wszelkich zmian dotyczących jego pozycji został uzależniony od charakteru danej zmiany. Przykładowo informacja o podwyższeniu wysokości kaucji gwarancyjnej powinna znaleźć się w wykazie nie później niż następnego dnia roboczego po dniu wydania przez naczelnika urzędu skarbowego "aktualizującego" postanowienia, a w przypadku zwrotu części kaucji gwarancyjnej - ostatniego dnia roboczego miesiąca, w którym złożono wniosek o jej zwrot.

Ponadto naczelnik wprowadza do wykazu zmiany w przypadku upływu terminu ważności części kaucji gwarancyjnej ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym upłynie ten termin. Zmiany do wykazu są również wprowadzane w przypadku innych zmian niż wymienione, w zakresie danych zawartych w wykazie (np. zmiany nazwy podmiotu, który złożył kaucję gwarancyjną) - nie później niż następnego dnia roboczego po dniu, w którym naczelnik urzędu skarbowego został zawiadomiony o tych zmianach. Należy podkreślić, że informacje w zakresie tych zmian naczelnik urzędu skarbowego posiada w oparciu o dokumenty aktualizacyjne (np. aktualizacja danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym NIP) złożone przez podmiot, który złożył kaucję, nie ma zatem potrzeby dodatkowego powiadamiania naczelnika urzędu skarbowego. W przypadku aktualizacji innych danych niż wymienione w art. 105c ust. 4 pkt 1-3 nie wydaje się postanowienia.

Podstawa prawna: art. 105c ust. 5-7 ustawy o VAT


Usuwanie z wykazu podmiotów w nim figurujących

Podmiot dokonujący sprzedaży towarów wrażliwych zostanie obligatoryjnie usunięty z wykazu w przypadku stwierdzenia, że złożona kaucja gwarancyjna jest za niska, co będzie potwierdzone postanowieniem, na które służy zażalenie. Nastąpi to, gdy okaże się, że złożona kaucja gwarancyjna nie pokrywa przynajmniej 1/5 (z odchyleniem do 20%) wysokości podatku należnego od dokonanych w danym miesiącu dostaw towarów wrażliwych lub będzie niższa niż 200 000 zł. Podmiot nie będzie jednak usuwany w przypadku, gdy wysokość złożonej przez niego kaucji gwarancyjnej będzie równa bądź przekraczająca kwotę 3 000 000 zł.

Podstawa prawna: art. 105c ust. 5-7 ustawy o VAT


UWAGA:

Wprowadzenie warunku, iż usuwanie podmiotu z wykazu następuje dopiero, gdy okaże się, że złożona kaucja gwarancyjna nie pokrywa przynajmniej jednej piątej (z odchyleniem do 20%) wysokości podatku należnego od dokonanych w danym miesiącu dostaw towarów wrażliwych, minimalizuje konieczność częstego uzupełniania kaucji gwarancyjnej w przypadku zmiany wysokości obrotów podmiotów dokonujących dostawy towarów wrażliwych. Przepis ten zatem w pewien sposób dostosowuje wysokość kaucji wynikającej z art. 105b ust. 2 ustawy o VAT do np. zwiększającej się skali działalności podatnika, wprowadzając jednocześnie górny pułap tej kaucji - głównie ze względu na obciążenie finansowe, jakie mogłaby ona stanowić dla przedsiębiorcy. Podmioty, które złożyły i utrzymują kaucję gwarancyjną w wysokości co najmniej 3 000 000 zł, pozostają w wykazie bez względu na fakt odchylenia kaucji o 20% i więcej od jednej piątej kwoty podatku należnego od wartości dokonanej w danym miesiącu sprzedaży towarów wrażliwych.


W przypadku usunięcia z urzędu podmiotu z wykazu uzupełnienie kaucji gwarancyjnej do wysokości jednej piątej kwoty podatku należnego od dostaw towarów wrażliwych (nie mniej jednak niż 200 000 zł) stanowi podstawę do ponownego umieszczenia w ww. wykazie.

Podstawa prawna: art. 105c ust. 8 ustawy o VAT

Do usunięcia podmiotów z wykazu bez konieczności zawiadamiania ich o tym fakcie przez naczelnika urzędu skarbowego dochodzi z urzędu, w poniższych okolicznościach:

- w przypadku zwrotu całości kaucji gwarancyjnej (usunięcie z wykazu następuje ostatniego dnia roboczego miesiąca, w którym złożono wniosek o jej zwrot);

- w przypadku upływu terminu ważności kaucji gwarancyjnej lub jej części, jeżeli wskutek tego wysokość kaucji gwarancyjnej będzie niższa niż 200 000 zł (usunięcie z wykazu następuje ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym upłynie termin zwrotu kaucji gwarancyjnej);

- podmiot został wykreślony z rejestru podatników VAT i z jakichś względów nie złożył wniosku o zwrot kaucji (usunięcie z wykazu następuje z dniem takiego wykreślenia);

- jeśli w wyniku podjętych czynności sprawdzających okaże się, że podmiot ten nie istnieje lub pomimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z tym sprzedawcą.

Podstawa prawna: art. 105c ust. 9 ustawy o VAT

 

Zmiany w Ordynacji podatkowej


Dochodzenie odpowiedzialności podatkowej od nabywcy

W związku z wprowadzeniem nowej instytucji odpowiedzialności solidarnej konieczne było uzupełnienie w tym zakresie katalogu podmiotów wskazanych w Ordynacji podatkowej jako osoby trzecie, poprzez wskazanie, że podatnik, o którym mowa w art. 105a ustawy o VAT, odpowiada solidarnie całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe podmiotu dokonującego dostawy towarów, w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o podatku od towarów i usług. Z zakresu odpowiedzialności wyłącza się: należności wymienione w art. 107 § 2 pkt 1, 3 i 4 Ordynacji podatkowej oraz odsetki za zwłokę powstałe przed dniem wydania decyzji o odpowiedzialności. Nabywca będzie więc odpowiadał wyłącznie za zaległość podatkową dostawcy, w zakres tej odpowiedzialności nie będą bowiem wchodziły odsetki za zwłokę od tych zaległości (naliczone w okresie przed wydaniem decyzji orzekającej odpowiedzialność) oraz koszty egzekucyjne związane z ich egzekwowaniem. W pozostałym zakresie znajdą zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności procedury postępowania przy orzekaniu o odpowiedzialności osób trzecich.

Podstawa prawna: art. 117b Ordynacji podatkowej

Orzeczenie o odpowiedzialności podatkowej nabywcy nie będzie możliwe, jeżeli od końca roku, w którym dokonano dostawy towarów wrażliwych, upłynęły 3 lata.

Podstawa prawna: art. 118 Ordynacji podatkowej

Zagwarantowano także, że stroną w postępowaniu podatkowym jest również osoba trzecia, o której mowa w art. 117b Ordynacji podatkowej.

Podstawa prawna: art. 133 § 1 Ordynacji podatkowej

Równocześnie z wprowadzeniem art. 117b stworzono podstawy prawne do zabezpieczenia orzeczonej odpowiedzialności na zasadach analogicznych do art. 33a pkt 2 Ordynacji podatkowej. W konsekwencji w przypadku gdy zaistnieje uzasadniona obawa, że dostawca towarów nie wykona swojego zobowiązania podatkowego, w szczególności w sytuacji gdy nie płaci on podatków oraz utrudnia egzekucję, będzie istniała możliwość zabezpieczenia wykonania tego zobowiązania na majątku nabywcy, po doręczeniu mu decyzji orzekającej o odpowiedzialności solidarnej zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

Podstawa prawna: art. 33b pkt 3 Ordynacji podatkowej


UWAGA:

Postępowanie w sprawie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie może zostać wszczęte przed:

1) upływem terminu płatności ustalonego zobowiązania;

2) dniem doręczenia decyzji:

a) określającej wysokość zobowiązania podatkowego,

b) o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta,

c) w sprawie zwrotu zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług,

d) określającej wysokość należnych odsetek za zwłokę;

3) dniem wszczęcia postępowania egzekucyjnego - w przypadku, o którym mowa w § 3 w art. 108 Ordynacji podatkowej.


