Spółka niezajmująca się profesjonalnie obrotem wierzytelnościami chce nabyć od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą jej wierzytelności za kwotę niższą od wartości tych wierzytelności. Jak rozpoznać moment powstania przychodu z tej transakcji? Kiedy dokonać zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z nabyciem wierzytelności?
RADA
Przychód podatkowy powstanie z chwilą faktycznej zapłaty (lub kompensaty) wierzytelności przez dłużnika, a wydatek poniesiony na nabycie tej wierzytelności będzie kosztem uzyskania przychodu w dacie otrzymania należności od dłużnika.
UZASADNIENIE
Co do zasady, przychodami związanymi z działalnością gospodarczą osiągniętymi w roku podatkowym, są również należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 updop).
Ponieważ jednak przedmiotem działania spółki nie jest obrót wierzytelnościami, to przychód z nabycia wierzytelności nie jest tu przychodem należnym związanym z działalnością gospodarczą. W takiej sytuacji mamy do czynienia z przychodem z prawa majątkowego, jakim jest wierzytelność. Przychodem z praw majątkowych jest uiszczona przez dłużnika kwota wierzytelności. W konsekwencji przychód powstaje u nabywcy wierzytelności w dacie faktycznego otrzymania należności od dłużnika tej wierzytelności.
Odpowiednio wydatek na nabycie wierzytelności stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie otrzymania należności od dłużnika. Dzieje się tak, gdyż wydatek taki dopiero w tej dacie zostaje poniesiony w związku z uzyskanym przychodem.
• art. 12 ust. 3 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 143, poz. 1199
Sławomir Biliński
specjalista w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych
