Kiedy należy wystawić fakturę wewnętrzną

RADA

UZASADNIENIE

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT), podatnik dokonujący tego nabycia zobowiązany jest do wystawienia faktury wewnętrznej (art. 106 ust. 7 ustawy). Faktura wewnętrzna jest dokumentem księgowym określającym wysokość VAT należnego do zapłaty na podstawie otrzymanej od sprzedawcy – kontrahenta zagranicznego – faktury dokumentującej WNT. Jest ona podstawą do odliczenia podatku naliczonego.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, w tym faktur wewnętrznych, reguluje Rozporządzenie Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. (Dz.U. Nr 95, poz. 798).

Faktury wewnętrzne wystawiane są na podstawie faktur otrzymanych od sprzedawcy towarów, będących przedmiotem WNT. Powinny one zawierać elementy przewidziane dla faktur wystawianych przez polskich podatników VAT.

Należy jednak zauważyć, że w przypadku faktury wewnętrznej, stwierdzającej dokonanie WNT, nie ma wymogu zamieszczania numeru identyfikacji podatkowej sprzedawcy tych towarów. Należy również uznać, że w przypadku faktur wewnętrznych nie ma obowiązku podania daty sprzedaży. Dlaczego? Ponieważ przez sprzedaż rozumie się: odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Podstawą opodatkowania w fakturze wewnętrznej, czyli wartością nabycia netto jest kwota do zapłaty, wynikająca z faktury wystawionej przez sprzedawcę towarów.

Stawką VAT, właściwą przy opodatkowaniu WNT, jest stawka VAT obowiązująca dla krajowej dostawy danego rodzaju towarów.

Kwoty VAT na fakturze wewnętrznej należy wykazać w PLN, bez względu na to, w jakiej walucie określana jest kwota należności na fakturze wewnętrznej czy fakturze wystawionej przez sprzedawcę towarów będących przedmiotem WNT. Kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze wewnętrznej przelicza się na PLN według bieżącego kursu średniego waluty obcej, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień wystawienia faktury.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie wskazuje szczególnego terminu wystawienia faktur wewnętrznych. Odwołuje się jedynie do zasad przewidzianych dla normalnych faktur (najpóźniej 7 dnia od dnia wydania towarów). Z tym wyjątkiem, że można wystawić jedną fakturę dokumentującą wszystkie transakcje w danym okresie rozliczeniowym. Przyjmuje się jednak w praktyce, że faktura powinna być wystawiona nie później niż w okresie, kiedy powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia. Obowiązek podatkowy w WNT powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT. Jeśli jednak sprzedawca wystawił fakturę przed tym terminem, obowiązek podatkowy powstaje w dniu wystawienia tej faktury. W związku z tym, datą wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej WNT powinna być data powstania obowiązku podatkowego z tytułu tego rodzaju nabycia.

Faktury wewnętrzne można wystawiać w jednym egzemplarzu. Za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę wewnętrzną dokumentującą wszystkie transakcje dokonane w tym okresie objęte obowiązkiem wystawianie tego rodzaju faktur.

Faktury wewnętrzne należy przechowywać do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w oryginalnej postaci, wraz z całą dokumentacją dotycząca VAT, w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie.

Zuzanna Socha

pracownik aparatu skarbowego, specjalista w zakresie VAT