W razie wystawienia tytułu wykonawczego na podstawie deklaracji, na zasadach przewidzianych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, przed orzeczeniem o odpowiedzialności osoby trzeciej nie wymaga się uprzedniego wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego i decyzji, o której mowa w art. 53a Ordynacji podatkowej.

Jeśli egzekucja z majątku dostawcy okaże się w całości lub w części bezskuteczna, decyzja o zabezpieczeniu wygaśnie i zgodnie z art. 108 § 4 Ordynacji podatkowej zostanie wszczęta egzekucja zobowiązania wynikającego z decyzji o odpowiedzialności podatkowej nabywcy z jego majątku.

Podstawa prawna: art. 108 § 2-4 Ordynacji podatkowej


Wyłączenie możliwości kwartalnego rozliczania podatku VAT (obowiązek rozliczeń miesięcznych) w sytuacji dokonywania obrotu towarami objętymi odpowiedzialnością solidarną

Od rozliczenia za IV kwartał 2013 r. niektórzy podatnicy będą obowiązani do rozliczania się wyłącznie za okresy miesięczne. Dotyczy to podatników, którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go czterech kwartałach* dokonali dostaw towarów wrażliwych, chyba że łączna wartość ww. dostaw bez kwoty podatku w żadnym miesiącu tego okresu nie przekroczyła kwoty 50 000 zł, a jeżeli przekroczyła tę kwotę, to nie przekroczyła kwoty odpowiadającej 1% wartości ich sprzedaży bez kwoty podatku, zwana dalej "limitem".

Podstawa prawna: art. 99 ust. 3a ustawy o VAT

* Warunek odnoszący się do czterech poprzedzających kwartałów stosuje się począwszy od rozliczenia za pierwszy okres rozliczenia czwartego kwartału 2014 r.

Podstawa prawna: art. 7 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r.

 

UWAGA:

Do limitu nie wlicza się dostawy następujących towarów wrażliwych: benzyn silnikowych, olejów napędowych, gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych - w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, jeżeli:

1) dostawa ta jest dokonywana na stacjach paliw lub stacjach gazu płynnego do standardowych zbiorników pojazdów;

2) dostawy tej dokonuje podatnik dostarczający gaz przewodowy za pośrednictwem własnych sieci przesyłowych lub dystrybucyjnych.

Podstawa prawna: art. 99 ust. 3b ustawy o VAT

W przypadku gdy podatnik przekroczy ww. limit w pierwszym lub drugim miesiącu kwartału, będzie obowiązany do składania deklaracji podatku od towarów i usług za okresy miesięczne począwszy od rozliczenia za pierwszy miesiąc kwartału, w którym przekroczono ten limit, z tym że gdy przekroczenie limitu miało miejsce:

1) w pierwszym miesiącu kwartału - deklaracja za ten miesiąc jest składana w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po tym miesiącu (zgodnie z regułą ogólną zawartą w art. 99 ust. 1 ustawy)


PRZYKŁAD:

Podatnik składający deklaracje za okresy kwartalne, w październiku 2013 r. przekroczył limit, o którym jest mowa w art. 99 ust. 3a ustawy. Podatnik ten obowiązany jest do składania deklaracji za okresy miesięczne począwszy od rozliczenia za październik 2013 r., czyli deklarację za październik 2013 r. składa w terminie do 25. dnia listopada 2013 r.


Podstawa prawna: art. 99 ust. 3c pkt 1 ustawy o VAT

2) w drugim miesiącu kwartału - deklaracja za pierwszy miesiąc kwartału jest składana w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po drugim miesiącu kwartału, deklaracja za drugi miesiąc kwartału również jest składana w tym terminie


PRZYKŁAD:

Podatnik składający deklaracje za okresy kwartalne, w listopadzie 2013 r. przekroczył limit, o którym jest mowa w art. 99 ust. 3a ustawy, to obowiązany jest do składania deklaracji za okresy miesięczne począwszy od rozliczenia za październik 2013 r., czyli deklarację za październik 2013 r. i za listopad 2013 r. składa do 25. dnia listopada 2013 r.


