Nieważność decyzji fiskusa
REKLAMA
20 maja 2005 r. otrzymałam decyzję naczelnika urzędu skarbowego, w której zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych określone zostało w wysokości wyższej niż wynikająca ze złożonej deklaracji PIT-36. Od decyzji tej nie złożyłam odwołania i wpłaciłam wynikającą z niej kwotę zaległości. Decyzja ta jednak okazała się decyzją wadliwą - przy określaniu wysokości podstawy opodatkowania naczelnik urzędu skarbowego nie uwzględnił zapłaconych przeze mnie składek na ubezpieczenie społeczne, przez co wysokość zobowiązania podatkowego została niesłusznie zawyżona. Niestety, termin do złożenia odwołania już minął. Czy istnieje możliwość wzruszenia decyzji i odzyskania nadpłaconego przeze mnie podatku?
Tak. Możliwość taką daje Ordynacja podatkowa. W takiej sytuacji zastosowanie znajdą przepisy dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji.
Artykuł 247 Ordynacji podatkowej zawiera kilka przesłanek, a spełnienie jednej z nich daje możliwość wzruszenia decyzji ostatecznej, czyli takiej, od której podatnikowi nie przysługuje już odwołanie. Jedną z takich przesłanek jest przesłanka rażącego naruszenia prawa. Choć pojęcie to nigdzie nie zostało zdefiniowane, to jednak na podstawie orzecznictwa NSA oraz piśmiennictwa przyjmuje się, iż rażące naruszenie prawa ma miejsce wtedy, gdy treść decyzji i treść przepisu pozostają ze sobą w jawnej sprzeczności. W Pani przypadku można mówić o takiej właśnie sytuacji. Artykuł 26 ust. 1 u.p.d.o.f. jasno stwierdza, iż podstawę opodatkowania obniża się o zapłacone przez podatnika w roku podatkowym składki na własne ubezpieczenie społeczne. Jeżeli organ podatkowy, przy określaniu wysokości zobowiązania podatkowego, nie uwzględnił zapłaconych przez Panią składek na ZUS, to jego decyzja rażąco narusza obowiązujące prawo, tj. wspomniany art. 26 ust. 1 u.p.d.o.f., i dlatego też ma Pani podstawę do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie jej nieważności. Wniosek taki należy złożyć do dyrektora izby skarbowej.
PODSTAWA PRAWNA:
• art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60).
Dominika Dragan-Berestecka i Ewa Błaszczak
Autopromocja
REKLAMA
Źródło:
Poradnik Gazety Prawnej
REKLAMA
Podatek PIT - część 2
Jak zdobyć Certyfikat:
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat
1/9
Są kosztem uzyskania przychodu:
koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych
udzielone pożyczki, w tym stracone pożyczki
wydatki na wystrój wnętrza biurowego nie będące wydatkami reprezentacyjnymi
wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych – od nagród i premii wypłaconych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym