Sklep internetowy promuje swoje usługi za pośrednictwem wydrukowanych folderów. Warunkiem otrzymania folderu jest zarejestrowanie się na stronie www sklepu. Wymaga to ujawnienia danych osobowych, takich jak: imię i nazwisko, adres oraz konto e-mail. Goście sklepu mogą też nie ujawniać danych osobowych - otrzymają folder w formacie PDF na wskazaną przez siebie skrzynkę pocztową. Czy wydatki poniesione na przygotowanie katalogu (głównie profesjonalne zdjęcia produktów, koszt druku, oprogramowanie, wynagrodzenie dla informatyków) są kosztem reprezentacji czy reklamy?
Wydatki na ten cel należy potraktować jak koszt reklamy publicznej.
Nie są kosztem podatkowym wydatki na reprezentację i reklamę w części przekraczającej 0,25% przychodu. Limit wydatków nie obowiązuje, jeżeli wydatki są przeznaczone na reklamę prowadzoną w środkach masowego przekazu. Dla odpowiedzi na Państwa pytanie istotne jest też to, że limitu 0,25% przychodu nie stosuje się również, gdy przedsiębiorca zainwestował w reklamę prowadzoną publicznie w inny sposób niż za pomocą środków publicznych.
Ustawodawca nie zdefiniował pojęć „reklama” i „reprezentacja”. Urzędy skarbowe oceniając w ramach kontroli, czy wydatki na promocję miały na celu reprezentować, czy też reklamować przedsiębiorcę, odwołują się do orzecznictwa sądowego oraz do tzw. wykładni językowej. Sprowadza się ona do analizy znaczenia słów „reprezentacja” i „reklama publiczna” w języku polskim. Znaczenie to opisane jest np. w słownikach języka polskiego – reklama publiczna jest przedstawiana w nich jako rodzaj informacji wartościującej, powszechnie dostępnej dla otwartego kręgu odbiorców, którego nie jest w stanie w pełni przewidzieć nadawca reklamy.
Ten stan braku możliwości określenia kręgu odbiorców reklamy zachodzi w Państwa przypadku wtedy, gdy nie pokrywa się zbiór odbiorców folderów z listą osób, które otrzymałyby folder, gdyby sklep imiennie wskazał te osoby. Dlatego opisany przez Państwa sposób udostępniania folderów reklamowych można zakwalifikować jako reklamę publiczną. Nie zmienia tego faktu to, że foldery reklamowe wysyłane są pocztą (tradycyjną albo elektroniczną) do imiennie wskazanych klientów (obecnych albo potencjalnych).
Zazwyczaj jest tak, że foldery reklamowe wysłane do wymienionych z nazw firm są traktowane przez fiskusa jako wysyłane do ograniczonego kręgu odbiorców i kwalifikowane jako reklama niepubliczna. W konsekwencji przy okazji kontroli skarbowej wydatki na ten cel podlegają limitowaniu (0,25% przychodów). W Państwa przypadku decyduje jednak moment rejestracji i wyrażenia przez gości sklepu internetowego chęci otrzymania folderu. Przed rejestracją w prowadzonej przez Państwa bazie danych był to ktoś z potencjalnie nieograniczonego kręgu osób, które mogły jedynie przypadkowo zajrzeć na Państwa stronę internetową i podjąć decyzję o chęci zapoznania się z folderami reklamowymi. To, że po rejestracji gość ten staje się potencjalnym klientem sklepu, a jego dane osobowe rozbudowują bazę danych sklepu internetowego, jest bez znaczenia.
Zagrożenia
Istnieje ryzyko, że jeżeli klient sklepu internetowego zamówi folder po raz drugi, już figurując w bazie klientów, wydatki związane z wysłaniem folderu fiskus potraktuje jako reklamę niepubliczną z uwagi na to, że klient był znany sklepowi internetowemu.
W ciągu ostatnich lat nastąpiło przesunięcie postrzegania Internetu – Internet i informacje przekazywane za jego pośrednictwem są traktowane jako medium publiczne, takie jak radio, telewizja, gazety. Kwalifikując poniesione przez przedsiębiorcę wydatki na promocję w Internecie do reprezentacji albo reklamy, warto też pamiętać, że organy podatkowe odróżniają informację o towarze od jego reklamy. Informacja jest pozbawiona wszelkich elementów zachęty do kupna, aprobaty sprzedawanego towaru, firmy, chwalenia go. Dlatego folder zawierający wyłącznie ceny towarów oraz adresy punktów ich odbioru po nabyciu w sklepie internetowym fiskus uzna za informację, a nie reklamę. Dopiero wprowadzenie elementów wartościujących, zachęcających do zakupów będzie reklamą.
Wydatki na folder niezawierający elementów wartościujących można zatem w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, bez konieczności kwalifikowania prowadzonej kampanii promocyjnej do reklamy publicznej albo niepublicznej.
• art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 25, poz. 202