Podstawa prawna: art. 99 ust. 3c pkt 1 ustawy o VAT


UWAGA:

Dla podatników, którzy przekroczą limit w drugim miesiącu kwartału, termin do obliczenia i wpłacenia podatku za pierwszy miesiąc tego kwartału przesunięto (podobnie jak termin złożenia deklaracji podatkowej) do 25. dnia miesiąca następującego po drugim miesiącu kwartału.

Podstawa prawna: art. 103 ust. 1a ustawy o VAT

Jeżeli przekroczenie to nastąpiło w trzecim miesiącu kwartału, obowiązek składania deklaracji podatku od towarów i usług za okresy miesięczne powstaje od rozliczenia za pierwszy miesiąc kwartału następujący po kwartale, w którym przekroczono ten limit.

Podstawa prawna: art. 99 ust. 3c pkt 2 ustawy o VAT


PRZYKŁAD:

Podatnik składający deklaracje za okresy kwartalne, w grudniu 2013 r. przekroczył limit, o którym jest mowa w art. 99 ust. 3a ustawy. Podatnik ten obowiązany jest do składania deklaracji za okresy miesięczne począwszy od rozliczenia za styczeń 2014 r., czyli deklarację za styczeń 2014 r. składa do 25. dnia lutego 2014 r. Natomiast za czwarty kwartał składa deklarację kwartalną do 25 stycznia 2014 r.


W pozostałych przypadkach terminy obliczania i wpłacania podatku powstają na ogólnych zasadach.


UWAGA:

Mały podatnik rozliczający się metodą kasową po przekroczeniu wartości sprzedaży towarów wrażliwych w wysokości przekraczającej kwotę 50 000 zł (bez podatku) traci prawo do składania deklaracji kwartalnych, tj. jest obowiązany do składania deklaracji miesięcznych, nie traci jednakże prawa do stosowania metody kasowej.



ZMIANY W ZAKRESIE DAROWIZN ŻYWNOŚCI


Z dniem 1 października 2013 r. uległ rozszerzeniu zakres zwolnienia od podatku w odniesieniu do dostaw produktów spożywczych, które są przekazywane na rzecz organizacji pożytku publicznego. Przed wejściem w życie tej zmiany zwolnione były tylko dostawy produktów spożywczych dokonywane przez producentów na rzecz organizacji pożytku publicznego, z przeznaczeniem na cele
działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje. W wyniku dokonanej zmiany zwolnieniem zostali objęci również inni podatnicy VAT przekazujący żywność tym organizacjom na cele charytatywne.

Podstawa prawna: art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o VAT

 

Warunkiem zastosowania zwolnienia jest posiadanie przez dokonującego dostawy towarów dokumentacji potwierdzającej dokonanie dostawy na rzecz organizacji pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez tę organizację.

Podstawa prawna: art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT


UWAGA:

Zwolnienie nie będzie miało zastosowania, w przypadku gdy:

● określenie przeznaczenia otrzymanych przez organizację pożytku publicznego towarów nie jest możliwe na podstawie prowadzonej przez tę organizację dokumentacji lub

● wykorzystanie otrzymanych przez organizację pożytku publicznego towarów nastąpiło na cele inne niż cele działalności charytatywnej prowadzonej przez tę organizację.


Podstawa prawna: art. 43 ust. 1 pkt 12a ustawy o VAT

W przypadku braku stosownej dokumentacji lub wykorzystania towarów niezgodnie z deklarowanym celem to organizacja pożytku publicznego będzie obowiązana do zapłaty podatku od tej dostawy, obejmującej produkty spożywcze, do dostawy których zostało zastosowane ww. zwolnienie. Podmioty te będą obowiązane, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Podstawa prawna: art. 103 ust. 1 w związku z art. 108 ust. 3 ustawy o VAT



ZMIANY O CHARAKTERZE TECHNICZNYM - DOPRECYZOWANIE ZASAD ROZLICZANIA PODATKU VAT


Zmiany wprowadzone w art. 3 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. mają charakter techniczny i likwidują wątpliwości, jakie brzmienie przepisów w zakresie zasad rozliczania podatku VAT z tytułu nabycia
samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony należy stosować po dniu 31 grudnia 2013 r.

Należy bowiem zauważyć, że ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. wprowadzono do ustawy o VAT art. 86a zawierający regulacje dotyczące zasad rozliczania podatku VAT z tytułu nabywanych ww. samochodów oraz pojazdów samochodowych. Artykuł ten miał wejść w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., jednak ten termin został przesunięty na dzień 1 stycznia 2014 r. ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz.U. poz. 1456).

Przed wejściem w życie art. 86a uchwalona została ustawa z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1448), którą zostały zmienione zasady przyznawania homologacji, jak również wprowadzono zmiany w art. 86a ust. 2 pkt 5 oraz ust. 4 ustawy o VAT dostosowujące do tych zmian. Ustawa ta weszła w życie z dniem 22 czerwca 2013 r.

Zgodnie ze zmianą zawartą w art. 3 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r., z dniem 31 grudnia 2013 r. regulacje dotyczące zasad rozliczania podatku VAT w odniesieniu do ww. samochodów i pojazdów samochodowych będą dostosowane już do zmian wprowadzanych ww. ustawą z dnia 10 października 2012 r.

Podstawa prawna: art. 3 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r.

 

 

Załącznik do broszury

Wykaz towarów, o których mowa w art. 99 ust. 3a oraz art. 105a ust. 1 ustawy

Poz.

Symbol PKWiU

Nazwa towaru (grupy towarów)

 

 

I. Wyroby stalowe

1

24.20.11.0

Rury przewodowe w rodzaju stosowanych do rurociągów ropy naftowej lub gazu, bez szwu, ze stali

2

24.20.12.0

Rury okładzinowe, przewody rurowe i rury płuczkowe, w rodzaju stosowanych do wierceń ropy naftowej lub gazu, bez szwu, ze stali

3

24.20.13.0

Pozostałe rury i przewody rurowe, o okrągłym przekroju poprzecznym, bez szwu, ze stali

4

24.20.31.0

Rury przewodowe w rodzaju stosowanych do rurociągów ropy naftowej lub gazu, spawane, o średnicy zewnętrznej <= 406,4 mm, ze stali

5

24.20.33.0

Pozostałe rury i przewody rurowe, o okrągłym przekroju poprzecznym, spawane, o średnicy zewnętrznej <= 406,4 mm, ze stali

6

24.20.34.0

Rury i przewody rurowe, o przekroju poprzecznym innym niż okrągły, spawane, o średnicy zewnętrznej <= 406,4 mm, ze stali

7

24.20.40.0

Łączniki rur lub przewodów rurowych inne niż odlewane, ze stali

8

ex 25.11.23.0

Pozostałe konstrukcje i ich części; płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki itp. z żeliwa, stali lub aluminium - wyłącznie ze stali

9

ex 25.93.13.0

Tkaniny, kraty, siatki i ogrodzenia z drutu z żeliwa, stali lub miedzi; siatka rozciągana z żeliwa, stali lub miedzi - wyłącznie ze stali

 

 

II. Paliwa

10

 

Benzyny silnikowe, oleje napędowe, gazy przeznaczone do napędu silników spalinowych - w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym

11

 

Oleje opałowe oraz oleje smarowe - w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym

 

 

III. Pozostałe towary

12

24.41.20.0

Złoto nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku

1 Zwaną dalej "ustawą z dnia 26 lipca 2013 r.".

2 Zwanej dalej "ustawą o VAT".

3 Zwanej dalej "ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r.".

4 Zwanej dalej "Ordynacją podatkową".

5 Zwanych dalej "towarami wrażliwymi".

 

Źródło: Ministerstwo Finansów


Przedstawiamy obszerny poradnik o zmianach w VAT od 1 stycznia 2013 r. Poradnik dla Państwa przygotowała kancelaria ACCREO we współpracy z portalem INFOR.pl


Poradnik zawiera omówienie nastepujących tematów:

- Moment powstania obowiązku podatkowego
- Podstawa opodatkowania
- Prawo do odliczenia podatku naliczonego
- Transakcje transgraniczne
- Fakturowanie
- Zakres prawa do odliczenia vat od samochodów
- Refakturowanie i zwrot wydatków
- Towary używane


Pełna treść do pobrania tutaj:
VADEMECUM dla przedsiębiorców. Najważniejsze zmiany w VAT 2014



Zobacz także: Kiedy trzeba zgłosić zmiany do CEIDG?

Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/9
Są kosztem uzyskania przychodu:
koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych
udzielone pożyczki, w tym stracone pożyczki
wydatki na wystrój wnętrza biurowego nie będące wydatkami reprezentacyjnymi
wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych – od nagród i premii wypłaconych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Nowe zasady wakacji składkowych dla przedsiębiorcy w sporze z ZUS, w związku z Małym ZUS Plus. Trzeba wybrać odpowiedni kod tytułu ubezpieczenia

Są już nowe zasady wakacji składkowych dla właścicieli firm pozostających w sporze z ZUS, w związku z Małym ZUS Plus. ZUS wskazuje, że przedsiębiorcy korzystający z wakacji składkowych będą mogli wybrać odpowiedni kod tytułu ubezpieczenia, np. 05-14, 05-74 lub 05-94, zależnie od podstawy wymiaru składek.

Znaczenie ESG w zatrudnianiu osób z niepełnosprawnościami. Od kiedy i jak wdrażać nowe przepisy?

Od 2024 roku duże przedsiębiorstwa publiczne w Unii Europejskiej, takie jak spółki giełdowe, banki oraz zakłady ubezpieczeń, zostaną zobligowane do raportowania kwestii środowiskowych, społecznych oraz związanych z zarządzaniem (ESG) na mocy nowych wytycznych dyrektywy CSRD. 

Uszkodzenie towarów w transporcie lub niedostarczenie ich na czas. Kiedy przewoźnik może się powołać na siłę wyższą? Prawo przewozowe, Konwencja CMR, kodeks cywilny

Klęski żywiołowe takie jak powódź, śnieżyce, nawalne opady deszczu, zamknięcie granicy, strajki, zamieszki i inne tego typu nadzwyczajne zdarzenia mogą spowodować problemy z transportem towarów, w tym z dostarczeniem ich na czas bądź utratą lub uszkodzeniem. Przewoźnik nie ma wpływu na ich wystąpienie i nie jest w stanie zapobiec ich konsekwencjom. Czy takie okoliczności dają podstawy do powołania się na siłę wyższą?

InPost startuje z bezpośrednimi przesyłkami z Polski do maszyn Paczkomat® lub punktu PUDO w 7 europejskich krajach

Grupa InPost uruchomiła usługę dostaw międzynarodowych pomiędzy Polską a Francją, Hiszpanią, Portugalią, Włochami, Belgią, Holandią oraz Luksemburgiem (usługa cross network). Umożliwi to zarówno sklepom internetowym, jak i klientom indywidualnym szybką wysyłkę i dostawy za granicę, przy najniższej na rynku cenie. Usługa jest dostępna dla biznesowych i indywidualnych klientów InPost

REKLAMA

To już pewne: takie będą wszystkie nowe terminy dotyczące obowiązku e-fakturowania. Jest nowa ustawa o KSeF

5 listopada Ministerstwo Finansów opublikowało rządowy projekt ustawy dotyczący obowiązkowego wystawiania faktur w Krajowym Systemie e-Faktur (KSeF).  W ten sposób realizuje część reformy z Krajowego Planu Odbudowy i Wzmacniania Odporności - KPO. Znane są już wszystkie terminy wdrożenia fakturowania w systemie KSeF.

Prof. Modzelewski: Dlaczego wdrożenie obowiązkowego KSeF skończy się fiaskiem; nie usunięto zasadniczych błędów faktur ustrukturyzowanych

Opublikowano wreszcie nowelizację nowelizacji przepisów dotyczących faktur ustrukturyzowanych. Wbrew wcześniejszym zapowiedziom Ministra Finansów (które podatnicy przyjęli z ulgą i zadowoleniem), nie usunięto zasadniczych błędów tej koncepcji, a proponowane zmiany mają charakter wręcz kosmetyczny. Czyli dalej forsowany jest absurdalny, kosztowny, szkodliwy politycznie i w sumie niewdrażalny projekt niewiadomego autorstwa, który doprowadzi do całkowitej destrukcji systemu rozliczeń i dokumentowania sprzedaży i zakupów w obrocie gospodarczym – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski z Instytutu Studiów Podatkowych. 

Prof. Modzelewski: Dlaczego wdrożenie obowiązkowego KSeF skończy się fiaskiem; nie usunięto zasadniczych błędów faktur ustrukturyzowanych

Opublikowano wreszcie nowelizację nowelizacji przepisów dotyczących faktur ustrukturyzowanych. Wbrew wcześniejszym zapowiedziom Ministra Finansów (które podatnicy przyjęli z ulgą i zadowoleniem), nie usunięto zasadniczych błędów tej koncepcji, a proponowane zmiany mają charakter wręcz kosmetyczny. Czyli dalej forsowany jest absurdalny, kosztowny, szkodliwy politycznie i w sumie niewdrażalny projekt niewiadomego autorstwa, który doprowadzi do całkowitej destrukcji systemu rozliczeń i dokumentowania sprzedaży i zakupów w obrocie gospodarczym – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski z Instytutu Studiów Podatkowych. 

Wdrażanie ustawy o sygnalistach. Ważna data dla firm: 1 stycznia 2025 r.

Ustawa o sygnalistach weszła w życie 25 września 2024 r. Na jej mocy wiele firm ma obowiązek wyznaczenia osoby, która będzie przyjmowała zgłoszenia wewnętrzne od pracowników. Stan zatrudnienia należy pierwszy raz ustalić na dzień 1 stycznia 2025 r. i również na ten dzień trzeba mieć przygotowaną procedurę zgłoszeń wewnętrznych chroniącą sygnalistów. Dotyczy to tych podmiotów, których dotyczą przepisy ustawy o ochronie sygnalistów z uwagi na zatrudnienie co najmniej 50 osób.

REKLAMA

Czy prawo pozwala zwolnić pracownika i zastąpić go sztuczną inteligencją? Adwokat: nie ma specjalnych przepisów ale etat może być zlikwidowany, gdy firma wprowadza automatyzację

Czy pracodawca ma prawo zwolnić pracowników i zastąpić ich przez sztuczną inteligencję? Jak mówi adwokat Marek Jarosiewicz, wspólnik w kancelarii Wódkiewicz & Sosnowski sytuacja jest delikatna, bo sztuczna inteligencja, szczególnie w kontekście rynku pracy, wymaga jeszcze dużego doprecyzowania. – Przedsiębiorca ma prawo unowocześniać procesy w swojej firmie. Z etycznego punktu widzenia jednak powoływanie się na sztuczną inteligencję przy redukcji etatów może być wątpliwe – przyznaje mecenas Jarosiewicz. 

Koniec realnych zysków z lokat bankowych. W 2025 r. inflacja będzie spadała szybciej niż stopy procentowe?

Zanotowane we wrześniu 2024 r. przyspieszenie inflacji to zła informacja dla oszczędzających na lokatach bankowych. Osoby posiadające przeciętne lokaty w bankach znowu zaczynają realnie tracić, czyli przegrywać z inflacją. Oprocentowanie depozytów przestaje bowiem chronić siłę nabywczą zaoszczędzonych pieniędzy przed zgubnym działaniem inflacji. Dalsze przyspieszenie inflacji i spodziewane obniżki stóp procentowych to scenariusz, który działa na niekorzyść bankowych ciułaczy.

REKLAMA